Serwery Minecraft

Z rozdzialem na rozdzial coraz bardziej wciagajace
Plusa zostawie pozniej (teraz na fonie jestem).

Fajne i coraz ciekawsze. Plusik.

Rozdział 9

Kiro usłyszał głośne dźwięki więc szybko pobiegł do salonu. Gdy do niego wbiegł, zobaczył trzesaca się na ziemi Zuze. Podbiegl do niej szybko, lecz nie wiedział jak ma zareagować w takiej sytuacji:
-ZUZA! ODEZWIJ SIE!
W pewnym momencie przestała się trzasc, a piana przestała jej lecieć z ust. Leżała z otwartymi oczami bez życia. Kiro oszalał. Zuza wyglądała na martwą.
Nagle Kiro coś odrzucilo w tył, przy czym poczuł ból. To Zuza uderzyła go w nos, po czym natychmiast wstała:
-Z...Zuza, co robisz?
Zuza odwróciła się do niego, a Kiro zauważył jej wściekła twarz. Jednak po chwili zobaczył coś bardzo ważnego... Czerwone jak krew świecące źrenice...
Nagle rzuciła się na niego i zaczęła go dusić:
-ZUZA PRZESTAN!
Wnet przemowila mrocznym glosem:
-To nie do niej mówisz... - zasmiala się głośno.
Kiro pomyślał że albo będzie się bronić, albo to coś w Zuzie go zabije. Kopnął ją w brzuch, co spowodowało odrzucenie w tył. Jednak po chwili Zuza wstała i pobiegla do kuchni. Kiro oczywiście pobiegł za nią.
Gdy dobiegł na miejsce, zauważył że Zuza ma w ręku nóż:
-Podzielisz los tego waszego kolezki... - po tych słowach wykonała cios nożem, który Kiro cudem uniknął - NIE UCIEKAJ!
Kiro jednak chwycił miotle stojąca obok i mocno uderzył przeciwnika w twarz. Zuze odrzucilo i polala się krew z nosa. Kiro położył jej kij od miotły na gardle:
-KIM JESTES?
-Hehe... Twoim największym koszmarem... Nawet nie masz pojęcia z kim masz do czynienia...
-CO ZROBILES Z ZUZA? GADAJ!
-Czekałem na odpowiedni moment bardzo długo... Gdy dowiedziała się o wypadku jej rodziców, tak się zestresowala, że opętanie jej było pestka...
-MASZ Z NIEJ WYJSC! SLYSZYSZ!?!
-Uważaj... Bo się zlekne... Nawet jeśli ci się uda przywrócić jej umysł, to jest to dopiero początek... - Zuza kopnela go w brzuch, a następnie uderzyła w nos.
Kiro jednak dzielnie się podniósł. Gdy zauważył ze Zuza sięga po nóż, szybko stanął jej na ręce i kopnął nóż, który wlecial pod szafkę.
Potwór w Zuzie ryknal głośno, po czym rzucił się na Kira. Ten zrobił unik, a ciało Zuzy uderzyło w ścianę. Kiro uciekł do salonu, gdzie schował się za kanapa. Nie minęła chwila, gdy usłyszał kroki Zuzy w korytarzu:
-Nie ukrywaj się... I tak Cię znajdę...
Kiro miał pewien plan, jednak nie był pewny czy już się ujawniać. Zuza nagle wywrocila kanapę:
-Ach... Tu jesteś...
Kiro zrobił unik, gdy próbowała na niego skoczyć. Szybko pobiegł na drugą stronę pokoju. Zuza oczywiście za nim. Ponownie zrobił unik gdy chciała go zaatakować, po czym stanął przed telewizorem.
Zuza próbowała uderzyć go w twarz, jednak ten złapał ją za rękę i wywrocil na telewizor. Zuze natychmiast porazil ładunek elektryczny.
Po jakichś pięciu sekundach Kiro szybko wyciągnął ciało Zuzy, która zemdlala:
-ZUZA! SLYSZYSZ MNIE? PROSZE ODEZWIJ SIE!
Kiro czekał nad ciałem Zuzy dziesięć minut. Nagle otworzyła oczy i zaczęła mocno dyszec:
-Kiro... Co ja robię na ziemi...?

DANIO, kurde bele, KIRO SIĘ NIE ODMIENIA! OMG

Fajne, plusik.

Fajne fajne, nie powiem
Danioo ja bym dziewczyny w życiu nie uderzył, tak jak to w poprzednim rozdziale zrobiłem..
Pluseeł, pisz więcej

Rozdział 10

Kiro pomógł Zuzie wstać i opowiedział co się stało. Ta natomiast twierdziła że śnił jej się kolejny koszmar z udziałem Antego. Kiro postanowił jej jednak nie mówić słów ,,To dopiero poczatek". Nie chciał jej martwić, gdyż to emocje według słów demona doprowadziły ja do tego.
-Wszystko jest gorzej! Poza tym, co będzie nawet jak się pozbędziemy tego czegoś? Przecież oni mi nie wybacza...
-A pro po wybaczania, planowalas już pójść do Antego go przeprosić?
Zuza spojrzała na niego jak na osobę chorą psychicznie i krzyknęła:
-CZY TY JESTES POWAZNY?
-Tak, jak najbardziej...
-PRAWIE GO ZABILAM, A JA MAM TAK PO PROSTU WEJSC I POWIEDZIEC ,,PRZEPRASZAM"?
-Przecież bez tego dalej nie zajdziesz...
Zuza zastanowila się nad tym i doszła do wniosku ze Kiro ma racje. Jakkolwiek to idiotycznie zabrzmi, musi to zrobić jeśli chcę cokolwiek dalej osiągnąć. Odetchnela głośno.
-No dobrze... Ale co jeśli on wróci? Co jeśli na widok Antego się przemienie?
-Przecież będziemy z tobą...
-No dobrze - przelknela sline - idziemy!
-Ale tak już?
-Tak, bo mogę się rozmyslec!
Więc jak planowali, tak też zrobili. Ruszyli w kierunku miejscowego szpitala.
Gdy byli już na miejscu, Kiro podszedl do okienka i zapytał:
-Przepraszam, szukamy przyjaciela... - powiedział wszelkie potrzebne dane.
Starsza kobieta nagle spojrzała krzywym wzrokiem na Zuze:
-Ta Dama też?
-Tak, coś nie tak?
-N... Nie... Chyba za dużo plotek się nasluchalam... Nie ważne, Pacjent leży na trzecim piętrze w sali numer 26
Powedrowali więc schodami na trzecie piętro, a następnie poszukali odpowiedniego pokoju. Gdy już go znaleźli, stanęli przed drzwiami. Kiro spytal:
-Wiesz już co powiesz?
-Tak - przelknela sline - Możemy wchodzić...
Kiro otworzył drzwi, a przed sobą ujrzeli Antego w bardzo złym stanie. Wszędzie bandaże, rurki i inne bajery. Leżał na łóżku z otwartymi ledwo oczyma, lecz gdy zobaczył Zuze, natychmiast otworzył je szeroko:
-Cz... Cześć... J... Jak się czujesz?
Anty nagle przybrał groźną minę i wysapal:
-Czulbym się lepiej... J... Jakby N... Nie Ty...
Zuza myślała że się rozplacze, natomiast Anty przybrał grozniejsza minę:
-Wiesz co?
Zuza myślała ze eksploduje, lecz nagle Anty się uśmiechnął i odrzekł:
-Mimo to... Cieszę się ze Cię widzę...
-ALE JAK TO? PRZECIEZ... PRZECIEZ...
-T... To nie ważne...
-NIE ROZUMIEM!
-Wiem że nie zrobiłaś tego celowo...
-NO TAK, NIE CHCIALAM, ALE...
-Zuza... Naprawdę nic się nie stało... Już bardziej się przejmuję tym co masz na mostku... Co ci się stało?
Zuza nagle ocknela się z szoku i spojrzała na swoją klatkę piersiową. Znajdowała się tam rana, ale to nie była zwyczajna rana. Jakby emitowalo z niej fioletowe światło...
Zuza zaczęła krzyczeć w panice, na co Kiro natychmiast zareagował, podbiegajac do niej:
-Tylko spokojnie...
-JAK MAM BYC SPOKOJNA?
-Zuza nie możesz się stresować...
-M... Masz racje...
Anty spytal nagle:
-Tak z ciekawości... O co chodzi?
-Powiem ci, ale możesz nas uznać za wariatów...
-Uwierzę, nawet jak mi powiesz o latających koniach z teczowymi grzywami...
-Obiecujesz? To będzie też o tobie...
-OBIECUJĘ!
Po tych słowach Kiro opowiedział mu o snach Zuzy oraz o wszystkim co się stało później. Anty był w szoku. Na początku był zaskoczony ze przyczyną tego wszystkiego były głupie sny, lecz gdy usłyszał o tej akcji z opetaniem, zaniemowil. Oczywiście uwierzył, gdyż ta rana Zuzy normalna nie była...
Nagle drzwi otworzyły się z hukiem. Zuza odwróciła się i zauważyła MrMatta. Wyglądał na wscieklego i zacisnal pięści:
-TUTAJ JESTES!
Rzucił się na Zuze...

Rozdział 11

Zuza spodziewała się już najgorszego, jednakże MrMatt objął ja wokół szyji:
-Nawet nie wiesz jak się z Antym martwilismy!
Zuza odetchnela z ulgą i uśmiechnęła się.
Kiro postanowił opowiedzieć całą historię także Mattowi. Tak też zrobił. Na początku myślał że Matt go wysmieje, jednak ten wyciągnął telefon:
-WIEDZIALEM!
-Ale co wiedziałeś?
-Pamiętasz ten nagrany przez nas film w opuszczonym domu?
-Tak, ale co to ma do rzeczy?
-Spójrz w tym momencie na Zuze - MrMatt odtworzyl filmik, na którym Zuza poleciała w tył zaraz po tym jak pojawił się tajemniczy cień, identycznie jakby ktoś się na nią rzucił - Widzisz?
-Rzeczywiście... Niemożliwe żeby zrobiła to przez potknięcie, gdyż leciała sporo drogi w powietrzu...
-No właśnie, Tak jak... jakby... Wstąpił w nią zły duch...
-A teraz mamy na to lepsze dowody - wtrącił się Anty, wskazując na ranę Zuzy emitujaca światło.
Dziewczyna jednak wydawała się bardzo przejmować tą sytuacją:
-Może pójdziemy na chwilę na zewnątrz? - spytał Kiro.
-TAK! NALEGAM! - odpowiedziała Zuza.
Tak też zrobili. Gdy byli na zewnątrz, usiedli na schodal przed sporych rozmiarów fontanną. Cały budynek szpitala otaczaly drzewa.
Nagle Kiro i MrMatt dostrzegli budke z HotDogami, a że wszyscy byli głodni, poszli tam zostawiając Zuze chwilowo samą.
Zuza podeszła do fontanny i bawiła się wodą. Nagle zauważyła go... W odbiciu... Jakby stał za nią...
Odwróciła się migiem i ujrzała tą twarz... Mroczny Anty stał przed nią w świecie realnym...
-Witaj...
Zuza chciała krzyknąć ,,Odejdz" lecz zbyt się bała:
-Walczylas ze mną dzielnie... Nawet zaczynacie dowiadywać się kim jestem... Lecz to wam nie wyjdzie... Nikomu nie wyszło...
Zuza zaczęła trzasc się ze strachu:
-Tak... Bój się mnie... NO DALEJ - Oczy i umysł Zuzy na sekundę wypełniła jego twarz - Im bardziej się boisz... Tym bardziej cie mogę straszyć... A chyba wiesz co się stanie gdy osiągniesz stan krytyczny?
Zuza oddychala ciężko. Nie miała mocy odwrócenia się czy powiedzenia czegokolwiek:
-Jak tam rodzice po ich śmiertelnym wypadku? - zasmial się - Przyda się im kupić jakieś ładne kwiaty na pogrzeb...
Zuza upadła na ziemię i zaczęła się trzasc:
-Tobie widocznie też... - zjawa zniknęła lecz Zuza dostała ataku padaczki.
Na szczęście zauważył to Kiro i natychmiast pobiegli z Mattem w jej stronę. Kiro pozostał przy Zuzie, natomiast Matt pobiegł po pomoc. Wkrotce przyprowadzil doktora i razem zaniesli Zuze do środka. Tam przeniesiono ja bezpośrednio na oddział ciężkich przypadków. Jednak po 10 minutach lekarze ogłosili ze wszystko jest w porządku:
-Nie zagraża jej raczej nic, lecz nie możemy jej wybudzic. Poza tym pierwszy raz widzę takie zjawisko na jej szyji. Czy wiecie coś o tym?
Kiwneli przeczaco głową, gdyż pewnie uznał by ich za wariatów.
Zuza została przeniesiona do pokoju, gdzie leżał Anty. Cały czas spała. Wszyscy bardzo się o nią martwili.
Nagle łóżko podskoczylo, a Zuza otworzyła oczy i dyszala ciężko. Już mieli się cieszyć, gdy Zuze zaczęło wykrecac na różne strony. Jednak Kiro zauważył po chwili ważna rzecz. Zuza jedno oko miała normalne, natomiast drugie zmieniło kolor zrenicy na fioletowy (Zuza miała błękitne oczy).
-ODEJDZ! - Zuza krzyczała trzymając się za głowę. Nagle uderzyła powietrze jakby ktoś w tamtym miejscu stał.
-CO TERAZ? - Krzyczał Anty.
-Może uznacie to za głupotę, ale chyba znam kogoś kto nam pomoże... - odezwał się MrMatt.
-TO CO TU SPROWADZ JAK NAJSZYBCIEJ!
-Od razu mówię że nic nie obiecuję, ale na pewno ta osoba lepiej się na tym zna niż ci lekarze - Matt wyszedł z pokoju, wybiegł ze szpitala i ruszył po tajemniczego człowieka o którym mówił.
Natomiast Zuza nadal się miotła, walcząc z siłą w jej głowie.
-Proszę Matt, pośpiesz się... - szepnal Kiro...

E P I C K I E

Niemam pomysłu co tu napisać więc napisze to co @UP - E P I C K I E

Kozak! Czekam na dalsze epizody. Plusik.