Serwery Minecraft

Ludzie nie zwracali uwagę na Isabelle. Z zapartym tchem patrzyli na tafle wody.
Amon tymczasem bezwładnie opadał na dno do czasu az nie odzyskał przytomności. Bardzo szybko zorientował się ze jest pod wodą i traci oddech. Za wszelka cenę musiał wydostać sie na powierzchnie bo w przeciwnym razie by sie udusił.

Po chwili wszyscy dostrzegli ze woda zabulgotała. W tej chwili Amon wyleciał na powierzchnie wysoko w górę tworząc dzięki swojej mocy pod sobą wodny wir przy pomocy któremu zdołał wydostac sie na powierzchnie szybciej. Amon wziął głeboki oddech krztusząc sie parę razy. W tym momencie jednak zrozumiał swój bład.. Wszyscy dostrzegli że Amon używa magii..
- Co to takiego? - powiedział pewien mężczyzna
- Nasz lider? On jest magiem!
- Nie możliwe! To były kłamstwa! - krzyczeli ludzie
Amon zorientował sie, że nie ma na twarzy swojej maski. Wszyscy widzieli jego twarz. Istredd patrzył na ludzi zszokowany i zdezorientowany. Kultysci którzy znajdowali sie w tłumie byli zdezorientowani. Nie mogli uwierzyć własnym oczom. Dwie postacie które wtopiły sie w tłum patrzyły prosto na Amona. Był to Socher oraz Elena.. Bardzo szybko widząc co sie dzieje Socher złapał Elene za rękę i zabrał ją stad jak najszybciej.

Ludzie byli oburzeni.. kobiety zalały sie łzami.. Jak przywódca rewolucji przeciwko czarodziejom i magii sam jest czarodziejem i jej używa? Amon rozejrzał sie bezradnie. Wiedział bowiem ze właśnie stracił całe poparcie.. oraz swoją armię..

Neclar wyszedł z zamku. Strażnicy od razu zamknęli za nim wrota. W oddali, po kamiennej drodze do zamku ujrzał maszerującego Darkseida... Harkon był o dwie głowy wyższy od swojego dziadka.. nie budził jednak strachu jeśli chodzi o Neclara.
- Kim ty jesteś! - krzyknął z oddali Król i zaczął na niego iść
Po kilku sekundach milczenia i marszu, oboje spotkali się na środku dziedzińcu.
- Twoim wnukiem... - odparł mrocznym głosem
- Ja nie mam wnuków. Skąd posiadasz te moc! - krzyknął Neclar wyciągnąć siekierę
Z ostrza zaczęła ulatywać zielona energia, bardzo potężna. Od razu dostrzegł to Darkseid.
- To ta siekiera... Mam podobną... - mówił, wyciągnął swoją siekierę. - Właściwie tę samą... - dodał
- Mów o co tu chodzi! - zagroził Neclar, celując w niego z siekiery
- Tempus namieszał w czasie...
Oczy Neclara spoważniały, źrenice powiększyły się. Wiedział z czym wiąże się mieszanie w czasie...
- Nie... Niemożliwe, on by tego nie zrobił. Nie może cię tu być!
- A jednak... Jestem tu, dziadku... - mówił mrocznym głosem
Neclar był w szoku, że w ogóle coś takiego się stało. Nie wiedział jak do tego.
- Jak zdobyłeś te moc? - spytał nagle
- To długa historia... - odparł, biorąc mroczny wdech
Neclar cofnął się kilka kroków w tył.
- Nie może cię tu być... Czasy jakie znałeś ulegną zniszczeniu. Nie będziesz istnieć, jeśli cię teraz poznałem! - krzyknął Neclar ze złości na samego Harkona
Darkseid wiedział co robi, chciał brnąć w to dalej.
- Cecillia zginie... Ty umrzesz na tronie... - mówił mrocznym głosem
- Co..? Co ty mówisz!
- Odrąbie jej łeb w obecności twojego brata... Lorda Malacatha... - odparł
Neclar słysząc to od razu zareagował. Cisnął w niespodziewającego się ataku Darkseida z zielonej energii. Z ręki wyleciała wiązka zielonej magii, która uderzyła w elfa. Zablokował atak swoją dłonią, przez dwie sekundy próbował zablokować wiązkę siekierą. W tym czasie rękawica i kawałek płaszcza na ręce stopiło się pod wpływem energii Neclara. W końcu dołożył siekierę, która zaczęła odbijać energię w różne strony. W niebo, mury, bramę, grunt.. trwało to kilkanaście sekund, nim Neclar się opamiętał. Gdy skończył wypuszczać wiązkę, rzucił się na Darkseida z siekierą w ręce. Król był o wiele szybszy i silniejszy od Harkona. Ostrza siekier starły się ze sobą, a przeciwnicy zaczęli mierzyć się wzrokiem.
- Co ty zrobiłeś... Nie masz pojęcia! - krzyczał Neclar wiedząc że linia czasu została zachwiana
- Właśnie że mam... - odparł mrocznym głosem, trzymajc dwoma rękoma za rękojeść swojej siekiery
Neclar mimo że był starszy od Harkona i dużo niższy, miał o wiele więcej siły fizycznej i magicznej. Bez problemu trzymał swoją siekierę w jednej ręce.
Nagle Król kopnął elfa, by ten stracił równowagę. Harkon zachwiał się, a siekiery oddaliły sie od siebie. Neclar od razu zaatakował go. Momentalnie Harkon zablokował cios swoją siekierą. Uderzenie było jednak na tyle silne, że elf odleciał na kilka metrów w tył...

Isabella nadal trzymała w dłoniach maskę Amona... widziała skandujący tłum... widziała także Amona, który wyczłapał się na powierzchnię... W tym momencie usłyszała, że krzyczący ludzie zmienili zdanie... teraz krzyczeli z nienawiścią w stronę Amona.
Spojrzała uważnie na Istredda... spojrzała w jego twarz... zaczęła się śmiać, na głos.
Zdawała sobie sprawę z tego co zaraz nastąpi... widziała wściekłość w oczach ludzi...

Istredd widząc co sie dzieje syknął gniewnie. Rzucił też spojrzenie na Isabelle. Po chwili zamknął oczy i wykonał jakiś dziwny gest rękami. Błyskawicznie wodny wir opadł a Amon runął do wody nogami w dół robiąc przy tym obrót. Zrobił to z niezwykłą gracją i profesjonalizmem. Ludzie przestali krzyczeć. Po chwili zobaczyli jak Amon przy pomocy swojej magi kontrolują wodę wynurza się i sunie po jej tafli jak torpeda prosto w w kierunku morza. Isabella nie mogła nic zrobić.. Amon był zbyt szybki. Próbowała strzelać w niego zaklęciami ale te były za wolne. Po chwili zniknął z jej oczu.

Alyssia otworzyła oczy i popatrzyła na Kapelusznika
- Spokojnie... jesteście bezpieczni.. Zabrałam was na Kartis.. jesteście w moim domu..

Tymczasem statek Krilla dopłynął na Abregado. Dowódca Nieumarłych nakazał wynieść syreny i zabrać je prosto do lecznicy. Nieumarli pokiwali głowami i ruszyli wykonać polecenie. Ignathir natomiast stał nadal bez ruchu wpatrując się ciagle w to samo miejsce. Krill lekko zdziwiony jego zachowaniem podszedł do niego.
- Ignathir? Co jest? Wszystko w porządku?
W tej chwili Ignathir podniósł głowę
- Nadszedł czas... - rzekł mrocznym i donośnym tonem
Krill błyskawicznie spoważniał. Dał sygnał pozostałym żołnierzom..

W tym momencie w całej krainie wszyscy poczuli wstrząsy.. Wulkana Kataravu rozpoczął erupcje.. Ludność skierowała swój wzrok na horyzont. Kolumny popiołu zaczęły pojawiac sie nad kraterem. Huk erupcji był słyszalny w całej krainie. Ludzie zatykali uszy próbując ratowac swój słuch..

W Daggerfall i Atmorze, w niektórych budynkach powybijało szyby. Elfy odczuły wybuch.
Teren elfów był jednak oddzielony od kontynentu i nie groziło im zalanie magmą.

=====

- Nie możesz mówić prawdy! - krzyknął Neclar
Darkseid klęcząc na jednym kolanie i podpierając się lewą ręką powiedział ze spuszczoną głową mrocznym, donośnym głosem, ówcześnie wydając z respiratora charakterystyczny oddech.
- Pociesze cie... Malacath też stracił głowe...
Elf nagle podniósł głowę, pokazując Neclarowi swoje krwisto-czerwone powieki. Widząc jak elf na niego biegnie, podniósł się w porę i zaczął przyjmować grad ataków Neclara. Król wymierzał w niego mocne sierpy. Harkon przyjmował każdy na garde, aż nagle odsłonił twarz i krzyknął.
- Fus!
Neclar dostał krzykiem i od razu osunął się w tył po kamiennym gruncie.
Straż królewska zaczęła gromadzić się na murach zamku, również na dziedzińcu było ich już sporo.
Neclar wyprostował się i zacisnął pięść na rękojeści swojej siekiery.
- Po co właściwie tu przyszedłeś? Atakować mnie? - spytał Neclar, próbując zrozumieć to wszystko co się dzieje
- Tempus mnie tu sprowadził i mnie stąd zabierze... Muszę go czymś zwabić... - mówił mrocznym głosem
Neclar pomyślał chwilę. Wyjął po chwili z kieszeni płaszcza kamień otrzymany od Saula. Rzucił go za siebie i wnet otworzył się portal do wymiaru Saula. Elf miał nadzieję, że wyjdzie z niego Tempus i wszystko mu wytłumaczy.
Przeciwnicy mierzyli się wzrokiem. Zaraz miał nastąpić kolejny atak ze strony Darkseida...

Tempus wyczuł zerwanie się linii czasu. Deportował się w to miejsce. Ujrzał pojedynek Neclara z Harkonem...

Jonathan poczuł wielki wstrząs..

Huk erupcji uwolnił potężną falę dzwiekową.. Jej moc była na tyle duża że rozwiała ona chmury oraz powybijała okna i szyby w promieniu 150km. Trzęsienia ziemi nasiliły się a kolumny popiołów zaczęły wnosić sie coraz wyzej w góre. Erupcja była widoczna w całej krainie... Kolumny dymy, popiołu sięgały już prawie 25 km w góre. Gorąc, wysoka temperatura i ilosć popiołu spowodowało że w kolumnach popiołu unoszących sie nad wulkanem zaczęły błyskać pioruny. Ludzie zaczeli uciekac w panice.. To był jednak dopiero początek..

Na Abregado wszystko było juz gotowe. Krill wiedział ze to nastapi.. było to nieuchronne.. Liczył na to, że Abregado wytrzyma..
- Czy ewakuacja z Pont Vanis dobiegła końca?
- Tak sir.. - odparł żołnierz.. - Do portu w Dol de Lokke dopłynęły wszystkie statki..
Krill pokiwał głową i rzucił spojrzenie na horyzont gdzie kolumny dymu kłębiły sie coraz wyzej i wyzej.. Szybko zorientował sie też, że Ignathir gdzieś zniknął.. Nie wiedział jednak gdzie..

Amon tymczasem dotarł do portu. Huk erupcji dopadł go jednak w tym momencie. Szybko zasłonił uszy. Sapiąc i kaszlać wskoczył do motorówki która była zadokowana w pobliżu. Odpalił silnik i błyskawicznie ruszył przez morze kierując sie w stronę Kartis.

Tempus pojawił się obok Neclara. Portal do wymiaru Saula od razu się zamknął.
- Tempus do cholery co tu się dzieje? - spytał Neclar

- Wojna. - powiedział poważnym głosem Tempus
- Ty idziesz ze mną - mówiąc to Tempus rzucil się na Harkona i przeteleportowal go kilkanaście kilometrów od Neclara.

Harkon i Tempus znaleźli się na pustej polanie, wokół było tylko kilka drzew. Mężczyźni spadli na dość wysoką trawę, sięgającą do kolan Tempusa.
Od razu oboje się pozbierali i popatrzyli na siebie.
- Chce tylko ostatnich Balów... - mówił mrocznym głosem
- Działasz mi z tym na nerwy podróżniku... - dodał mierząc go wzrokiem