Serwery Minecraft

Sisyphus pokiwał głową, spodziewał się takiej decyzji Krilla... objęcie stanowiska przez Nihila też było mocno ciekawe, czarny rycerz był ciekaw jak nieumarły poradzi sobie na tym stanowisku obejmując je po Krillu... zerknął także na Ignathira.
Azazlef mocno się zaszokował wszak służył pod rozkazami Krilla bardzo długo, jednak także wiedział o sile Nihila... ciekaw był jak sobie poradzi...
Isabella natomiast mocno się zdziwiła, nie była zadowolona z odejścia Krilla, ale szanowała jego decyzję którą teraz ogłosił, bowiem zrobił już bardzo wiele i mocno jej pomógł, a ostatnio miał też swoje problemy... nie spodziewała się że Krill odda swoją władzę następcy... zerkała na Nihila i Krilla, Vegha wydawał jej się być bardzo interesujący, intrygował ją... zdawał się mieć bardzo dobre cechy przywódcze i dużą siłę... sądziła że jego wybór to bardzo dobry pomysł Krilla... Nihil Vegha bowiem był dla Isabelli bardzo ciekawą personą... wiedziała że ma też już duże doświadczenie...
Dwóch dosyć młodych nieumarłych stojących nieopodal Isabelli miało na nią naprawdę dobry widok...
- Ale ona jest piękna i zjawiskowa - mówił cicho jeden mierząc pożądliwym wzrokiem księżniczkę i przyglądając jej się...
- Przyjacielu marzę o takiej kobiecie... bardzo... - mówił cichym tonem drugi nieumarły wojownik mierząc całe jej ciało pożądliwym wzrokiem... obaj jednak wiedzieli że przyszła Cesarzowa może pozostać jedynie w sferze ich skrytych marzeń...

Lupus, która stała cały czas obok Isabelli podczas przemówienia Krilla słyszała bardzo wyraźnie rozmowę nieumarłych którzy stali za nimi. Odwróciła głowę w ich kierunku i uśmiechnęła się szeroko. Oni tylko widząc jej wzrok szybko odwrócili głowy. Lupus zaśmiała się pod nosem i z powrotem odwróciła głowę.
- Wygląda na to Isabello, że twoja dupa przyciąga więcej gapiów niż nocna latarnia ciem... - powiedziała żartobliwym tonem Lupus na tyle głośno żeby usłyszał to również Kapelusznik. - Szczerze nie mam pojęcia czy powinnam być zazdrosna czy też Ci współczuć...

Tymczasem Nihil podniósł sie z ziemi.
- Dziękuje.... - powiedział w stronę Krilla. Jego ręka w której znajdowała się pieczęć lekko drżała ale mimo to trzymał pieczęć z całej siły. - Ta wszystkie lata u twojego boku były dla mnie zaszczytem...
Krill zaśmiał się lekko i poklepał go po ramieniu.
- Dobrze wiem że sobie poradzisz... - rzekł Krill - Jestem tego pewny...
Bellatrix obserwujac z pierwszego rzędu zarówno Nihila jak i Krilla uroniła jedną łezkę z prawego oka. Szybko jednak ją przetarła ręką taka by nikt nie zauważył. Pomimo wszystkich przeciwności i kłótni, Nihil był dla niej jak brat... spędzała z nim wiele czasu od samego początku... Wspólnie droczyli się i przekomarzali.... Teraz jednak wszystko sie zmieniło... Nihil stał sie Najwyższym Dowódcą...
Nihil i Krill stali obok siebie i spoglądali na zebrany tłum. Nihil rzucił spojrzenie na Krilla a ten pokiwał w jego stronę głową. W tej też chwili Nihil wyciągnął rękę do góry i pokazał wszystkim Pieczęć Dowódcy która od teraz była jego własnością..
Nieumarli widząc ten gest wszyscy, jednogłośnie uderzyli się w pierś rekę
- Huuuuuuu! - hukneli wszyscy zebrani nieumarli wojownicy i pochylili głowy oddając tym samym cześć nowemu dowódcy
Zrobili tak trzykrotnie. Dla tych którzy nigdy nie doświadczyli tego rytuału brzmiało to zupełnie jak okrzyk wojenny całej armii wydawany przed atakiem na wroga. Huczenie Nieumarłych było bardzo donośnie i budziło respekt oraz wielkie wrażenie.
Po tym Nihil opuścił rękę i schował pieczęć. Nieumarli po zakończeniu rytuału od razu zaczęli wiwatowac ku chwale nowego lidera oraz ku chwale jego poprzednika.
- Nihil! Nihil! Nihil!
- Krill! Krill! Krill!
Nihil spoglądał na tłum z zadowoleniem. Teraz już wiedział że od dziś wszystko będzie zależeć od niego...
- Nie ukrywam, że nie spodziewałem się tego... - powiedział Nihil w stronę tłumu - Mimo to jednak zostałem wybrany na Dowódcę... Początki z pewnością będę dla mnie ciężkie i z pewnością popełnię nie jeden błąd... Dlatego też licze na wasza pomoc przyjaciele... Na wasz osąd... Zrobie co w mojej mocy aby was poprowadzić... Zrobie co w mojej mocy aby być godnym następcą Harh Krilla... Zrobię co w mojej mocy abym nigdy nie obrał złej ścieżki... Niech Wieczny Ogień nas prowadzi.... Huuu!!!
Nieumarli po tych słowach po raz kolejny uderzyli sie w piersi. Ponownie cały port zadudnił.
- Huuuuu! - huknęli oddajac cześć Nihilowi i pochylając głowy.
Ignathir tymczasem nie ukrywał, że całe widowisko mu sie bardzo podoba. Przypominały mu sie bowiem czasy jak jeszcze pracował dla Carrabotha i sam był jednym z generałów. Jego zadowolenie dostrzegła Entoma, która stała obok niego i obserwowała całe widowisko w milczeniu.

=====END POST [2/4]=====


Kilka dni po spotkaniu z Talonem, wschodnie tereny krainy Magic World.
Spenser pojawił się na pustej polanie otoczonej drzewami. W oddali widać było już budujące się miasto. Mężczyzna popatrzył się właśnie w tamtą stronę. Nie miał pojęcia o tym że cały kontynent został stworzony przez Ignathira. Wiedział tyle co zwykły, szary obywatel krainy.
- Wszystko zacznie się od nowa... - powiedział do siebie
- Ale już beze mnie - dodał.
W tym momencie zerwał z szyi naszyjnik. Był na nim wygrawerowany symbol krakena - symbol Lorda Malacatha. Spenser swoim czynem wyrzekł się na dobre swojej przeszłości. Z żołnierza a potem dowódcy Scavengerów teraz chciał stać się zwykłym obywatelem krainy.
Zerwany medalion wypuścił z ręki, a sam odszedł w drugą stronę. Zniknął w objęciach ciemnego lasu...


=====KONIEC WĄTKU SPENSERA W TYM RP=====

Kapelusznik doskonale zdawał sobie sprawę że przy Isabelli ciężko było się opanować, była wszak taka piękna... doskonale wiedział że wielu na nią spogląda cały czas.
Izka mrugnęła kilka razy oczami a po chwili uśmiechnęła się do Lupus.
- Mam ładną, niechaj więc sobie patrzą... wiem także, że doskonale zdają sobie sprawę z potęgi moich mocy... - odparła a jej prawa dłoń leciutko zapłonęła potęgą Wiecznego Ognia... arcypotęgą. Isabella od zawsze dużo ćwiczyła i doskonale dbała o swoje ciało, także miała najdoskonalsze diety również od zawsze... no i oczywiście była z rodziny Carrabothów...
- Nieumarli to wojownicy, potężne bestie... mają swoje instynkty... a ja jestem bardzo ładna... - dopowiedziała i uśmiechnęła się nieco szyderczym uśmiechem i po chwili dosyć słodko zachichotała pod nosem.
Isabella była pod ogromnym wrażeniem spektaklu i reakcji nieumarłych, księżniczka poczuła dużą ekscytację widząc potęgę nieumarłych... odczuwała ogromną siłę a ich okrzyki były bardzo mocne, było to niesamowite przeżycie... Sama chciała tez jak najszybciej pogratulować Nihilowi... wszak to on będzie teraz jej głównym sojusznikiem politycznym...
Sisyphus natomiast także uderzył pięścią w pierś, po chwili także klasnął w dłonie i złapał krótki kontakt z Nihilem, pogratulował szczerze nowemu dowódcy... Nihil był ciekawą personą i zaiste silnym wojownikiem. Sisyphus również dobrze się poczuł widząc wiwaty i reakcję nieumarłych, dawno bowiem nie doświadczył tak potężnego i znakomitego widowiska... działo się tak za czasów Carrabotha, pokiwał głową czując dumę z nieumarłych...

Lupus wysłuchała słów Isabelli spoglądając na nią kątem oka. Uśmiech na jej twarzy zniknął. Zamyśliła się przez chwile a nastepnie bez słowa odwróciła wzrok spoglądając na aktualne widowisko.

Krill był zadowolony ze nieumarli zaakceptowali Nihila jako jego nastepce i nowego Lidera... Wiedział że jego wieloletnia praca została zakończona i teraz bedzie mógł odejść w spokoju wiedząc że oddał władze w dobre ręce.
Harh rzucił spojrzenie na tłum. Jego wzrok zatrzymał sie jednak na Ignathirze który w tym momencie kiwnął do niego głową. Krill zrozumiał przekaz.
- Prosze o uwagę! - rzekł donośnym głosem Krill wyciągając rękę w górę. Błyskawicznie wszyscy zamilkli. - Nihil Vegha stał się właśnie nowym Dowódcą Nieumarłych...To wielkie wydarzenie.... Jednakże... To nie jest jedyny powód dla którego was tutaj wszystkich zebrałem...
Wszyscy Nieumarli byli zaskoczeni. Nie wiedzieli czego jeszcze się spodziewać..
- Szczegóły jednak w tej sprawie osobiście przekaże wam ktoś inny... - rzekł Krill rzucając spojrzenie prosto na Ignathira
Ignathir parsknął lekko pod nosem i zacisnął rękę na swoim kosturze.
- Ignathir..... Zapraszam... - rzekł Krill
Arcymag bez słowa ruszył do Krilla. Wszyscy patrzyli jak wchodzi on na podest i staje obok Krilla i Nihila.

Isabella zamierzała poczekać z gratulacjami dla Nihila, te przecież nie uciekną... teraz bowiem poczuła dużą ekscytację, ogromną... Ignathir miał wejść na scenę... jej oczy aż zabłysły zielonym blaskiem, wpatrywała się zarówno w Krilla i Ignathira...

Ignathir stajac na podeście popatrzył na zebranych. Krill i Nihil stanęli troche dalej. Krill skrzyżował ręce obserwując arcymaga.
- Witam wszystkich w tym wyjątkowym dniu... - zaczał arcymag - Dziękuję bardzo Krilowi za umożliwienie mi tej chwili aby wygłosić krótkie przemówienie... Jestem dozgonnie wdzięczny...
Ignathir w tej chwili odwrócił głowę do Krilla i kiwnął w jego strone głową. Krill odparł tym samym.
- Krill powiedział wam przed chwilą ważną rzecz... - powiedział arcymag - Powiedział wam o tym że dnia dzisiejszego kończy się pewna Era a nastaje nowa... Nowy porządek świata... I jest to prawda... Kraina została właśnie odbudowana... Nowe lądy wyłoniły się z oceanu a stare które zalane były lawa i przykryte popiołem odrodziły w nowe życie.... Szkody wyrządzone przez wulkan oraz swego czasu równiez i przez Harkona stały się właśnie przeszłością... Ten świat potrzebuje teraz jedynie nowego przywództwa... nowego władcy który pokieruje nim ku właściwej ścieżce... Odrodzi z popiół cywilizacje...i bedzie rządził sprawiedliwa rękę...
Wszyscy w milczeniu słuchali słów arcymaga. Wielu z nich zastanawiało sie co on ma na myśli.
- Dziś poznaliśmy już kogoś takiego kto zaopiekuje się ta wyspą... Bedzie kontynuował dziedzictwo pozostawione dla niego przez Wielkiego Raughna oraz samego Harh Krilla... Jednak kto zajmie się resztą świata? Kto będzie opiekował się innymi lądami? Kto zajmie się tamtejszymi ludami i rasami? Kto da im siłę? Kto da im rozwój? Myślę, że jest tylko jedna odpowiedź na te wszystkie pytania....
W tej chwili Ignathir rzucił spojrzenie prosto na Isabelle. Doskonale bowiem wiedział gdzie ta była przez cały czas.
- Wszyscy doskonale pamietamy Wielkiego Lorda Carrabotha który rządził tą krainą przez długie wieki... - rzekł arcymag - Jego niestety nie ma już wśród nas, jednak przy życiu nadal pozostaje ktoś w kim nadal płynie jego krew, jego geny i jego dziedzictwo... Zapewne wielu z was zada sobie pytanie czy to aby na pewno dobry wybór?... Pamietamy bowiem dobrze jak żałosną królową była Cecilia która w nas widziała swoich wrogów... Nie ukrywam że przez długi okres czasu równiez miałem takie wątpliwości.... Jednak w koncu zrozumiałem że jest ona zupełnie inna niż Cecilia... Tkwi w niej blask Wiecznego Ognia... nieskończony potencjał oraz doświadczenie które zdobyła obserwując poprzednich władców tej krainy... Wierze więc, że nie popełni tych samych błędów i w pełni zasługuje na to aby zasiąść na tronie jako nowa władczyni tej krainy....
Ignathir zrobił krótką pauze.
- Tak...Dokładnie tak.... Mówię o tobie Isabello Carraboth Bal... - rzekł nagle arcymag i kiwnął palcem w jej stronę aby podeszła. Wszyscy odwrócili wzrok w kierunku Isabelli absolutnie zaskoczeni...

Isabella w tym momencie poczuła ogromną potęgę... słowa Ignathira aż wyryły jej się w głowie... to co mówił było bowiem najważniejsze, arcyważne... W końcu nadeszła najważniejsza dla niej chwila, na którą od dawien dawna czekała... osiągnęła już tak wiele, przewyższała tak wielu... jej droga była ogromnie trudna, jednak przezwyciężyła wszelkie przeszkody... Jej oczy w tym momencie potężnie zabłysły zielonym blaskiem i otworzyła na chwilę aż szerzej swoje piękne usta... czuła na sobie spojrzenia ogromu istot, tak wielu jak przyszło tak teraz wszyscy zerkali na nią... czuła się wyśmienicie, wspaniale, absolutnie, czuła radość i dumę, jednak minę szybko zmieniła na poważną i pewną siebie... tylko kilka sekund po słowach Ignathira można było dojrzeć ogromną ekscytację... teraz natomiast na jej twarzy zagościł lekki i wyśmienity uśmiech idealnie wyważony z powagą i pewnością siebie...
Isabella w tym momencie mocnym krokiem ruszyła na scenę gdzie wezwał ją Ignathir...
Sisyphus spoglądał na idącą Isabellę z ogromną dumą... pokiwał wolno głową.
Kapelusznik był mocno podekscytowany, wytrzeszczył oczy i zaczął szybko oddychać... spoglądał na idącą Isabellę.
Isabella idąc miała już wszystko ułożone w głowie, jasno zaplanowane i obrane cele... już teraz osiągnęła ogrom... od zawsze znała swoją ogromną wartość, swój potencjał, swoją siłę... kroczyła przed siebie dostojnym i godnym krokiem, a jej głowa uniesiona była bardzo wysoko... wszyscy ustępowali jej miejsca i przepuszczali wpatrując się w nią całą... ona jednak nie zerkała na osoby które mijała, wpatrywała się w Ignathira... spoglądała na arcymaga wspaniałym wzrokiem...
W końcu dotarła przed podest który zajmowali Ignathir, Krill, Nihil... przystanęła na moment przed podestem i zerknęła na krótką sekundę Na Sisyphusa, Bellatrix, Callisto... szybko jednak odwróciła głowę znowu na arcymaga i weszła na podest... poczuła jeszcze większą ekscytację... doskonale jednak zarządzała swoimi emocjami.

Lupus z zaciekawieniem spoglądała na to co się działo. Wiedziała co się teraz stanie... Kapelusznik który stał obok niej również wszystko obserwował. Lupus postanowiła to wykorzystać.
- Hej... A ty co sądzisz? Fajną ma dupe ? - zapytała Lupus nad podziw poważnym tonem

Ignathir spoglądał w milczeniu na Isabelle tak jak i wszyscy zebrani.. Arcymag cofnął sie nieco tak aby Isabella znalazła się na samym środku podestu..
Następnie dał sygnał ręką do swojej służącej - Entomy, która stała w pierwszym rzędzie. Pokojówka weszła wolnym krokiem na podest i stanęła obok arcymaga.
- Teraz.. nadszedł czas... - rzekł Ignathir i spojrzał na swoją służąca - Entoma...
W tej chwili Entoma uniosła swoje rękawy lekko w górę. W jej rękach pojawiała się złota korona obsadzona czerwonymi kryształami i klejnotami. Była ona niezwykle piękna i dostojna... Godna nowej władczyni..



Ignathir spojrzał w tym momencie na Krilla który stał z tyłu wraz z Nihilem i obserwowali całą sytuacje.
- Krill? Może chciałbyś czynić honory? - zapytał arcymag w jego stronę.
- Ja? - zapytał zaskoczony
- Uhonorowałeś już dziś jedną osobę... - odparł Ignathir - Myślę, że powinieneś też i drugą zanim odejdziesz...

Szalony Kapelusznik obserwował wydarzenia na podeście... jego ekscytacja była ogromna, aż wytrzeszczał oczy i szybko oddychał... nie widział co się dzieje dookoła zerkał tylko na Isabellę... w pewnej chwili usłyszał głos Lupus i jej słowa.
- Co?! - spytał nagle nie odrywając wzroku od Isabelli, przełomowa chwila... ogromny moment... aż się zachwiał na nogach.
- Co ty do mnie mówisz?! - odwrócił na chwilę głowę na rudowłosą. - Tak, fajną! Świetną, bardzo piękną! - odparł pospiesznie i powrócił wzrokiem na Isabellę... po drodze dostrzegł jeszcze jak bardzo wszelkie istoty i nieumarli wpatrują się w Isabellę... ich wzrok był niesamowity, spoglądali na nią.

Isabella poczuła taką ekscytację jakiej jeszcze nigdy nie czuła... mimo że panowanie nad emocjami miała wypracowane już do perfekcji to teraz aż zacisnęła pięści z ekscytacji a jej oczy ponownie zabłysły... korona w rękach Entomy była wprost wspaniała i doskonała... otworzyła szeroko usta i przełknęła ślinę, stała na samym środku podestu, wszyscy ją widzieli... uśmiech na jej twarzy był ogromny.
- To ten moment... - szepnęła sama do siebie cichutko pod nosem, jej oczy zabłysły zielonym blaskiem... wpatrywała się w koronę, w Ignathira, po chwili także w Krilla... w tym momencie nabrała powietrza w płuca i przyklękła przed nimi... była to chwila na którą od zawsze czekała, najważniejszy dla niej moment... pokonała ogrom przeszkód stojących na jej drodze, a teraz była całkowicie gotowa...
- Jestem gotowa... - powiedziała po chwili mocno radosnym i podekscytowanym tonem.