Serwery Minecraft

Drakkan mocno się zdenerwował zerkając na budynek... uznał, że to właściciele tego budynku strzelają do niego i do jego ludzi, chcą ich zabić... odwrócił się w kierunku swoich ludzi.
- Kompani, bracia! Ten budynek jest naszym celem! Wszyscy w jego wnętrzu są podejrzani o napaść i zbrodnie! Zróbcie co należy! - krzyknął. Strażnicy pokiwali głowami i potężnie krzykneli.
- HUUU! - ryknęli a huk ich mocnych głosów był słyszalny...
Momentalnie ogromny taran zaczął rąbać w ścianę rezydencji Gojo... nastąpiły 4 uderzenia a ściana się rozleciała...
- Brać ich! - ryknęli. Ogrom strażników i czarodziejów wpadło do środka... zaczęli natychmiastowo obalać zebranych tam ludzi... widzieli po gębach że każdy był naszprycowany substancjami i alkoholem... obalali ich na glebę i zakładali im potężne magiczne kajdany...
Druga ściana także została wyburzona, do wnętrza zaczęło wpadać więcej ludzi...


Isabella odprężyła się i także zamknęła na chwilę oczy... po chwili jednak otworzyła je i zerknęła na Lupus.
- Lupus... - powiedziała widząc że rudowłosa nie ma swojej czapki i ma rozpuszczone włosy, widziała także jej śliczne uszka - Rzadko ściągasz swoją czapkę i rozpuszczasz włosy... powinnaś robić to częściej, bardzo ci ładnie w takiej fryzurze ... - powiedziała uśmiechając się lekko

Zniwiarz spoglądał w dół w milczeniu a jego mroczne szaty powiewały na wietrze. Widział wyraźnie eksplozje w willi należącej do Satoru. Nigdy nie widział czegoś takiego... Był pewien że Gojo jest wewnątrz budynku. Zacisnął pięść.. Nagle usłyszał jednak cichy szmer.. Odwrócił głowe za siebie..
- A więc to ty... To ty zablokowałaś mój pocisk... Zostałem powstrzymany przez pokrakę w stroju pokojówki... - rzekł mrocznym tonem Żniwiarz spoglądając na Entomę - Interesujące...
- Próbowałeś zamordować wezyra... Głupia decyzja... - odparła Entoma przerywanym tonem
Żniwiarz słysząc jej słowa zaśmiał sie mrocznie.
- Nie zatrzymasz mnie... Ani ty... ani ten wezyr... Wykonam co do mnie należy... - odparł Żniwiarz i sięgnął do pasa wyciągając swój czarny rapier... Z jego maski wyłonił się kłąb dymu..



Entoma nie odpowiedziała. Pochyliła się lekko do przodu skupiając swój wzrok na przeciwniku.



Oboje mierzyli sie wzrokiem...

-------------------------------------------

Lupus słysząc słowa Isabelli natychmiastowo otworzyła oczy i skierowała swój zaskoczony wzrok na nią. Lekko onieśmielona jej słowami zrobiła się lekko czerwona na twarzy.. Lekko dotknęła reką swoich długich włosów a jej wilcze uszy ponownie zaczeły uroczo i mimowolnie sie ruszać raz w lewo raz w prawo..
- Nie... przesadzasz... Ja nie powinnam tego robić... - odparła - Moje uszy sa bardzo delikatne... Muszę je chronić...

Gojo zorientował się że bardzo ale to bardzo przesadził. Choć nieumyślnie, fala uderzeniowa jego umiejętności, uszkodziła kilka budynków. Nagle zauważył jak do jego rezydencji wchodzi straż i aresztuje mieszkańców.
Megumi dotarł do swojego mistrza:
- Dosyć tego! Komuś stanie się krzywda! - Krzyknął.
- Wiem wiem, wygląda na to że to koniec zabawy - Satoru nie był wandalem. Szczerze przejął się że przez jego nieodpowiedzialność został uszkodzony czyjś dach nad głową. Naturalnie, zamierzał to naprawić. Uznał że to koniec imprezy na dziś i zaczął leczyć swój mózg. Choć techniką leczącą mógł pozbyć się efektu alkoholu, po takiej libacji zajmuje to nieco czasu.
Pobiegł natychmiast do strażników:
- Hej! Ludzie nic złego nie zrobili!

Megumi nagle usłyszał odgłosy walki. Na początku myślał że mu się zdawało, jednak postanowił to sprawdzić. Wskoczył na Nue i poleciał ku górze.

W tym samym czasie rozpoczęła się walka na dachu. Żniwiarz ruszył sprintem w stronę Entomy rozpoczynając swoja błyskawiczną szarżę szybkimi ciosami z rapiera. Entoma jednak z łatwością unikała każdego jego ciosu. Po chwili odskoczyła do tyłu.
Żniwiarz popatrzył na nią a jego ślepia błysnęły czerwienią.
W tej chwili z rękawa Entomy wyszły 4 magiczne karty.
- Talizman: Gniew... - rzekła donośnie Entoma wskakując w powietrze i cisnęła pierwszą kartę w stronę Żniwiarza. Ten błyskawicznie odskoczył w bok. Karta trafiła obok zabójcy wywołując potężną eksplozje, krusząc ścianę budynku. Jej odłamki zaczęły spadać w dół na ulice..
Zniwiarz syknął pod nosem. Teraz już wiedział że ma do czynienia z potężną użytkowniczką magii. Nie zamierzał sie jednak wycofać.
Entoma nastepnie cisnęła kolejne karty jedną za drugą wywołujac kolejne eksplozję które były dobrze widoczne z oddali. Żniwiarz unikał kazdej z nich używając swojej mocy teleportacji.
Dym i pył od eksplozji poszybował w górę utrudniając widoczność. Dla Żniwiarza nie był to jednak problem dzieki jego zainstalowanemu w masce systemowi widoczności nad podczerwień...
pojawił się tuz obok Entomy biorąc zamach swoim rapierem aby ją trafić. Entoma jednak nawet nie patrząc w jego stronę obroniła jego atak swoją tarczą która pojawiła się w jej rękawie.
- Nieżle... - powiedział Zniwiarz mrocznym głosem i obrócił swoim rapierem w ręce - To ci jednak nie pomoże...
Entoma słysząc te słowa obróciła lekko głowę w bok. W jej drugim rękawie pojawiło się w tej chwili długie.. ostre ostrze... "Robacze Ostrze"... jej główna broń..
Żniwiarz ruszył w jej stronę po raz kolejny... po raz kolejny rozpoczynając szarżę szybkimi jak błyskawica cięciami ze swojego rapiera. Tym razem jednak Entoma nie tylko blokowała jego ciosy przy użyciu swojej tarczy a również kontratakowała przy uzyciu swojego ostrza.
Pojedynek przemienił sie w niezwykłą walkę szermierczą. Umiejetności oraz szybkość Entomy znacząco jednak przewyższały siłę ciosów Żniwiarza i to na tyle, że w bardzo szybkim okresie czasu został zepchnięty do defensywy.
Entoma uderzała cios za ciosem... Żniwiarz widząc co się dzieje, odskoczył do tyłu i cisnął bombę dymną ze swojego pasa prosto w Entomę, a nastepnie pochwycił za swój pistolet. Entoma wyskoczyła z chmury dymu i ruszyła ku Żniwiarzowi aby przebić go swoim ostrzem. Ten jednak odskoczył w bok i wystrzelił kilka pocisków ze swojego pistoletu prosto w pokojówkę..
To jednak nie było skuteczne... Entoma zablokował pociski przy użyciu swojej tarczy która była na tyle twarda że te od razu odbijały się i spadały na ziemię.
Zniwiarz widząc, że atak z broni palnej nie jest efektowny schował pistolet z powrotem i cisnął w Entomę granatem. Pokojówka skoczyła w górę. Granat wybuchł chwilę póżniej na krawędzi budynku a kawałki betonu upadły w doł prosto na ulice niszcząc kilka samochodów. Entoma będąc w powietrzu schowała swoje ostrze i wyciagneła z powrotem kilka magicznych kart.
- Talizman: Wiara.. - powiedziała Entoma i cisnęła kartę w stronę Żniwiarza. Karta ta zmieniła się w magiczne zaklęcie przywołujące lecące ptaki z czystej, białej i świecącej energii, które wybuchały po uderzeniu z celem. Żniwiarz teleportował się kawałek dalej jednak zaklęcie zmieniło kierunek i błyskawicznie poleciało prosto w jego kierunku. Zniwiarz nie zdążył umknąć tym razem.. Zasłonił się swoim czarnym płaszczem a stado białych ptaków z czystej świecącej energii trafiło prosto w niego. Zabójca został odrzucony i zaczął spadac z dachu budynku. Musiał reagować błyskawicznie. Szybko ze swojego nadgarstka wystrzelił linkę a ta trafiła i zaczepiła się o uszkodzony dach budynku willi Satoru..
Entoma podchodząc do krawędzi dachu popatrzyła w doł.. Nie zamierzała dać uciec Żniwiarzowi. Skoczyła w dół zaraz za nim...

Strażnicy widzieli ogromną panikę wśród ludzi.
- Zachować spokój!! - krzyczeli uspokajając tłumy, które szarżowały w rezydencji Gojo... tłum oszalał, zdziczał... tłukli meble, rozwalali co się da... Strażnicy ich uspokajali... wiedzieli że w okolicy grasuje zabójca, życie mieszkańców było najważniejsze... niektórych jednak musieli obalać na glebę i przyciskać do ziemi gdyż byli agresywni... wszystko w środku rezydencji huczało, szkło tłukło się co sekundę, flaszki pękały... przy ścianach siedzieli już także spętani linami mieszkańcy związani ciało o ciało po 6 osób... we wnętrzu rezydencji był istny armagedon...
Drakkan wkroczył do rezydencji, miał nadzieję że Entoma upora się z owym zabójcą...


Isabella pokiwała głową i zachichotała lekko zerkając na Lupus... rudowłosa była teraz bardzo urocza i wcześniej w zasadzie Isabella nie widziała jej tak uroczych cech... poczuła ogromną chęć dotknięcia jej uszek... bardzo chciała podpłynąć do Lupus i je chwycić... aż zagryzła lekko dolną wargę... chętnie by ją dotknęła... rudowłosa dostrzegła zielony błysk w oczach Cesarzowej... po chwili jednak zdołała się opanować...
- Rozumiem... oczywiście, jak uważasz... aczkolwiek naprawdę ci ładnie - dopowiedziała.
W tym momencie jednak do jacuzzi podeszła służąca i schyliła się stawiając drinka przy Isabelli, a po chwili przy Lupus. Druga służąca lekko grała na harfie siedząc oddalona od jacuzzi... inna stojąca nieopodal wachlowała leciutko liściem tworząc leciutki przyjemny podmuch wietrzyku w stronę jacuzzi.
Służąca która przyniosła im napoje stała z lekko pochyloną głową.
- Cesarzowo... czy mogę wykonać ci relaksacyjny masaż głowy? - zapytała
Isabella przymknęła na chwilę oczy.
- Mmm, może za chwilę... - powiedziała, czuła się świetnie... woda była idealna, bąbelki fantastyczne... woda miała niesamowite właściwości regeneracyjne i kojące wszelki ból...
Służąca zerknęła na Lupus.
- A Pani? Życzy sobie Pani masażu głowy bądź ramion i szyi. - zapytała

- Na razie nie trzeba... Dziękuję - odparła Lupus z lekkim uśmiechem a następnie spojrzała na Isabellę. Pomyslała, że moze to odpowiednia chwila aby z nia porozmawiać.
- Isabello, powiedz mi... Masz pełną kontrolę na tym swoim wilkiem prawda? - zapytała


Zniwiarz wszedł po lince na dach budynku. Jednak gdy tylko odwrócił kątem oka głowę dostrzegł, że Entoma już tu jest.
- Przyznaje... Szybka jesteś... - rzekł Żniwiarz a jego oczy błysneły czerwonym blaskiem.
- Mozesz się jeszcze poddać... Wtedy z racji iz dostarczyłeś mi dziś zacnej rozrywki zginiesz bezbolesną śmiercią... - odparła a z jej rękawa ponownie wysunęło sie ostrze.
Żniwiarz zaśmiał się i wyciągnął z powrotem rapier.
- Nie tym razem.... - odparł mrocznym tonem i po raz kolejny ruszył szarżą z rapiera. Entoma blokowała jego ciosy raz za razem. Tym razem jednak walka stałą sie bardziej fizyczna.. Żniwiarz atakował również z piesci.. stosował mocne kopniaki. Jednak Entoma unikała każdego ciosu. W pewnej chwili jednak Żniwiarz wykonał precyzyjne cięcie odcinając przy pomocy rapiera kawałek falbanki w sukience Entomy. Pokojówka odskoczyła do tyłu i spojrzała na swoją sukienką. Jej głowa zaczeła się trzepać jej oczy błysneły czerwienią.
- Uszkodziłeś suknie stworzoną dla mnie przez Najwyższego?!! - ryknęła gniewnie Entoma - Teraz doprawdy mnie wkurzyłeś...
Z prędkością błyskawicy Entoma pojawiła się przy Żniwiarzu i robiąc salto w powietrzu wykonała cięcie ze swojego ostrza. Zniwiarz nie zdążył zablokować ciosu.. był zbyt szybki. Poczuł go jednak na swojej skórze i to mocno... Poczuł cięcie na swoim brzuchu.. co prawda nie było głebokie, ale za to przechodziło przez całą szerokość brzuchu. Żniwiarz syknął pod nosem. Poczuł ból. Błyskawicznie przeskoczył nad Entomą próbując uniknąć jej kolejnego ataku. Entoma jednak od razu wzbiła sie w powietrze i cisnęła ponownie kartą Talizmanu Gniewu ze swojego rękawa w stronę mordercy... po raz kolejny Potężna Eksplozja.
Wszyscy w budynku willi popatrzyli na sufit... Ten bowiem chwile później sie zawalił zabijajac na miejscu kilka osób. Ludzie krzyczeli z przerażenia. Żniwiarz wpadł przez dziurę w suficie do środka. Wylądował na równych nogach i rozejrzał sie po wnętrzu. Dostrzegł mnóstwo oczu wpatrujących sie w jego postać.
Entoma wpadła do środka chwile póżniej. Żniwiarz po raz kolejny wyciągnął swój rapier.
Ludzie zaczęli panikować i biegać po budynku. Jedna kobieta znalazła sie zbyt blisko Żniwiarza.. ten widząc ją jego oczy błysnęły i wziął zamach rapierem i wbił jej prosto w serce. Kobieta upadła po chwili martwa na ziemię wykrwawiając się, a morderca z powrotem spojrzał na pokojówkę.
Entoma w tej chwili skoczyła na Żniwiarza ze swoim ostrzem. Ten jednak sparował jej cios swoim rapierem. Pomimo iż pokojówka była mniejsza od Żniwiarza, z racji iż nie była człowiekiem, była silniejsza od niego fizycznie. Po chwili jednak Żniwiarz kopnął pokojówkę do tyłu i po raz kolejny zaczął atakować ze swojego rapiera szybkimi ciosami. Dym unosił sie z jego maski z każdym ciosem... Entoma parowała jednak wszystkie jego ciosy swoim ostrzem..

Megumi dostrzegł walkę z góry i krzyknął by powiadomić strażników oraz mistrza:
- ZATRZYMAJCIE ICH! MORDUJĄ CYWILI!
Gojo natychmiast zorientował się co się dzieje i w samych spodniach, jedynie z opaską na oczach ruszył w stronę walczących Żniwiarza oraz Entomy.
Biegł bardzo ale to bardzo szybko. Wzmocnił swoją pięść błękitem i uderzył w ścianę, przebijając ją i wskakując do środka. Natychmiast zauważył sprawców. Nie wiedział kto jest tu wrogiem a kto sojusznikiem więc krzyknął:
- KIM JESTEŚCIE? MACIE SEKUNDĘ NA ODPOWIEDŹ! - Wycelował ręką, zginając palce dłoni w kształt pistoletu. Musiał natychmiast zatrzymać rzeź wśród cywili.

Zniwiarz rzucił spojrzenie w stronę Gojo. Satoru złapał przynętę... Teraz był juz pewny że to osoba którą szukał... W tej jednak chwili Entoma zadała potężny cios ze swojej tarczy a Żniwiarz z impetem odleciał w stronę ściany budynku przebijając ją i wylatując przez nią na zewnątrz. Entoma skoczyła za nim i ze swojego rękawa wyciagneła kolejną kartę.
Żniwiarz jęknął lekko i wolno podniósł się z ziemi. Entoma cisnęła w tej samej chwili swoją karte.
- Talizman: Podmuch...- powiedziała donośnie Entoma
Od razu karta zmieniła się w zaklęcie potęznego podmuchu wiatru. Żniwiarz zasłonił się rękami, ale nadaremno. Odrzuciło go ponownie do tyłu i uderzył w pobliskie drzewo przy ulicy. Gdy podniósł wzrok Entoma już stała nad nim przykładając mu ostrze do gardła.
- Heh... - syknął Żniwiarz dysząc - To dopiero początek... - po czym teleportował się, ostatecznie znikając.
Entoma bez słowa rozejrzała sie po okolicy i opuściła swoją broń chowając ją z powrotem do rękawa. Nie była w stanie wyczuć obecności Żniwiarza w pobliżu.. Ten zniknął.. Zniszczenia okolicy a w szczegolności willi Gojo po tym pojedynku były jednak ogromne...
Entoma złączyła swoje rękawy i wolno ruszyła z powrotem w stronę willi aby pomówić z Drakkanem.

Gojo skoczył i wylądował z impetem przed Entomą, robiąc pęknięcie w ziemi. Jako iż mężczyzna z którym walczyła zniknął, a ona sama wydawała się spokojna, Satoru pomyślał że działała w samoobronie. Jednak musiał się upewnić:
- KIM JESTEŚ? - Nie mógł dopuścić potencjalnego wroga do cywili.

Ludzie Drakkana działali tutaj bez chwili oddechu... byli doskonale zorganizowani, ich działania były bardzo efektywne. Opanowywali zarówno ludzi i mieszkańców, pobliskie budynki które ucierpiały a także mały chaosik który powstał na ulicach... mieszkańcy pobliskich budynków już byli zadbani... największy sajgon i szum był wewnątrz rezydencji Gojo gdyż tam najwięcej się zawaliło... trzeba było ratować zapijaczonych ludzi... uważać na obalające się ściany i sufit...
Sam Drakkan natomiast wyszedł z tego budynku i ujrzał w oddali Entomę i Gojo... momentalnie się tutaj zjawił...
- Spokojnie, druhu - powiedział klepiąc Gojo po ramieniu - Stoi przed tobą pokojówka samej Cesarzowej Isabelli Carraboth Bal... - dopowiedział po chwili rzucając spojrzenie na Entomę. Zdał sobie sprawę, że pokojówka pokonała zabójcę... kiwnął więc w jej kierunku głową z wielkim uznaniem. Zamierzał jednak dowiedziec się więcej na temat tego zabójcy... dlaczego strzelił do niego...


- Huuh? - Isabella na słowa Lupus otworzyła oczy, zdziwiła się jej nagłym pytaniem o samego Zerratu. Wzięła łyk swojego czerwonego drinka i odstawiła go po chwili, zerknęła na Lupus.
- Nad Zerratu? Cóż... jest moim bliskim przyjacielem i kompanem od wielu, wielu już lat... od tego czasu jego siła, potęga, zmysły i umiejętności również ewoluowały... doskonale to widziałam... tak jak on był ogromnie dumny z moich zasług i osiągnięć tak ja często gratulowałam jemu nowych umiejętności... - odparła Cesarzowa - Ale zgadza się, mam nad nim kontrolę. Dlaczego o niego pytasz? - dodała Isabella. Przejechała prawą dłonią po swoim lewym ramieniu a po chwili machnęła lekko swoimi pięknymi długimi włosami na głowie.