Serwery Minecraft

Zakira uśmiechnęła się na słowa nieumarłego.. ucieszyła się na fakt że może bez eskorty udać się do Nihila... kiwnęła głową...
- Spokojnie proszę pana... Dam radę... mam silny zmysł orientacji... na pewno nie zgubię się.. - odparła uśmiechając się lekko



Drakkan był kompletnie zaszokowany słowami rudowłosej... widział że ma słaby nastrój, że jest przygnębiona, że ma wahania, że nie wie co robić... czuł że to wszystko zaczyna wymykać się spod kontroli...
- Lu.. Lupus.. - odparł lekko zmieszanym i drżącym głosem - Mój.. koniec...? - dodał po chwili
W tej chwili przybliżył się do Lupus, przysunął do niej... przytulił ją... momentalnie poczuł jej zapach, zatracił się w nim...
- Lupus... jestem gotów dla ciebie na wszystko, absolutnie wszystko... jak mówiłem jestem gotowy na każde poświęcenie, zrobię wszystko... - mówił - Widzę co się z tobą dzieje... dopadły cię różne myśli... wiem że słowo twojego stwórcy jest najważniejsze, rozumiem to... zrobię wszystko aby go do siebie przekonać.. zależy mi na tym najmocniej.. proszę cię, doradź mi co czynić.. co robić.. - mówił do rudowłosej... pragnął jej szczęścia... chciał aby jej twarz znowu była promienna...

Tymczasem gdy czarodziej należący do sługów Szefowej zastanawiał sie gdzie podział sie Zniwiarz, szukając go wszędzie swoim wzrokiem, to łowca Nagród zdołał już znaleźć sie już na posesji zamku Cesarzowej... Zgodnie z ułożonym przez siebie planem nie zamierzał przechodzić przez główną bramę.. Miał świadomość że pilnuje jej duża bestia która z pewnością sprawiłabym mu ogromne trudności... Powalenie jej nie wchodziło w grę... Na szczęście jednak potwór odpoczywał i nie wyczuł jego obecności...
Łowca Nagród ze schematów otrzymanych od swojej zleceniodawczyni wiedział że w pobliżu jest mnóstwo magicznych czujników ruchu które mimo jego niewidzialności mogłyby wyczuć jego obecność... On sam był na taką ewentualność przygotowany... Znał ich rozmieszczenie oraz zasięg działania.. Wiedział jak się poruszać aby ich uniknąć i pozostać niezauważonym...
Po kilku chwilach zwinnych ruchów był już pod jedną ze ścian zamku. W pobliżu nie było nikogo.. Łowca nagród popatrzył w górę kierując swój wzrok na okno znajdujące się kilkanaście metrów nad ziemią. Jezeli odczytywane przez niego schematy budynku były prawidłowe to było to okno od jednej z mieszkalnych komnat... Jednocześnie idealne wejście do wnętrza zamku... Żniwiarz nie zastanawiając się długo zaczął sie wspinać po ścianie budynku niezwykle szybko i zwinnie.. Tego typu wyzwanie nie było dla niego żadną przeszkodą... W końcu nie bez powodu był najlepszym łowcą nagród w Magicznej Krainie...
W zaledwie kilka sekund Zniwiarz wdrapał się na wysokość okna łapiąc się obiema dłońmi od dołu za parapet... Szybko podciągnął sie do góry i wskoczył wyżej utrzymując przy tym równowagę. Kątem oka popatrzył w doł za siebie i lekko kiwnął głową.
Z pewnością zwykły człowiek gdyby spadł z tej wysokości połamałby sie doszczętnie... Dla Zniwiarza jednak nie był to żaden problem.. Przysunął sie blizej okna i sięgnął przez uchylony luft ręką łapiąc za klamkę i przekręcił ją w bok ostatecznie otwierając okno w pełni..
Błyskawicznie Zniwiarz wskoczył do środka i rozejrzał sie po wnętrzu...
- Mhm... Tak jak na papierze... Ciekawe... - powiedział sam do siebie widząc że trafił do jakiejś sypialni. Nie miał pojęcia do kogo należała, ale wyglądało na to że do jakiejś kobiety... Widział bowiem na stoliku przy łóżku położoną biżuterię. oraz kilka sukienek w otwartej na oścież szafie. To wszystko jednak go kompletnie nie interesowało.. Nie przybył tutaj po to... Nie obchodziła go jakaś głupia biżuteria... Jego cel był kompletnie inny... Teraz musiał go osiągnąć...



- Nie wątpię w twój zmysł orientacji... Jestes w końcu wampirem... - odparł Dowódca poważnym tonem - Aczkolwiek lepiej bedzie jeśli nie bedziesz przyciągała zbyt dużej uwagi idąc samotnie... W mieście jest wiele szeregowych żołnierzy... oraz ludzkich rekrutów... Dopiero sie szkolą i nadal płyną w nich duże emocje... Lepiej bedzie jeśli wyślę z tobą eskortę abyś na pewno bezpiecznie trafiła do rezydencji Dowódcy...
W tej chwili skierował swoje spojrzenie na towarzyszący mu oddział. Wskazał palcem na trójkę zbrojnych.
- Chłopaki... Chyba nie muszę mówić co macie robić... Zaprowadźcie te młodą pannę do Wodza..
Cała trójka kiwnęła głową. Kazdy z nich wyglądał na poważnego i doświadczonego zołnierza.
- Nie ma problemu Sir... Włos z głowy wezyrki nie spadnie.. - rzekł jeden z nich podchodzac bliżej.
- Doskonale.... - odparł zadowolonym głosem Dowódca i skierował swój wzrok na Zakirę - Życzę udanej audiencji Zakiro Arun...



Lupus pokręciła lekko głową cały czas spoglądając przygnębionym wzrokiem na swoją kawę..
- Gdyby to było takie proste.... Nie mam pojęcia co zrobić... Ryzyko jest ogromne... Mój Pan to Najwyższa Istota... Nie wiem o czym myśli.. Nie jestem w stanie wejrzeć do jego głowy... Jeżeli się udamy przed jego oblicze... Cóż...
W tym momencie przełknęła ślinę..
- ...Wiesz... Chyba zdajesz sobie z tego już sprawę... Nie będę mogła Ci w żaden sposób pomóc... Nie mogę sprzeciwić się jego woli... Gdy podejmie swój werdykt... Nie będę w stanie Cie uratować...
W tej chwili Lupus przymknęła oczy i zacisnęła swoje pięści. Drakkan widział jak lekko drgają..

Lorenzo teleportował siebie wraz z Isabellą do Royal Grand Hotel.. pojawili się przy apartamencie cesarzowej - największym pokoju hotelowym... gigantycznym pokoju wielkości sporego domu... Lorenzo wiedział bowiem że gdyby pojawili się gdziekolwiek indziej, od razu zewsząd zebrałyby się tłumy i ogromne hałasy... to było niepotrzebne...
Jeden członek obsługi hotelowej przechadzał się nieopodal, gdy dostrzegł księcia i Cesarzową wytrzeszczył oczy i zdębiał...
- Cesarzowo! Książę! - powiedział, a po chwili ukłonił się w pas...
Cesarzowa kiwnęła głową, wolno sunęła dłonią pozwalając mu unieść głowę, ten uniósł.
- Witaj.. przygotuj nam stolik i dwie filiżanki najlepszej kawy... dodaj kilka słodkości... - rzekł Lorenzo..
Facet momentalnie kiwnął głową, ruszył wszystko przygotować wewnątrz apartamentu..
Isabella rozejrzała się wolno... ściany, podłogi, sufit Royal Grand Hotel były niesamowite, szykowne, bogate.. wszystko nieziemsko się komponowało i łączyło... dawno jej tu nie było... zerkała wolno także na różnorodne drogie obrazy...


- Kocham cię Lupus... - powiedział po jej słowach Drakkan - Kocham cię.. zakochałem się w tobie od pierwszego wejrzenia... nie mam nic do ukrycia, nie mam niecnych zamiarów, nie mam żadnych skrytych planów... mój umysł jest pełen szczerej miłości do ciebie Lupus... - powiedział, widział jej drgające pięści... położył na nich swoje dłonie...
- Kocham cię Lupus... niezależnie od tego co twój Pan o mnie stwierdzi, moja miłość będzie wieczna.. nawet jeśli miałby to być mój koniec... wiem że wola twojego Pana jest najważniejsza, nie będę niczego kwestionował, nie będę mu się przeciwstawiał... przyjmę wszystko na klatę.. - mówił Wezyr
W tej chwili nie mógł się powstrzymać... znienacka pocałował ją w usta...



Zakira wytrzeszczyła lekko oczy, nie spodziewała się... liczyła na samotny spacer tuż do rezydencji Nihila.. nie znała jeszcze bowiem w 100% nieumarłych, jednak nie czuła też obaw w związku z tą trójką... z drugiej strony ucieszyła się że tacy mężczyźni będą ją eskortować... pokiwała wolno głową i uśmiechnęła się...
- Dobrze.. - powiedziała i odetchnęła lekko - Dziękuję za przydzielenie mi eskorty.. doceniam to.. - dodała. Czuła jak narastają w niej emocje, czuła dużo energii... ekscytowała ją myśl że niebawem ponownie ujrzy Wielkiego Dowódcę Nihila... zerknęła na trójkę nieumarłych...