Serwery Minecraft

Drakkan rozpalił wolno w kominku... ogień zaczął się lekko tlić.. po chwili Wezyr ponownie podszedł do dwóch przygotowanych talerzy... położył także nieco bazylii a następnie ustawił dwa talerze na stoliku, obok zaś szklanki z sokiem.. potem jednak usłyszał lekki stukot, kroki na schodach... momentalnie ruszył w tym kierunku, a po chwili ujrzał... ujrzał Lupus... ujrzał swoją ukochaną stojącą na schodach.. dostrzegł jak jest ubrana... podobało mu się to niesamowicie.. był to najlepszy widok jaki doświadczył w życiu... Lupus w tym momencie niesamowicie go uradowała.. poczuł nieopisany przypływ emocji, adrenaliny i uczuć jakich nigdy nie czuł.. poczuł że jego zmysły kompletnie wariują... jego serce o wiele mocniej biło..
- Ohh Lupus.. już jesteś gotowa? - powiedział wolno... rudowłosa mogła dostrzec także jego aktualny outfit - Chodź tu do mnie.. przygotowałem nam co nieco.. - powiedział spokojnie z uśmiechem na ustach




Zakira zbliżyła się do gwardzisty który tu stał i zerknęła mu prosto w gębę...
- Gdzie ten twój kompan... on poszedł na audiencję? Ja miałam iść.. ten miał jedynie powiadomić przywódcę Nihila.. - mówiła młoda wampirzyca która pełna emocji czuła jak czas niesamowicie się wydłuża... wiedziała także że już za chwilę kulminacyjny moment... jej drugie spotkanie z Nihilem... zaraz będzie z nim sam na sam.. odetchnęła, nie chciała niczego popsuć... starała się nad sobą zapanować... wiedziała że już za moment wstąpi do rezydencji nieumarłego..

Lupus przez chwile spoglądała w kierunku Drakkana schodząc po schodach po czym stanęła przed nim cały czas trzymając w swoich rękach swoje zmoczone ubrania.
- Dzięki za możliwość skorzystania z łazienki... jestem bardzo wdzięczna... - powiedziała pokojówka z lekkim uśmiechem na ustach - Powiedz... Gdzie mogłabym powiesić swoje mokre ubrania? Chciałabym aby wyschły jak najszybciej jesli nie masz nic przeciwko.... a i....
W tym momencie przewróciła swoim oczami spoglądając w inną stronę.
- ...Może pytam o zbyt wiele... ale... może miałbyś jakąś zapasową parę spodni lub szortów które mogłabym ubrać? Nie chciałabym paradować po twoim domu w samej bieliźnie... hehe... To raczej niestosowne w moim przypadku... Chyba wiesz co mam na myśli...



Gwardzista spoglądał na Zakire w milczeniu, nawet gdy ta do niego gadała jak najęta on w ogóle nie zareagował. Stał w bezruchu nie ruszając się nawet o milimetr.
Kilka sekund później drzwi z powrotem się otworzyły... Powrócił drugi gwardzista.. Natychmiast spojrzał pierw na drugiego gwardzistę a potem na Zakirę. Nabrał poważnego spojrzenia... najwyraźniej usłyszał wcześniejsze słowa Zakiry skierowane do drugiego gwardzisty.
- Odrobinę manier chyba nie zaszkodzi "Pani Wezyr"... - powiedział srogim tonem do wampirzycy. - Ściany mają uszy....
Przez chwile spoglądał na nią gniewnie po czym otworzył drzwi na oścież
- Dowódca Nihil czeka w salonie... - dodał po czym popatrzył już w inną stronę.
Zakira poprzez swoją niecierpliwość i nieopanowanie z pewnością nie zrobiła dobrego pierwszego wrażenia na osobistych gwardzistach Nihila będących jego najwierniejszymi wojownikami...



Szefowa, Zniwiarz i towarzyszący im czarodziej pojawili sie z powrotem w podziemnej bazie.
- Gdzie jest Magister? - zapytał od razu Zniwiarz rzucając spojrzenie na Szefową.
- Wysłałam go aby powiadomił arystokratów... Musimy zwołać kolejne, a zarazem chyba ostatnie już spotkanie... - powiedziała Szefowa - Gdy tylko naszym naukowcom uda się skończyc pracę nad składaniem szkieletu to rozpoczniemy działanie na pełną skalę... Obietnice które złożyłam zostaną nareszcie zrealizowane...
Zniwiarz nie odpowiedział. Nie do końca miał pojęcia jak złożenie jakiegoś szkieletu który znalazł Magister na dnie morza i dotrzymywanie obietnic przez Szefową mają ze sobą coś wspólnego... Jednocześnie jednak kompletnie go to nie obchodziło... Jedynie na czym mu zależało to na pieniądzach... Dopóki nagroda za wykonane zadanie zostanie mu przyznana to nie bedzie zadawał zbędnych pytań...

Drakkan mrużył oczy, drapał się po podbródku, intensywnie myślał... podrapał się po głowie.. padł na kolana przy szafie i zaczął grzebać, trwało to z minutę... po chwili ponownie stanął przed rudowłosą i zmierzył ją od stóp po głowę swoim wzrokiem... czuł taki napływ emocji i adrenaliny że nie mógł nad sobą zapanować... czuł że jego emocje i uczucia wariują, jego myśli w głowie świrują... czuł że kompletnie zatraca się w Lupus...
- Niestety... - wykrztusił i chrząknął gdyż aż dostał chrypy... - Niestety, Lupus... nie ma żadnych damskich spodni...nie mam... wszystkie będą zbyt ogromne jak założysz i i tak spadną ci z tyłka... - przemówił
- Ale to żaden problem... nie martw się.. możesz czuć się tu całkowicie swobodnie, jakbyś była totalnie u siebie.. rób absolutnie wszystko co ci pasuje i na co masz ochotę... wszystko jest twoje... Lupus... proszę, możesz tak chodzić dopóki twoje rzeczy nie przeschną. .nie mam nic przeciwko... przejdźmy dalej.. - mówił w szaleńczym wręcz pochłonięciu, upajał się jej widokiem całkowicie...


Zakira zmierzyła jeszcze raz nieumarłych wzrokiem, a po chwili ich wyminęła i przeszła wolno kierując się w stronę drzwi Nihila...
Po chwili Wampirzyca przekroczyła... przekroczyła próg... zatrzymala się na moment... poczuła taki napływ emocji.. czuła tak dużą ekscytację.. nie wiedziała co się z nią dzieje.. czuła tak wiele...
Zrobiła kolejny krok, po chwili kolejny... ruszyła w głąb rezydencji nieumarłego dowódcy... rozglądała się uważnie dookoła, widziała jak niesamowity gust ma Nihil... młodziutka wampirzyca przeszła kawałek, a po chwili znalazła się w salonie.. ujrzała.. ujrzała Nihila siedzącego w fotelu, siedział z rękami na bokach fotela niczym prawdziwy lider i samiec alfa... siedział bardzo męsko... siedział władczo.. aż samoistnie zagryzła dolną wargę ukazując jeden wampirzy kieł... widok Nihila wprawił ją w niesamowity stan... aż zaniemówiła...
Nieumarły dowódca ujrzał natomiast stojącą przed nim Zakirę... młoda wampirzyca wybrała na dzisiejsze spotkanie niesamowity outfit... uważała że właśnie ten będzie dziś odpowiedni..

Szefowa wraz ze Zniwiarzem wspólnie ruszyli przez korytarz zostawiając czarodzieja samego. Ten nie ukrywał jednak swojej frustracji i złości. Był ogromnie zazdrosny o to, że taki łowca nagród jak Zniwiarz może sobie pozwolić na wspólne rozmowy z Przywódczynią Przestępczego Podziemia, a on jest odsuwany na bok jakby był kompletnie bezużyteczny. Zacisnął pięści i syknął gniewnie pod nosem. Zaczął się zastanawiać nad tym czy może jakoś zwrócić na siebie uwagę Przywódczyni i zyskać jej uznanie... Odwrócił się i udał się w inną stronę rozmyślając nad całą sytuacją..


Kobieta i łowca nagród odeszli natomiast kawałek dalej kierując sie w stronę prywatnej komnaty Szefowej.
- A więc... Co z moją nagrodą? - zapytał po krótkiej chwili Zniwiarz
Szefowa spojrzał na Zniwiarza kątem oka.
- Wiedziałam, że o to zapytasz... - odparła kobieta- Walizka jest w mojej komnacie... Na pewno nie chcesz niczego gratis?
- Co masz na myśli? - zapytał Łowca Nagród.
Kobieta uśmiechnęła się.
- Moja poprzednia propozycja wciąż pozostaje aktywna... Jesteś pewien, że jej nie chcesz?
- Nie jestem jednym z twoich sługusów... - odparł Zniwiarz mrocznym tonem - Pracuje dla pieniędzy, nie dla przyjemności...
- Rozumiem... - odparła spokojnym tonem kobieta - Wielka szkoda...
Oboje dotarli w tej chwili do komnaty Szefowej. Kobieta chwyciła za klamkę i otworzyła drzwi... Oboje weszli do środka.
- Ach... Z pewnością to tylko kwestia czasu nim Cesarzowa Isabella odkryje lokalizację naszej bazy po tym całym dzisiejszym incydencie... - powiedziała Szefowa podchodząc do swojego tronu. Przejechała palcem po jego krawędzi i zmrużyła lekko swoje oczy. - Wtedy będzie jednak już za późno... Nie bedze w stanie powstrzymać tego co nieuniknione...
Zniwiarz nie odpowiedział. Spoglądał a kobietę w kompletnym milczeniu. Widział jak ta się schyla i wyciąga duża walizkę która leżała schowana pod jej tronem.
- A ty? Co zamierzasz robić dalej? Opuścisz nas? - zapytał po chwili kobieta
- Jeszcze nie wiem... - odparł Zniwiarz - Z pewnością teraz siły cesarskie bedą mnie poszukiwać... Już wcześniej próbowali po tym jak prawie sprzątnąłem jednego z wezyrów...
Szefowa podeszła do niego bliżej i podała mu do ręki walizkę.
- Mam nadzieje, że nie planujesz dać się złapać w najbliższym czasie... - powiedziała
- Nie mam takiego zamiaru... - odparł Zniwiarz otwierając walizkę. Jego oczom ukazała sie ogromna suma pieniędzy. Na tyle duża, że z pewnością wystarczyłaby dla niego na kilkanaście lat godnego życia.. Zadowolony zamknął z powrotem walizkę i kiwnął lekko głową. Jego robota została wykonana...



Lupus lekko westchnęła pod nosem i opuściła swój wzrok... Gestem dłoni ponownie poprawiła koszulkę która jej opadła na dekolcie, a zaledwie chwile potem poprawiła też ją od dołu aby zbytnio jej się nie podniosła..
- No tak.... rozumiem... - odparła rudowłosa lekko zawiedziona słowami Drakkana - W takim razie powieszę swoje ubrania aby wyschły...
Po tych słowach odwróciła się i podeszła w pobliże kominka gdzie widniał wieszak na ubrania i stopniowo rozwiesiła je wszystkie... Na samym końcu koło kominka odłożyła też swoje buty, cały czas bowiem po wyjściu z łazienki chodziła kompletnie boso.. Drakkan widział dobrze jak ta się schyla...



Nihil Vegha siedział wygodnie w fotelu spoglądając na przybyłą Zakirę. Kiwnął lekko głową obserwując jej strój z góry na dół. Jego oczy błyszczały zielonym blaskiem Wiecznego Ognia.
- Zakira Arun.... - zaczął po chwili donośnym i twardym głosem. - Widzimy się więc po raz drugi...
Po tych słowach wstał z fotela na równe nogi... Jego postura była potężna.. Moc emanowała z jego ciała...
- Przybyłaś na audiencję... tym razem jednak przynajmniej z wcześniejszą zapowiedzią... Słucham więc.... Co masz mi do powiedzenia?

Drakkan obserwował Lupus... mierzył ją, nie odrywał wzroku... upajał się jej widokiem... wyglądała niesamowicie... jej włosy w lekkim nieładzie również mu się podobały.. był całkowicie pochłonięty rudowłosą i zapomniał już o wszystkim innym, pokojówka była centrum jego świata..
Wezyr wolnym krokiem ruszył do schylającej się aktualnie Lupus.. wolno podszedł do rudowłosej, idąc cały czas spoglądał na jej tyłek i na jej nogi.. po chwili przystanął obok niej i zerknął jak ogień w kominku pięknie się rozpalał..
- Podoba ci się kominek? Pomyślałem że miło będzie gdy w nim rozpalę.. -rzekł wolno Drakkan, zerknął na rudowłosą.. w momencie gdy się do niej zbliżył poczuł jej obłędny zapach
- Lupus.. niesamowicie pachniesz.. - rzekł wolno po chwili, uśmiechał się.. czuł niesamowitą radość.. był pełen emocji..



Zakira dopiero po chwili usłyszała słowa nieumarłego dowódcy, wcześniej nie kontaktowała... zachwiała się lekko na nogach.. odetchnęła po chwili... zerknęła na jego masywną posturę..
- Dowódco Nihilu... - powiedziała dopiero po dłuższej chwili, a następnie pochyliła lekko swoją głowę oddając mu należyty szacunek i pokorę wobec niego...
- Dziękuję ze mnie przyjąłeś.. we własnym domu... - powiedziała młoda wampirzyca i rozejrzała się lekko nerwowo, czuła że jej emocje wariują, starała nad sobą panować.. była zestresowana...
- Niesamowicie znów cię ujrzeć.. - powiedziała nagle po chwili mierząc swoim wzrokiem jego tors i sylwetkę.. nie zdołała tego ukryć... uśmiechnęła się mimowolnie..

Lupus słysząc słowa Drakkana wyprostowała swoją sylwetkę i popatrzyła na Drakkana kątem oka. Usmiechnęła sie lekko.
- Oh.. Naprawdę? - mruknęła i gestem ręki poprawiła swoją grzywkę która nieco zasłaniała jej jedno oko - Cieszę że Ci się podoba...
Po tych słowach popatrzyła z powrotem na kominek.
- Tak.. dobrze, że rozpaliłeś... Na zewnątrz od rana jest dosyć ponura, deszczowa atmosfera... a tak to ubrania przynajmniej szybciej wyschną i w domu będzie cieplej...
W tym momencie wyciągnęła jedną dłon lekko do przodu.
- Nie musiałeś jednak się z tym tak trudzić... wystarczyło powiedzieć... Magia ognia jest moja specjalizacją...
W jej dłoni pojawił się teraz żarzący się płomień spoglądała na niego przez chwilę po czym zacisnęła swoją pięść sprawiając że płomień zniknął.


Nihil przez moment spoglądał na Zakire w milczeniu... Widział jak ta dosyć dziwnie sie zachowuje... Zdecydowanie nietypowo... Skrzyżował ręce patrząc na nia przeszywającym wzrokiem.
- Mhm.... - mruknął a jego oczy błysnęły - Coś nie tak? Nie wyglądasz najlepiej... Chyba nie ukrywasz niczego przede mną.... Mam rację?

Drakkan z uwagą obserwował czyny rudowłosej...
- Lupus.. jesteś niesamowita pod każdym względem.. a twój wewnętrzny ogień.. to tylko dodaje ci uroku.. to że jesteś przepełniona ogniem niesamowicie mi się podoba... - mówił Wezyr, spoglądał na rudowłosą.. obserwował jej ciało.. nie mógł tego ukrywać, Lupus zbyt cudownie się prezentowała
- Jesteś najwspanialszą osobą jaką udało mi się poznać.. jestem wdzięczny że trafiłem w swoim życiu na ciebie.. - powiedział Drakkan nie odrywając od niej wzroku - Nie wiem ile mi jeszcze zostało, jak mówiłaś.. jednak jestem całkowicie wdzięczny za każdą chwilę z tobą.. wszystkie bowiem były najlepszymi w moim życiu.. - powiedział Drakkan, a po chwili chwycił rękę Lupus swoją dłonią..



Zakira pokręciła głową, odetchnęła..
- Nie... co miałabym przed tobą ukrywać.. - odparła wolno lekkim tonem wampirzyca - Jestem całkowicie do twojej dyspozycji.. - dopowiedziała patrząc na wnetrze salonu Nihila, po chwili zorientowała się co w ogóle wypowiada.. przyłożyła dłoń do ust..
- Wybacz.. nie.. to znaczy po prostu chciałam powiedzieć że nie mam przed tobą żadnych tajemnic, mogę ci powiedzieć wszystko.. - dodała, rozglądała się po salonie.. - Twoja rezydencja.. robi kolosalne wrażenie.. masz niesamowity gust i szyk.. podoba mi się jej wystrój, jest w moim guście.. - mówiła wampirzyca chcąc szybko zmienić temat, mrużyła oczy obserwując rezydencję Nihila.. jej nogi lekko zadrżały...

Lupus otworzyła szerzej oczy.. Zaskoczyły ją słowa Drakkana. Przełknęła ślinę i otworzyła lekko usta.
- Myślisz o mnie w taki sposób huh... Nie wiem czy zasługuje na tego typu słowa... - powiedziała Lupus i przewróciła oczami - Nie jestem w końcu w pełni "dobrą" dziewczyną... Istnieją pewne rzeczy które o mnie nie wiesz i raczej lepiej żeby tak pozostało...


Nihil parsknął pod nosem obserwując Zakirę. Schował swoje ręce za plecy
- No tak.... w rzeczy samej... Tą rezydencje wybudowałem własnoręcznie... z oczywiście niewielką pomocą moich żołnierzy... Zajęło to kilka lat... - odparł i obszedł młodą wampirzycę dookoła... W końcu zatrzymał sie tyłem do niej... Zakira miała doskonały widok na jego długą, mieniącą się, szkarłatną pelerynę.
- Nie wydaje mi sie jednak, że przybyłaś tu wypytywać o wystrój mojej rezydencji... - rzekł Nihil i spojrzał na nią kątem oka - Cassahs wie, że tu jesteś prawda? Mam z twoim wujem wieloletni kontakt... Mówił mi wiele razy o tobie... O tym jak sie tobą opiekował i Cię szkolił od podstaw... Oczywiście nie zawsze pomyślnie... Mówił, że popełniałaś swego czasu wiele błędów...
W tym momencie podszedł do stołu i pochwycił kielich który na nim stał. Obrócił nim w swojej ręce.. Ten był bowiem pusty.
- Reasumując... Nie chciałbym aby się niepotrzebnie martwił twoją nieobecnością... - dodał

Drakkan zaszokował się lekko na słowa rudowłosej... nie puszczał jej dłoni... zerkał jej prosto w oczy, chociaż trudno było zapanować nad swoim wzrokiem aby nie uciekł w jej biust... Wezyr jednak zerkał w jej cudowne oczy...
- Huh... Lupus... co dokładnie mówisz.. co masz na myśli.. - mówił spokojnym tonem, upajał się dotykiem jej mięciutkiej dłoni... posmyrał ją lekko kciukiem..
- Co to za rzeczy? Wiesz ze mnie możesz powiedzieć wszystko... bez żadnych obaw.. cokolwiek mi rzekniesz pozostanie tylko tutaj, w mojej głowie.. chciałbym żebyś mi powiedziała, jeśli oczywiście zechcesz.. - dopowiedział



Zakira odczuwała ogrom emocji... gdy Nihil ją obchodził dookoła, gdy zbliżył się do niej, gdy mówił.. jej myśli wariowały.. nieumarły dowódca niesamowicie na nią działał, był totalnie w jej typie, był wyjątkowy... niesamowicie jej się podobał...
Spoglądała na to jak się przechadzał, na jego pelerynę... po chwili zawiesiła swój wzrok na kielichu którym obracał, słyszała słowa o Cassahsie... rozszerzyła szerzej oczy... zdezorientowało ją to kompletnie, nie spodziewała się takiego pytania...
Zrobiła krok do przodu bliżej Nihila... i zatrzymała się... przełknęła ślinę..
- Szczerze powiedziawszy.. - wykrztusiła dosyć cichym i przejętym tonem - To.. nie wie... - dopowiedziała
- Miałam do niego iść.. w pewnej sprawie o której gadałam wcześniej z Cesarzową.. ale nie było go w swojej twierdzy... zapewne musiał być zajęty.. chciałam mu wspomnieć również o audiencji u ciebie... - skłamała Zakira. Powiedziała zarówno prawdę, że Cassahs nie wie, ale także małe kłamstewko że chciała mu o tym gadać...
- Niee... nie obawiaj się, nie będzie się niczym martwił.. a ja ostatnio poczyniłam spore postępy.. - dodała Zakira pełnym emocji tonem. Podeszła jeszcze bliżej...
- Nihilu.. czy mogłabym się napić nieco wina... - powiedziała nagle i nie spodziewanie, ni stąd ni zowąd... spontanicznie wpadło jej to do umysłu i na język i to wypowiedziała... sądziła że dzięki temu nieco zleci z niej napięcie... czuła że jej zmysły przy Nihilu wariują..

Lupus dopiero teraz zauważyła, że Drakkan był naprawdę blisko niej... Pokręciła lekko głową reagując na jego słowa.
- Nie... to nie istotne... Nie ważne... - powiedziała Lupus a jej oczy błysnęły złotym blaskiem.
Wiedziała, że nie może powiedzieć Drakkanowi całej prawdy o sobie.. o swoim sadystycznym instynkcie... o swoim zwierzęcym popędzie jaki to bywał u lykantropów.. to swojej mściwej i agresywnej naturze... Te informacje zamierzała na razie zachować dla siebie.
- Widzę, że lubisz moja dłoń... - powiedziała Lupus cicho zmieniając temat.. czuła bowiem cały czas jak Drakkan trzyma ją za rekę a teraz nawet lekko smyra swoim kciukiem..


Nihil postawił kielich z powrotem na swoim stole i popatrzył ponownie na Zakirę poważnym spojrzeniem.
- To nasze drugie spotkanie.... a ty już chcesz sięgać po alkohol... - mruknął Nihil i kiwnął wolno głową patrząc na Zakire dosyć podejrzliwie.