Serwery Minecraft

Entoma słysząc to jedynie pokręciła wolno głową. Nabrała odczucia że dżinny kompletnie nie zrozumiały co im właśnie powiedziała. W Magicznym Wymiarze przepełnionym ludzkim brudem, pychą i głupotą, jedyną wartość jaką zyskiwał była ta dzięki odbudowie zapewnionej mu przez Najwyższego Lorda i Kreatora Ignathira... Gdyby nie jego działania ten świat nadal pokryty byłby popiołem po erupcji wulkanu, a Isabella nigdy nie osiągnęła by kompletnie nic... Wszystkie wartościowe rzeczy również znajdowały sie w skarbcu i pochodziły właśnie od niego...
To wszystko były jednak jedynie usprawnienia... Ten wymiar daleki był od ideału, a wręcz można powiedzieć że nadal był jednym z gorszych w którym była... Nie było tu nic idealnego i była pewna że nic takowego tutaj nie bedzie nigdy w przyszłości.
Pokojówka westchnęła głęboko po czym machnęła ręką uwalniając ich oboje spod oddziaływania swojej mocy.
- Jesteście w błędzie myśląc w ten sposób...W szczególności jeśli mowa o tym podrzędnym wymiarze... Coż.. Najwyraźniej nigdy nie zrozumiem punktu widzenia rzeczywistości wykreowanego przez takie istoty jak wy... Jedynie marnujecie swój czas... ale skoro taka jest wasza wola...
W tej chwili odwróciła sie do nich przodem.
- A teraz odejdzie stąd.... Ja również mam co robić... Ale... Jak jeszcze raz was wyczuje w pobliżu i usłyszę, że rozmawiacie o moim ciele to wymażę was z egzystencji... - dodała Entoma

Główny komendant wyznaczony przez Entomę skończył przemawiać do rozjuszonych zebranych oddziałów Bractwa... kiwał głową... istoty zaczynały pojmować... jeden z wojowników zerknął na Galthrana...
- Galthranie... czy to wszystko co powiedział to prawda? Rzeknij! - przemówił wolno
- To wszystko prawdziwe... - odparł wolno Galthran.. w jego głowie zaś była Entoma.. obecność komendantów i wojowników była mu obojętna... zawsze był bardziej samotnikiem, cenił własne wartości... nie postępował jak reszta, kroczył nieco inną ścieżką.. interesowały go znacznie odmienne rzeczy niż chociażby Stopczyka... teraz zaś... teraz... jego umysł w sporej części od dłuższego czasu wypełniony był maleńką Entomą.. doskonale wiedział że należy do niej całkowicie, zna swoje miejsce i wie że będzie jej wierny po wsze czasy... już teraz odczuwał że nigdy nie był nikomu bardziej wierny.. wiedział że całkowicie powierzył się Entomie, że należy do niej.. ona jest jego Panią..
- Dobra, kur*a! - ryknął jeden z wojowników...
- Wierzymy! - warknął drugi
Główny komendant pokiwał głową, reszta też... mrużyli oczy..
- Wyczekiwać rozkazów... zapewne nadejdą.. wracajcie do swoich domostw i koszar, kompani... oczekujcie działań... - przemówił kończąc komendant.
Istoty pokiwały głowami, huknęły... po chwili większość się rozeszła... komendanci stali tu jeszcze moment, a następnie także rozeszli się w swoich kierunkach...


Hinn uśmiechnął się od ucha do ucha.. pokiwał głową, czuł zachwyt pewnością siebie maleńkiej... wolno wstali z ziemi...
- Cóż... w tej lokacji nasza dalsza obecność nie jest konieczna, Droga Panno Entomo... bez obaw.. - przemawiał wolno - Wiedz jednak że słowa takiej istoty jak ty są dla nas cenne, więc naszą wizytę tutaj uznajemy za udaną.. - dopowiedział
Po chwili zaczęli się rozpływać w powietrzu i wolno znikać...