Serwery Minecraft

Isabella natomiast wczoraj wieczorem gdy Raughn był pod wodospadem zdołała upolować zająca... na początku jej pobytu tutaj Raughn poczęstował ją takim posiłkiem a ona zamierzała mu się teraz odwdzięczyć i przygotować dla niego jedzenie... dlatego natychmiast gdy wstała zabrała się za przygotowanie potrawy, skorzystała z piecyka opalanego drewnem kapitana, po krótkiej chwili na piecu leżał już garnek z upieczonym i przygotowanym zającem. Księżniczka pokiwała głową zadowolona, a następnie wyszła przed chatę i dostrzegła siedzącego Raughna.
- Dzień dobry! Ależ piękny dzień dzisiaj mamy... - powiedziała z uśmiechem na twarzy i zerknęła na wspaniały wschód słońca któremu przyglądał się Raughn... rozejrzała się także ponownie dookoła oglądając piękno wyspy na której od kilku dni się znajdowała... wyspa bowiem cały czas ją zachwycała.

Raughn wolno odwrócił głowę w stronę Isabelli.
- W rzeczy samej... Dziś jest twój ostatni dzień szkolenia... Zrobiłaś duże postępy jak na 6 dni treningu, dlatego też liczę na to, że dasz dziś z siebie absolutnie wszystko... Pogoda ku temu Ci sprzyja, to prawda, ale najważniejsze są dzis twoje umiejętności które wyniosłaś z poprzednich lekcji...

- Oczywiście, zamierzam dać dzisiaj z siebie maksimum... odkąd tylko wstałam jestem absolutnie skupiona... - odpowiedziała pewnym i silnym tonem Isabella patrząc w twarz Raughna. - Najpierw jednak zapraszam cię na śniadanie które dla ciebie przygotowałam, mój mistrzu... - powiedziała po chwili łagodnym i pięknym tonem, a następnie uchyliła drzwi od chaty kapitana.

Raughn w milczeniu spojrzał na Isabelle. Nieumarli nie spożywali bowiem w ogóle pokarmów. Ich siły wydobywały się głownie z Wiecznego Ognia który budował wnętrze ich ciała więc nie potrzebowali jedzenia aby funkcjonować. Mimo to jednak wstał z krzesła.
- Oczywiscie... czemu nie.. - odparł Raughn i udał sie do wnętrza chaty wolnym krokiem.


Tymczasem na Kartis, Harh Krill który przez kilka dni spędził w towarzystwie swoich generałów - Bellatrix i Nihila, zamierzał teraz wraz z nimi udac się na Abregado aby podjąć swoje ostatnie działanie. Nihil wydał już rozkaz nieumarłym aby przygotowali statki. Ludzie na Kartis byli zaskoczeni tym ze nagle większość Nieumarłych zaczyna opuszczać wyspę, w szczególności że zdążyli się do nich juz nawet przyzwyczaić. Mimo pytań i wątpliwości nikt nie otrzymał równoznacznej odpowiedzi.
Krill oraz jego generałowie pozbierali swoje rzeczy i udali sie do portu w Kartis...


#SHORT STORY

Gdy Entoma wróciła do Dalthei, w zamku już czekały na nia jej siostry - Solussa, Shizzu i Lupus. W szczególności zainteresowana była jednak Lupus która wcześniej również miała okazje w owym wymiarze być.
- No mów! jak było!? - krzyknęła poekscytowana Lupus.
Entoma przez chwile patrzyła na Lupus bez ruchu
- W porządku... - odparła Entoma spokojnym tonem głosu
Lupus zmrużyła lekko oczy.
- Serio? To wszystko co masz do powiedzenia? - zapytała lekko zawiedziona Lupus
- Nie wiem czego oczekiwałaś... Lord Ignathir wytłumaczył mi zasady postępowania oraz jak sam wymiar działa tak jak obiecał. Dowiedziałam sie wszystkiego co niezbędne.. to wszystko
- Nie spotkałaś kogoś ciekawego? - zapytała Solussa
- Cóż...jedynie tego samego rycerza co Lupus..
Lupus w tej chwili usmiechnęła się lekko pod nosem.
- Wyczułaś jego energie magiczną? - zapytała Lupus
- Tak... to prawda że jest ona duża ale nie az tak duża jak sie spodziewałam... - odparła Entoma
- A więc Lupus jak zwykle wszystko wyolbrzymia.. - odparła prześmiewczym tonem Solussa spoglądajac na Lupus
Lupus syknęła w stronę Solussy.
- Nie walczyłaś z nim aby go przetestować? - zapytała zdziwiona Lupus
- To nie było moim zadaniem... - odparła Entoma - Moim zadaniem było słuchanie słów lorda Ignathira..
Lupus westchnęła lekko.
Solussa i Shizzu po chwili odeszły w swoją stronę. Lupus tez juz miała odejść ale Entoma ją zatrzymała.
- Nie wiem co zrobiłas tamtego dnia, ale dobrze widziałam myśli tego rycerza.... - powiedziała srogim tonem Entoma
Lupus spojrzała zaskoczona na Entomę.
- O czym ty mówisz? Jakie myśli?
- Dla twojego dobra trzymaj się od niego z daleka... - odparła Entoma srogo i odeszła zostawiając Lupus samą.
Lupus nie do końca zrozumiała słowa Entomy. Mimo to była ciekawa o czym tak myślał Sisyphus...

Isabella pokiwała wolno głową zadowolona, a następnie weszła tuż za Raughnem.
- Siadaj wygodnie mistrzu... - powiedziała wolnym tonem a nieumarły usadowił się przy stole, ona natomiast odwróciła się do niego plecami, sięgnęła z górnej szafki jakąś przyprawę którą miał tu Raughn i sypnęła leciutko na potrawę, następnie położyła obok dwa listki sałaty i plasterek pomidora żeby danie jakoś się prezentowało, jednak nie było tu zbyt wielu składników więc zbyt wiele też zrobić nie można było. Po chwili postawiła gotowe danie na stole i uśmiechnęła się do kapitana, także usiadła naprzeciwko niego.
- Wiem że potrawy i jedzenie nie są czymś co może zadowolić nieumarłego, wszak wcale ich nie potrzebujesz... ale chciałam to dla ciebie przygotować. - powiedziała radosnym tonem.
- Chciałam ci także podziękować za te dni treningów które odbyliśmy... naprawdę wiele się nauczyłam i zyskałam ogromne umiejętności, a twoje rady są dla mnie bardzo cenne, także ten czas był cenny. Jesteś bardzo dobrym mistrzem... - powiedziała po chwili uśmiechając się do Raughna. - Ale dzisiaj oczywiście jeszcze najważniejsze przede mną... - dodała.

Raughn w tej chwili wyłożył swoje ręce na stole, opierając się o blat łokciami i krzyżując wzajemnie palce obu rąk.
- Cieszy mnie fakt ze zrobiłaś postępy, ale tak jak mowiłem Ci na początku pierwszego dnia... Kompletne przeszkolenie Cie nie jest mozliwe w ciągu 7 dni. Jezeli chcesz dojść do perfekcji musisz równiez przejąć samodzielnie inicjatywę i w wolnej chwili pielęgnować to co sie nauczyłaś...
W tej chwili spojrzał na swój talerz.
- Nigdy też nie próbuj trenować w pojedynkę... wtedy nigdy nie dostrzeżesz swoich błędów i jedynie bedziesz je pogłębiać... Nie wstydź się szukac pomocy w osobach bardziej doświadczonych w boju od ciebie... Kazdy z nich może dać Ci istotną lekcje, wskazać Ci twoje błędy oraz znaleźć rozwiązanie na ich naprawienie...

Isabella wysłuchała słów Raughna kiwając głową, a następnie zjadła plaster pomidora i kawałek sałatki, odkroiła sobie też kawałek zająca i wzięła gryza.
- Zamierzam pielęgnować swoje umiejętności i jeszcze bardziej je rozbudowywać... - odparła wolnym tonem po chwili.
- Będę szukać zatem osób do treningu, osób z dużym doświadczeniem w tej dziedzinie... każdy na pewno poleci mi nową cenną radę... - dopowiedziała księżniczka i zerknęła na Raughna.

Raughn pokiwał wolno głową i nałożył sobie część mięsa na talerz. Wiedział że i tak nie poczuje smaku jedzenia nie ważne jak dobre by to było...Wiedział że jedzenie i tak wyparuje w jego ustach. Tak bowiem jest jak się jest zrodzonym z Wiecznego Ognia.... I tak tez sie stało... Gdy tylko włożył mięso do ust to natychmiastowo wyparowało pod wpływem temperatury Wiecznego Ognia..
- Taaa.. tak jak przypuszczałem.. - odparł Raughn spoglądając na swój pusty widelec. Po chwili położył widelec na stole i wstał od stołu w milczeniu. - Zjedz tyle ile zdołasz Isabello... Gdy skończysz rozpoczniemy nasz ostatni trening...
Po tych słowach wolno wyszedł z chaty zostawiając Isabelle samą.

Isabella zjadła jeszcze kilka kawałków mięsa, napiła się wody a po chwili siedziała krótki moment w ciszy, następnie wzięła głęboki oddech i wyszła z chaty Raughna gotowa na dzisiejszy dzień...

Raughn czekał już na Isabelle na zewnątrz. Popatrzył na księżniczke i rzucił w jej stronę miecz. Nie był to drewniany kij a prawdziwy stalowy miecz. Isabella łapiąc go poczuła, że jest dużo cięższy i ciężej nim wykonywać szybkie ruchy.
Nieumarły w tym czasie dezaktywował swój pierścień przemiany przywracając swój prawdziwy wygląd nieumarłego kapitana. Zza pleców wyciągnął swój legendarny wręcz, emitujący Wiecznym Ogniem miecz.
- Tym ostrzem swego czasu zabiłem Ghereta Von Avallana, dyrektora Hogwartu oraz stoczyłem starcie z Barbarossą w zamku Cecilli... Nadszedł dzień aby użyć go po raz ostatni...
W tej chwili skierował swój miecz wprost w stronę Isabelli.
- Ostateczny test... rozpoczniemy go gdy uznasz, że jesteś gotowa aby się go podjąć... - rzekł poważnym tonem Raughn spoglądając swoim zielonym błyszczącym wzrokiem na księżniczkę.