Serwery Minecraft

Isabella poczuła jeszcze większą ekscytację... uwielbiała Varrana, uważała go za bardzo inteligentną, sprytną i potężną istotę... robił duże wrażenie...
- Dziękuję ci... bardzo mocno! Varran jest wspaniałą istotą... jest potężny... inteligentny... - powiedziała wpatrując się w jaszczura... bardzo cieszyła się że ten pozostanie u jej boku... zamierzała jak najszybciej złapać z nim potężną więź... podeszła nieco bliżej Varrana wolnymi krokami...

Varran syknął lekko i zaryczał spoglądając na Isabelle. Odwrócił lekko głowę w stronę Ignathira.
- Nie patrz tak na mnie...- rzekł arcymag - W Dalthei i tak nie miałeś prawie nic do roboty.. Tu przynajmniej będziesz będziesz miał co robić..
Varran syknął w tej chwili jakby nie do końca był tym zadowolony. Ponownie jednak spojrzał na Isabelle i położył się obok niej na ziemi.
- Isabello.. Varran jest troche gburowaty, ale myślę, że się dogadacie.. - odparł Ignathir śmiejąc się lekko pod nosem.

Isabella pokiwała głową i zachichotała... charakter Varrana mocno jej pasował... kucnęła lekko i pogładziła go delikatnie po pysku... krótko gdyż nie wiedziała czy to lubi.
- Varranowi należy się szacunek... i tak będzie przeze mnie traktowany... dobrze znam jego ogromną potęgę... jego pomoc będzie dla mnie bardzo ważna i ogromnie przydatna... jeszcze raz dziękuję ci że mi go podarowałeś... jest cudowny... - odparła bardzo zadowolona zerkając już na Ignathira.

Ignathir pokiwał wolno głową patrząc przez chwile na Varrana a następnie spojrzał na isabelle.
- No.. to ode mnie chyba tyle... Jutro z samego rana wracam do Dalthei... Przypuszczam że Raughn równiez wtedy odpływa z Abregado... - powiedział Ignathir - Moja misja została w końcu zakończona...

Isabella rozejrzała się po tej wyspie... była tak podekscytowana że jeszcze tego nie zrobiła... w tej chwili dostrzegła piękno tej wyspy... wyspa wyglądała na bajkową, wspaniałą... cudowną... mocno jej się spodobała... wyspa prezentowała się wprost bosko z dodatkiem blasku księżyca i gwiazd na nocnym niebie... atmosfera była wręcz wyśmienita... noc była arcywspaniała...
Isabella pokiwała wolno głową spoglądając w twarz Ignathira.
- Rozumiem... pragnę więc jeszcze raz za wszystko ci podziękować... za wszystko co wspólnie z tobą zrobiłam... za te wszystkie chwile, dokonania, rzeczy... - powiedziała pięknym i aksamitnym głosem, jej oczy błysnęły wspaniałym zielonym blaskiem... nieco zbliżyła się do Ignathira wiedząc że teraz nastąpi chwila o której wspominała Ignathirowi na ucho na swej koronacji...
- Przeniosłeś nas na naprawdę piękną wyspę, Ignathirze... - dodała po chwili - Nie sądzisz? - spytała arcymaga.

Ignathir wysłuchał słów Isabelli w milczeniu. Słyszał jej podziękowania choć od początku Ignathir nie robił tego dla niej tylko dla siebie... Był to jego plan który w końcu udało mu się zrealizować więc już teraz jego oddziaływanie na Magiczny Wymiar przestało mieć jakikolwiek cel. Mógł wrócić do swojego wymiaru bowiem zrobił to co miał zrobić.... Wykonał coś czego ani Akatosh and Sithis nie byli w stanie do tej pory zrobić.
Arcymag rozejrzał się po okolicy gdy Isabella wspomniała o wyspie.
- Coż... wyspa jak wyspa... typowa dla tej strefy klimatycznej... - odparł spokojnym tonem Ignathir nie rozumiejąc zachwytu Isabelli - Możliwe że to jedna z powstałych przez moją magię...
Varran tymczasem z racji iz był środek nocy postanowił sie zdrzemnąć. Ułożył wygodnie swoją głowę na ziemi i zamknął oczy.

Isabella zerknęła kątem oka na Varrana, a następnie skupiła już swoją uwagę tylko na Ignathirze... zaczęła się w niego wpatrywać i nastała krótka cisza... na tej wyspie aura była iście magiczna, wspaniała... Isabella zaczęła w tym momencie nieco szybciej oddychać, czuła przeogromną ekscytację...
Po chwili wolno podeszła nieco bliżej do niego, jednak zachowywała jeszcze odległość... dobrze wiedziała co chce po kolei zrobić...
- Ignathirze... pamiętasz o czym wspominałam Ci podczas koronacji? O mojej prośbie do ciebie? Chciałbym teraz ci o tym powiedzieć... - powiedziała wolnym i aksamitnym pełnym wdzięku głosem.

- A no tak.. racja.. - odparł Ignathir swoim poważnym głosem i odwrócił się w stronę Isabelli - W takim razie mów.. O co chodzi?

Oczy Isabelli zabłysły zielonym blaskiem... po chwili końcem języka wolno oblizała swoje usta i wolnym krokiem podeszła znacznie bliżej arcymaga... ten natychmiast poczuł wspaniały zapach jej perfum i włosów... był to niesamowity i wprost boski, najwspanialszy zapach...
- Dobrze pamiętam chwilę jak ujrzałam cię pierwszy raz... już wtedy poczułam coś... niesamowitego... widząc cię odczuwałam przeróżne emocje... dobrze pamiętam także jak byłam porwana... pamiętam również i ciebie z tamtej chwili... robiłeś na mnie... eksperymenty... zawsze gdy cię później widziałam odczuwałam wewnątrz siebie ogrom emocji i wiedziałam że sporo nas łączy... - mówiła i nieco się w tej chwili cofnęła od Ignathira - Tak wiele z tobą przeżyłam, wiele przeszłam... wiele się nauczyłam... a teraz mam ostatnią prośbę do ciebie... - powiedziała mrużąc lekko oczy i zerkając mu prosto w oczy. Zaraz zamierzała rozpocząć co zamierzała... jej oddech przyspieszył a ręce lekko zadrżały...

Ignathir w milczeniu spoglądał na Isabelle. Ani drgnął.. stał tylko jak słup słuchając jej słów. Dobrze pamiętał jak porwał Isabelle z zamku Cecilli.. wtedy był to moment kiedy nasycił ją moca Wiecznego Ognia zmieniając ją w jego horkruksa... Tak jak planował... tak jak mówił Neclarowi, gdy po raz ostatni raz się widzieli... To była jego zemsta...
- Mhmm... Rozumiem... - odparł wolno arcymag. Nie wiedział jednak czego oczekuje od niego Isabella.


Lupus i Entoma dotarły w tym czasie za mury miasta w miejsce gdzie Ignathir spotkał się z Isabellą. Na ich szczęście udało im się dosyć sprawnie ominąć strażników. Entoma była pewna że gdyby strażnicy ich dostrzegli to z pewnością straciły by ogrom czasu na wytłumaczenie się dlaczego wychodzą poza mury Dohl de Lokke po północy.. Dodatkowo urok osobisty Lupus z pewnoscią by jedynie utrudnił sprawę.
- To tutaj... - powiedziała Entoma - Dobrze wyczuwam ,że lord Ignathir był tutaj...
- Isabella również... - wtrąciła Lupus
- Po czym poznałaś? - zapytała Entoma
- Po perfumach... Tylko ona używa takich mocnych perfum... uch.. aż w nosie wierci.. - jękneła Lupus krzywiąc się.
Entoma przez chwile rozglądała się po okolicy równocześnie upewniając sie ze w pobliżu nie ma strażników.
- Wychodzi na to że tutaj trop się urywa... - powiedziała mała pokojówka - Najpewniej musieli się przeteleportować... Najpewniej Lord Ignathir uznał, że to miejsce nie jest odpowiednie na prywatną rozmowę..
- Skąd wiesz? - zapytała zaciekawiona Lupus
- Lokalizacja jest dość niefortunna.. w każdej chwili może przybyć tutaj jakiś strażnik i zakłócić rozmowę... W nocy w pobliżu miasta jest wiele patroli nieumarłych.. głownie po 3-4 żołnierzy...
- Ech? - zdziwiła się Lupus - Chwila.. skąd ty to..
- Lord Ignathir gdy mnie oprowadzał po tej krainie przekazał mi dużo przydatnych informacji.... - odparła Entoma - Informacji które podobno ty równiez posiadłaś...
Lupus zrobiła trochę większe oczy.
- Ach... no tak! Oczywiście! - powiedziała nerwowym tonem Lupus - Tylko testowałam twoja wiedze.... cóż... Zdałaś! Gratulacje! Lord Ignathir będzie dumny!
Entoma w milczeniu spoglądała na Lupus. Jej milczenie było jednak zagłuszane przez cykanie koników polnych z pobliskich traw.
- Co? - zapytała po chwili Lupus
Entoma odwróciła wzrok.
- Skupmy się na tym co mieliśmy zrobić... Isabelli i lorda Ignathira tutaj nie ma... - powiedziała Entoma
- A więc nie ma sensu tutaj stać bezczynnie... Nic więcej tutaj nie znajdziemy - odparła Lupus
- Wciąż jesteśmy w stanie wyczuć go po jego aurze.... - odparła Entoma - Jest dla mnie dobrze wyczuwalna...
- Ja również ją czuje... - powiedziała Lupus kiwając głową. - Nie traćmy więc czasu...