Serwery Minecraft

- Myślisz ze ja bym cie musnęła tym nożem? - parsknęła Potyui i przyglądała się jak Draco poszukuje roślin. Zastanawiała się nad przyszłością i przeszłością. Spojrzała na nową broń. Podobała jej się. Postanowiła ozdobić rękojeść. W tym celu wzięła swoją starą kamienną broń i pomyślała, że wyrycie nią jakichś wzorów to ostatnia czynność jaką wykona tym ostrzem. Usiadła wiec i zaczęła tworzyć.

- Prosto poszło. Zbyt prosto. Czemu tu jest tyle roślin Drakońskich i nie są strzeżone przez jakiekolwiek stworzenie magiczne? W podziemiu jest tego o wiele mniej. To jest po prostu nienaturalne.
Jego myśli krążyły wokół tego fenomenu. W końcu usłyszał szelest w krzakach.
- Czyżby?
Nagle wyskoczył na niego pająk wielkości jego korpusu. Szybko zamachnął się mieczem, odcinając bestii trzy odnóża.
- Co to kurna jest?!
Walka była szybka i cicha. Mimo, że Draconowi nic się nie stało, poczuł niepokój.

Dziewczyna skończyła właśnie ozdabiać rękojeść. Z dumą przyglądała się wzorom na drewnie. Najbardziej podobał jej się anioł ze skrzydłami smoka. Zadowolona postanowiła wykonać serię teleportacji aby poszukać Jorweta i odłożyć zapasy do jaskini.
Rana na biodrze powoli się goiła, wiec dziewczyna mogła już wykonywać normalne czynności.
w końcu odnalazła jaskinię, a niedaleko Jorweta. Postanowiła z ukrycia przyglądać się ćwiczącemu chłopakowi.

Chłopak wystrzeliwał strzale za strzala, ktore leicaly jakby tanczyly w locie. Wydawaly charakterystyczny syk. Jorwet ktoremu skonczyly sie strzaly podszedl do drzewa ktory mial wiecej w sobie strzal niz jez kolcow.
Cholera ! Gówniane strzaly ! - klnal ogladajac polamane strzaly.
Chlopak oparl sie o drzewo, zamknął oczy i pogwizdywal jakby ballade.
I tak Cie slysze Potyui...

Dziewczyna wyłoniła się zza drzewa. Usiadła obok opierającego się o drzewo Jorweta i przyglądała mu się. - Straciłam orientację tu. Pamiętasz może gdzie było źródło wody? Musze się umyć. - powiedziała, dotykając włosów i czoła.

Jorwet wyrwal sie z zamyslen.
Woda ? A tak idziesz prosto, a potem w lewo od tamtego drzewa. - wskazal palcem.

Potyui poszła we wskazanym kierunku. Zobaczyła rzekę i gęste zarośla wokół nich. Zdjęła kaptur i zaczęła myć włosy. Potem umyła swoje rany w tej krystalicznie czystej wodzie, a także ręce i nogi.
Usiadła na słońcu. W zamyśleniu czekała, aż włosy choć trochę jej podeschną.

Draco wyszedł z lasu na plażę ze swoją zdobyczą.
- Jorwet, wytłumacz mi, skąd takie cholerstwo się tu wzięło.
Rzucił mu pająka pod nogi oraz puszkę, w której znajdowały się gruczoły jadowe.
- Ja idę zapolować na to paskudztwo. Radziłbym sporządzić zatrute strzały i odtrutkę. Chociaż... Tym drugim ja się zajmę po powrocie.
I z tymi słowami oraz wrednym uśmieszkiem ruszył z powrotem w las.

Jorwet przygladal sie martwej besti.
-Ku*wa zapomnialem zapytac o strzaly!
Westchnal i zaczal byc ostrozniejszy, nigdy nie wiadomo co za cholerstwo czai sie na tej wyspie.
Z nudow wstal i chodzil wokol drzew, bezcelowo zeby sie ogrzac.
-Potyui powinna nie dlugo wracac.
Pomyslal, ale nie chcial isc sprawdzac.

- Chyba wystarczy tego relaksu - uznała dziewczyna. Przeczesała palcami włosy i uznała, że są niezłe jak na brak szamponu. Zagarnęła grzywkę, założyła kaptur i wstała.
Weszła do lasu. Nagle coś powaliło ją na brzuch.
- Kur*a! - zaklęła i poczuła niesamowite pieczenie w miejscu rany na biodrze. Zaczęła się szarpać. Zdołała wyjąć nową broń z kieszeni. Kiedy tylko poczuła ugryzienie gdzieś w okolicy brzucha, Obróciła się na plecy i z impetem wbiła nóż prosto w głowę metrowego pająka. Następnie wyjęła broń i zaczęła wbijać go w pająka, dopóki ten nie dawał znaków życia. Wstała i rozejrzała się. Było jej słabo. Krzyknęła z bólu bardzo głośno, upuściła nóż na ziemię i upadła.