Serwery Minecraft

Lorenzo aż otworzył na chwilę usta, emocje w nim lekko zabuzowały, jego oczy błysnęły... reakcja Lupus była taka jakiej się spodziewał... teraz Shizzu jeszcze bardziej go zaintrygowała...
- Cóż... - zbliżył się nieco jeszcze bliżej do Lupus, zerknął jej prosto w piękne oczy... - Entoma, twoja siostra wspomniała to imię a propos książki którą dojrzała w moich dłoniach pewnego wieczoru na korytarzu zamku... - rzekł spokojnie leciutko się uśmiechając, perfumy Lupus dalej na niego mocno działały...

Lupus otworzyła w tej chwili usta i zmrużyła oczy. Nigdy by się nie spodziewała, że Entoma ze wszystkich istot by się na ten temat wygadała. Do tej pory była bowiem pewna, że to ona się wygadała ale kompletnie o tym zapomniała... w sumie dziś już przypadkowo wspomniała o Naberal... Wiedziała jednak ze nie moze sobie pozwolić na więcej...
- Aha.. rozumiem... - odparła Lupus - Nie wiem ile wiesz poza jej imieniem, ale to kim jest Shizzu nie jest twoim interesem... Zapomnij więc o tym...
Jej ton był dosyć srogi a oczy błysnęły jej złotym blaskiem.

Lorenzo pokiwał głową... przypuszczał, ze tajemnicze zachowanie Lupus może wynikać z faktu iż jest tu dużo ludzi... zamierzał na razie odpuścić jej ten temat, ale potem w apartamencie gdy będą sam na sam... zamierzał ponownie z zaskoczenia ją zapytać... jej reakcje go intrygowały... także Lupus gdy mu odpowiadała stanęła tak, że z uwagi na krój jej sukni jej udo mocno się odsłoniło... ten widok mocno mu się spodobał...
- Okej, Lupus... jak sobie życzysz... rozumiem... - odparł uległym tonem widząc jej srogi wyraz twarzy, zamierzał ją jednak jeszcze znienacka tym pytaniem zaatakować...

Lupus odetchnęła lekko i odwróciła wzrok w inną stronę. Nie zamierzała powiedzieć Lorenzo jakiejkolwiek informacji o swojej młodszej siostrze. Teraz lekko się uspokoiła, wiedziała bowiem że Lorenzo nie jest w stanie się dowiedzieć czegokolwiek o Shizzu od kogokolwiek innego... jedynie ona i Entoma posiadały tę wiedze... Nawet w świątyni Ignathira prócz rzeźby nie było żadnych informacji.. Lupus wiedziała, że od tego momentu musi się pilnować... Przekazywanie informacji o Dalthei i jej siostrach było w końcu zabronione.. Zamierzała trzymać język za zębami.. Jednocześnie jednak postanowiła, że porozmawia na ten temat z Entomą przy najbliższej okazji..

Po krótkiej rozmowie i tańcu Lupus z Lorenzo wrócili do stolika... wówczas skupili uwagę na różnorodnych pokazach magicznych i artystycznych, wystrzelono ogrom wspaniałych fajerwerek które rozbłysły na niebie nad Arkham, Entoma na pewno także je dostrzegła, robiły kolosalne wrażenie... zaprezentowano jeszcze wiele innych ciekawych spektakli i rzeczy i na tym wszystkim minęły jakieś 2 godziny...
Po chwili Lorenzo wyszedł także na podest i wygłosił wspaniała mowę o Arkham, krainie, Grand Royal Hotelu który jest cudownym miejscem dla każdego i każdej istoty, każdy może w nim wspaniale odpocząć i się zrelaksować, pochwalił hotel za utrzymywanie najwyższych standardów przez wiele lat, podziękował za zorganizowanie kolejnej udanej i wielkiej imprezy jednoczącej ogrom ludzi, podziękował każdemu za przybycie i za zaproszenie. Zebrał ogrom braw i oklasków, media robiły ogrom zdjęć, jutro jego wspaniała mowa będzie w gazetach i wszystkich mediach... po chwili zszedł z podestu i podszedł do swojego stolika i do Lupus.
Westchnął lekko.
- Jak moja mowa? - spytał Lupus i puścił w jej kierunku prawe oczko, sam doskonale wiedział że wypadł świetnie...
Lorenzo spojrzał także na zegarek.
- Lupus... jeśli chcesz już iść to tylko powiedz... - rzekł spokojnie.
- Książeee... nie idź jeszcze... - powiedziała Emily nagle która była po kilku drinkach, Angelika kiwała głową. Alojzy już jakieś 40 minut temu gdzieś zniknął... Jacob natomiast cały czas przysuwał się do Angeliki, ewidentnie się w niej zakochał... David natomiast spokojnie sobie siedział.

- Coż mogę powiedzieć.. - odparła Lupus - Dar do przemów masz zapewne po swojej matce...
Lupus kątem oka skierowała swój wzrok na Emily. Zmrużyła lekko oczy.
- Tak.. myślę, że powinniśmy wracać... Było przyjemnie, ale mam jeszcze swoje własne plany do zrealizowania...
Lupus nie chciała być już częścią towarzystwa.. Nie bez powodu... Emily i Angelika? Obie kobiety jedynie ją irytowały gdyz zdołała wyczytać ich myśli. Niezwykle próżne i żałosne blachary... Nie miała pojęcia co Jacob widzi w jednej z nich... ale jesli jest ślepy by dostrzec ich prawdziwą naturę to najwyraźniej jest jej tak samo warty. Dawid był jej kompletnie obojętny, nie zamieniła z nim nawet zdania... Natomiast Alojzy.. coż... ten kompletnie zniknął.
- A gdzie się podział twój kolega? - zapytała Lupus księcia szukając Alojzego wzrokiem po sali. - Czyżby dostał depresji i uciekł do domu? Wielka szkoda...

Noc była już w pełni a Entoma jeszcze przez moment przechadzała sie w samotności po mieście. Ruch na ulicach znacząco się zmniejszył. Deszcz jednak nie przestawał padać... Noc była jednak ciepła.. można wręcz rzec, że tropikalna... Arkham leżało w koncu na równiku... Praktycznie zawsze było tu gorąco i wilgotno a deszcz padał bardzo często.. Nie było to więc czymś dziwnym.
Pokojówka maszerując przed siebie układała w swojej głowie różnorakie myśli. W szczegolności sprawa z Gojo nie dawała jej spokoju. Fakt , faktem jest że ten publicznie przeprosił za swoja głupotę ale i tak ten nie czuł żadnej skruchy i nie zamierzał poprzestawać swoich idiotycznych działań. Poza tym słyszała już w jego myślach kilka razy jak ten groził jej śmiercią. Entoma przywykła jednak do tego typu pogróżek... Wiele ludzi, nawet mimo tego że Entoma pracuje wraz z Isabellą, traktują ją jak potwora i dziwadło.. kompletnego odmieńca... zupełnie inaczej od Lupus która przez te 20 lat zyskała na popularności w Arkham jako "gorąca dziewczyna" którą z wielką chęcią każdy zobaczy na imprezie... Entoma doskonale wiedziała że nie może sobie takiej opinii wytworzyc na swój temat... i w sumie nawet by takowej nie chciała mieć... Im mniej ludzi wie o niej tym lepiej...
Sprawa jednak z tajemniczym zabójcą mocno ją zaintrygowała... Wiedziała doskonale, że owy zabójca musi dla kogoś pracować.. ktoś musiał mu wyznaczyć zlecenie... Jego celem nie był w końcu Drakkan a Gojo... Entoma zdołała mu jednak tym razem przeszkodzić... Gdyby jednak jej tam wtedy nie było prawdopodobnie Drakkan by już nie żył...
Teraz jednak była całą sprawą mocno zaintrygowana... Podjęła decyzję... Chciała się dowiedzieć szczegółów... W tej chwili zatrzymała sie w miejscu i teleportowała się...


W tym samym czasie Wielki Wezyr - Ibrahim zasnął na swoim łóżku po kilku lampkach wina. Był to dla niego wyczerpujący dzień. To co jednak mu się śniło przekroczyło wszelkie możliwe wyobrażenia... W swoim śnie widział kobietę z rysunku który wyrwał z jednej z ksiąg i ukradł ze Świątyni... Widział jak on sam siedzi na kanapie a Naberal w białym fartuszku gotuje w jego kuchni.. Ibrahim nie potrafił się kontrolować. Nigdy wcześniej się tak nie czuł.... Jego serce zaczęło mocniej pić... Wstał z kanapy i podszedł do niej obejmując ją od tyłu... Ta nie odrzuciła go... Widział doskonale jej twarz... jej urodę.. Zbliżył swoją twarz do jej twarzy...
Ibrahim przez sen zaczął gadać pod nosem sam do siebie.
- Na... Naberal... - mówił słabym głosem
Obrazek tymczasem leżał na półce koło jego łóżka...

Lorenzo złożył ręce z tyłu za plecami i rozejrzał się wolno... faktycznie Alojzego tu nie było...
- Cóż... zauważyłem, że mocno wpadłaś mu w oko, nie mógł ci się oprzeć i zapewne się nieco załamał... pragnął cię zdobyć i z tobą być, ale mu się nie powiodło... - odparł Lorenzo.
W tym momencie Jacob wstał, ukłonił się a po chwili podał dłoń Lorenzo.
- Dzięki za kolejną świetną imprezę!
David uczynił to samo
- Dzięki, książę! - odparł
W tym momencie Emily i Angelika wstały...
- Książę... cieszę się że spotkaliśmy się tutaj... - powiedziała wesołym tonem Angelika, ukłoniła się i przytuliła księcia... po chwili przystanęła przy Jacobie.
Emily zrobiła bardzo słodką minę, machnęła lekko swoimi długimi blond włosami... jej policzki były zarumienione...
- Lorenzo... szkoda, że już idziesz... chciałabym spędzić z tobą więcej czasu... jak najwięcej... - powiedziała i nagle lekko przejechała dłonią po jego klatce piersiowej... wolno obeszła go dookoła, Lorenzo nieco się zdziwił.
W tym momencie kobieta stanęła na palcach i przystawiła swoje usta do jego ucha obejmując dłońmi lekko jego szyję i ramię... jakby się na nim uwiesiła... modelka była doprawdy intrygująca i dosyć znana z uwagi na swoje liczne sesje zdjęciowe...
- A może to nie musi być koniec naszej wspólnej nocy... hmmm... co ty na to... - szepnęła mu ponętnym i kuszącym tonem, Lorenzo przełknął lekko ślinę i poczuł zapach jej perfum, wyczuł połączenie róży i truskawki... Emily była doprawdy śliczną blondynką...
W tym momencie Emily pocałowała go lekko w prawy polik i zostawiła mu ślad po czerwonej szmince, ponownie lekko przejechała mu dłonią po torsie i po chwili odstąpiła lekko od niego...
Lorenzo aż otworzył usta... nabrał powietrza w płuca...

Lupus spoglądała w milczeniu na to co robi Emily. Westchnęła lekko i nagle chwyciła ją za rękę. Zmrużyła oczy a jej wzrok ponownie stał sie bardzo srogi.
- Moja droga... Wygląda na to ze szybko zapomniałaś o tym co Ci powiedziałam. - powiedziała mrocznym tonem Lupus - Najwyraźniej trzeba Ci to przypomnieć...
Lupus w tej chwili zwiększyła nacisk.. Emily poczuła ogromny ból jakby jej ręka była zgniatana przez kilkutonowy walec. Już chciała krzyknąć z bolu gdy usłyszała w swojej głowie głos Lupus.
"Krzyknij a zabije Cię.."
Nacisk Lupus był tak mocny, że Lorenzo słyszał aż trzaskanie kości.
- Łapy precz od księcia... - powiedziała Lupus powaznym tonem, po czym puściła jej rękę, która zrobiła sie aż fioletowa od uścisku. Faktem było jednak, że Lupus użyła do tego jedynie minimalnej siły...

Emily jęknęła uległym tonem spoglądając na Lupus... oczy modelki aż się zaszkliły od łez...
- Wybacz... - powiedziała z żalem i uległością... zerknęła smutną minką na Lorenzo.
Książę zerknął na Emily... była bardzo słodka i wiedział że chce się z nim przespać... doskonale to widział... zawsze tak było...
Lorenzo mocno spodobało się zachowanie Lupus, imponowała mu... w tym momencie podszedł bliżej Lupus i objął ją lekko w pasie...
- Cóż... chyba możemy się już zbierać...
Emily westchnęła z żalu... bardzo chciała uwieść księcia... Lupus jednak ją blokowała...

Lupus jeszcze przez chwilę spoglądała srogo na kobietę, po czym kiwnela wolno glową
- Ta... Chodźmy - odparła Lupus