Serwery Minecraft

Gdy tylko Lupus przekroczyła bramy Dalthei i pojawiła się na placu zamku Ignathira poczuła ogromny przypływ mocy... Jej oczy błysnęły od nagromadzonej energii... 21 lat długich lat w Magicznym Wymiarze znacząco osłabił ją pod względem zarówno fizycznym jak i magicznym... Panujące tam warunki były jednym z wielu czynników dla których moc Lupus podupadła, w szczególności, że rudowłosa była niezwykle podatna na tego typu czynniki..
Przebywanie w Magicznym Wymiarze jej po prostu na dłuższa chwile nie służyło...
Powrót do Dalthei jednak natychmiastowo zregenerował jej siły... Uzdrawiająca energia lorda Ignathira która unosiła w kazdym milimetrze tego wymiaru z powrotem ją wzmocniła, przywracając stan jej mocy sprzed dziesiątek lat... Jej radość była nieopisana.. Nareszcie, po tak długim czasie była w stanie zobaczyć swój dom.. mogła odetchnąć pełną piersią czując absolutną ulgę...
Te wszystkie widoki i krajobrazy tak trwałe w jej pamięci, teraz ponownie pojawiły się jej przed oczami.. Jej wspomnienia wracały... Jednocześnie wiedziała jednak, że nie przybyła tu dla przyjemności... Miała ku temu istotny powód... Miała jednak ogromną nadzieje, że jej definitywny powrót nastąpi już niebawem... Jej misja w końcu zgodnie ze słowami lorda Ignathira dobiegała powoli końca...
Lupus rozejrzała się po okolicy... Po chwili dostrzegła dwie postacie które spoglądały w jej kierunku... Jedną z nich była jej młodsza siostra... Shizzu... Nie widziała jej od bardzo dawna... Lupus uśmiechnęła się na jej widok...



Nihil podążając za Naczelnikiem portu rozpoczął inspekcje swojej floty.. Wysłuchiwał słów naczelnika o nowościach i innowacjach które zostały zaimplementowane do jego okrętów które miały na celu poprawić ich wytrzymałość, sterowność i potęgę... Był niezwykle zadowolony z rezultatów...



Gdy tylko słudzy odeszli, Zniwiarz pochwycił Magistra pomagajac mu wstać.
- Chodź... musimy iść... - rzekł do niego
- Co? Gdzie niby! Nie skończyłem... - burknął Magister który najwyraźniej kompletnie zapomniał o tym co przed chwilą powiedział im sługa.
- Będziesz pił później....- odparł wyraźnie poirytowany Zniwiarz - Teraz wzywają nas obowiązki...
- Cholera... - jęknął Magister kręcąc głową



Entoma tymczasem odeszła od lustra. Spoglądała w milczeniu na pierścień przemiany który widniał w jej rękawie. Przez jej myśli przeszło to że mogłaby go w jakiś sposób wykorzystać... Nie wiedziała jednak w jaki sposób... Był to tylko prototyp.. miał swoje ograniczenia ale mimo wszystko działał jak nalezy... Widziała to przed lustrem... widziała zmiany jakie nastąpiły z jej ciałem, nawet pomimo tego że na pierwszy rzut oka nie odczuwała kompletnie nic...
W tym momencie przypomniały jej się też słowa Lupus które ta mówiła jej parokrotnie.. słowa o tym, że powinna cieszyć się chwilą i bawić się póki ma ku temu okazje bowiem gdy obie wrócą do Dalthei wszystko się skończy...
- Bawić się huh... - mruknęła Entoma sama do siebie
Przez jej myśli przeszło wiele scenariuszy... Zaczęła rozważać poszczególne wybory.... W tym samym momencie wyczuła że Galthran wrócił... że zbliża się w jej kierunku... Czyżby wykonał swoje zadanie? Zabił Stopczyka?
Jeżeli tak.... moze powinna była go jakoś nagrodzić? Galthran jako jedyny był jej wierny i wykonywał jej polecenia bez zastanowienia.. przynajmniej do tej pory... Nadal nie do końca rozumiała jednak dlaczego... Czy naprawdę lubił ją aż tak bardzo? A moze był ku temu jakiś inny powód.... W końcu to ona przejęła siłą Zakon który był jego domem.. pozbyła się kilku członków którzy byli kompanami Galthrana przez te wszystkie lata... Czyżby to nie miało dla niego większego znaczenia? Wielokrotnie czytała jego mysli i wychodziło na to że tak... Jedynie co było w jego głowie to jej osoba... Dlaczego? Nie potrafiła odpowiedzieć na to pytanie... Entoma nie była w końcu boginią piękności... Jej ciało było jedynie kamuflażem... Była zabójczym potworem z innego wymiaru... Mimo to jednak Galthran nie wydawał sie być tym obrzydzony... Rycerze powinni byli w końcu zabijać potwory... Nic nie miało tu najmniejszego sensu według jej logicznego punktu widzenia...
- On naprawdę... mnie lubi?! Nie...To nie możliwe... - mruknęła Entoma lekko drżąc, a jej oczy błysnęły rubinowym blaskiem. Nigdy wcześniej się tak nie czuła... Nie rozumiała co sie dzieje...

Galthran kroczył przed siebie będąc już wewnątrz twierdzy... jego kroki roznosiły się po ścianach... w lewej dłoni trzymał wór w którym była głowa Stopczyka... zaś w głowie Galthrana pozostawały jeszcze pewne myśli niepewności i zaburzeń sumienia o których rozmyślał jeszcze będąc w karczmie... w jego wnętrzu toczyła się batalia.. bił się z samym sobą.. mimo wszystko chęć służenia Entomie pokonywała jakiekolwiek wartości zakonu i wieloletnie doświadczenia i więzi... można jednak było wyczuć w Galthranie burzę...
Czarny Rycerz zbliżył się do drzwi od sali głównej... po chwili wolno zapukał...
- Entomo... to ja... nie przeszkadzam? - powiedział mrocznym tonem...

Thant natomiast pojawił się w Arkham... znalazł się w centrum... zobaczył praktycznie w 100% wybudzone już miasto mimo wczesnej pory... wszak wiadome było, że Arkham nigdy nie śpi... arcywspaniałe miasto dnia i nocy... zewsząd słyszał zgiełki i rozmowy, zabiegane osoby...
Pokiwał wolno głową i pogładził się po podbródku...
- Hmm.. cóż... - powiedział, a po chwili przejechał dłonią po swoich włosach poprawiając nieco fryzurę... miał obsesję... miał wiele obsesji i psychoz, przywiązań... na punkcie idealnej fryzury również... mimo wielu obsesji jego inteligencja była niesamowita, spryt również... teraz w tym momencie zapragnął zabawić się Sisyphusem... chciał utrzeć mu nieco nosa... chciał ujrzeć na własne oczy jego reakcję na to co mu powie... aż zacierał ręce i chichrał się lekko pod nosem, nie mógł się doczekać.. ruszył przed siebie chodnikiem...
- Hahha, ależ będzie wesoło.. zamieszajmy troszkę w tym garnuszku... przyprawmy nieco tą zupę pikantnymi przyprawami... z moich obserwacji wywnioskowałem że w kotle już wrze... a ja sprawię że cały kocioł eksploduje, hahaha! - mówił sam do siebie nie mogąc się doczekać...

Pellar nie do końca rozumiał kim rudowłosa kobieta w stroju pokojówki była... Fakt faktem jednak była niezwykle atrakcyjna.... Jesli on sam miałby ocenić, to z pewnoscią była ładniejsza od jakiejkolwiek kobiety którą widział w swoim wymiarze... Ale pomimo tego do Naberal było jej bardzo daleko... do Shizzu również... a przynajmniej takie miał odczucia...
- Kto to jest? - zapytał Pellar zaciekawiony
- To moja siostra... Lupus... - odpowiedziała Shizzu
- Siostra? Myślałem, że masz tylko jedną...
- Nie... Właściwie to są cztery... - powiedziała pokojówka i ruszyła w stronę Lupus
Pellar chrząknął pod nosem i kiwnął lekko głową. Nie spodziewał się że jest ich więcej... To jednak w żaden sposób mu nie przeszkadzało... Do tej pory bowiem każda z nich posiadała ponadprzeciętną urodę... i najwidoczniej każda z nich była pokojówką...

- HAJOO! - krzyknęła Lupus w stronę Shizzu i pomachała rękę. Gdy Shizzu podeszła, rudowłosa natychmiast się na nią rzuciła i ją przytuliła. Shizzu uśmiechnęła sie lekko.
- Lupus... Co ty tutaj robisz? - zapytała Shizzu - Lord Ignathir pozwolił Ci wrócić?
- Em.. Cóż... Wpadłam tylko na chwilę... Hehe... - odparła Lupus puszczając swoja siostrę
- Co to znaczy? - zapytała Shizzu
- Lord Ignathir pozwolił mi przybyć bo poprosiłam go o krótką prywatną rozmowę... Teraz czeka na mnie chyba w sali tronowej... - odparła Lupus mówiąc już poważnym tonem
- Mhmm.. Stało sie coś poważnego?
- Nie... To tylko takie osobiste pytanie.... - odparła Lupus i uśmiechneła się lekko zmieszana.
- Rozumiem... Nie naciskam...
Lupus w tej chwili odwróciła wzrok spoglądając na nadchodzącego w ich stronę rycerza.
- A to kto?... Shizzu, znalazłaś sobie nowego kolegę?
Shizzu instynktownie popatrzyła za siebie. Miała w tej chwili coś powiedzieć, ale rycerz ją wyprzedził.
- Jestem Pellar... Miło mi... - rzekł rycerz pochylając lekko głowę
- Oho.. no no... Wyglądasz na silnego... - powiedziała uśmiechajac sie Lupus - Pellar.... ciekawe imię... To ty musisz być tym całym księciem z Altary... Obiło mi sie coś o uszy...
- Tak... Nie mylisz się Pani..
Lupus zaśmiała się pod nosem
- Pani? Hah... Nie musimy tak formalnie... Jestem Lupus Vassilisa Beta... ale mozesz mi mówić Lupus...
- Rozumiem... Lupus... - mruknął Pellar cały czas spoglądając w oczy pokojówce. Już teraz mógł powiedzieć że była zupełnie inna od Shizzu i Naberal.. Była z charakteru zdecydowanie bardziej otwarta i energiczna...
- No dobrze... Z wielką chęcią pobawiłabym sie z wami i poplotkowała, ale lord Ignathir na mnie czeka... Pewnie sie niecierpliwi... - powiedziała Lupus - Zobaczymy sie potem! Hejo!
Po tych słowach pobiegła w stronę wrót. Pellar odprowadził ją wzrokiem.. Skrzyżował ręce patrzac jak rudowłosa znika za drzwiami.
- Ciekawa dziewczyna... - rzekł kiwając lekko głową
Shizzu popatrzyła na niego kątem oka.
- Doprawdy? - zapytała
- Tak... - potwierdził Pellar - Zdecydowanie unikalna... Wyczułem jej aurę... Była inna niż wszystko co do tej pory czułem...
Shizzu nie odpowiedziała. Tak nagłe przybycie Lupus do Dalthei było dla niej dużym zaskoczeniem.. Przeczuwała, że jej siostra coś ukrywa pod pretekstem "osobistego pytania" do lorda Ignathira, niestety jednak nie była w stanie domyśleć się o co mogło chodzić...


Entoma gdy tylko usłyszała głos Galthrana dobiegający za drzwi wzdrygnęła się nieco zrywając sie ze swoich dziwnych myśli. Pokręciła głową i szybko odwróciła swój wzrok w stronę drzwi...
- Huh... Tak... Oczywiście.. Wejdź... - powiedziała lekko przerywanym tonem Entoma.

Galthran pokiwał głową i westchnął lekko, po chwili otworzył drzwi od sali głównej i wkroczył wolno... przeszedł kawałek sali, mała pokojówka mogła dostrzec w jego ręce wór, w jego głowie zaś zamęt... mogła dostrzec zamyślenie u czarnego rycerza.. mogła dostrzec lekkie rozkojarzenie którego wcześniej nie było...
W końcu Galthran zbliżył się nieco do maleńkiej Entomy, a po chwili schylił przed nią głowę...
- Entomo.. witaj.. - rzekł spokojnie

Entoma patrzyła na podchodzącego do niej Galthrana. Zauważyła praktycznie od razu, że ten zachowywał się inaczej niż wcześniej. Czuła, że jego myśli są w absolutnym chaosie. Gdy rycerz się zatrzymał i pochylił głowę, skierowała swoje spojrzenie na wór który trzymał w ręce. Zrozumiała że udało mu się wykonać powierzone zadanie... Zrobił to co ma nakazała.... Stopczyk został wyeliminowany...
- Wszystko w porządku Galthranie? Nie wyglądasz najlepiej.... - zapytała spokojnym tonem pokojówka podchodząc do niego jeszcze bliżej... stała tuż przed jego twarzą... spoglądała mu prosto w oczy...

Galthran utkwił swój wzrok w pokojówce stojącej tuż przed nim... jej aura ponownie go oczarowała... gdy tylko stał tak blisko niej, jego fantazje, zmysły i cały umysł wariowały, wszystko aż się w nim trzęsło... wielbił Entomę, po prostu ją wielbił...
Czarny Rycerz w tej chwili westchnął lekko... odsunął krzesło stojące przy stole, a po chwili zasiadł na czarnym krześle... wór z głową Stopczyka natomiast położył na stole...
- Entomo... uczyniłem to... zrobiłem to co mi rozkazałaś... - zaczął mówić, jego wzrok jednak nie był już skierowany na Entomę, a na wór..
- Zrobiłem to bez chwili zastanowienia, bez jakiegokolwiek zawahania... zabiłem Stopczyka, odrąbałem mu głowę i przyniosłem ją prosto do ciebie... resztę jego ciała zaś spaliłem... - mówił o swoich czynach Galthran... teraz jednak Entoma mogła wyczuwać w nim i jego umyśle prawdziwą burzę... sztorm...

Entoma spoglądała na Galthrana. Czuła narastający w nim wewnętrzny konflikt. Kiwnęła wolno głową i westchnęła głeboko.
- Rozumiem... - powiedziała spoglądajac na wór w którym widniała odcięta głowa Stopczyka. - Wiem, że w twojej głowie istnieje teraz wiele wątpliwości... Wybacz więc, że to ja jestem tego powodem... W końcu to ja wydałam Ci polecenie abyś pozbył się swojego byłego kompana...

Galthran westchnął... położył dłonie na stole... wpatrywał się przed siebie...
- To prawda... dopadły mnie dziwne myśli Entomo... - odparł Galthran - Po tym wszystkim co zrobiłem.. po tym wszystkim co robiłem bez chwili zawahania... to odkąd z własnej woli postanowiłem wiernie za tobą kroczyć... to wszystko doprowadziło do tego, że złamałem wszelkie możliwe zapisy kodeksu, postanowienia i kwestie Bractwa Czarnych Rycerzy.. pogwałciłem wszelkie zamierzenia i ustalenia a także wykonałem czyny całkowicie negatywne w stosunku do Bractwa... - opowiadał Galthran
- Wybacz Entomo że ci o tym wspominam... nie powinienem... ale zawsze byłem myślicielem, dużo myślałem... często także medytowałem aby pozbyć się niepotrzebnych myśli a inne uporządkować... i właśnie po zabiciu Stopczyka dopadły mnie pewne myśli i rozważania.. przeanalizowałem wszystko co robiłem od chwili gdy pierwszy raz cię ujrzałem... - mówił Czarny Rycerz
W tej chwili odwrócił swoją głowę w kierunku Entomy...
- Mimo wszystko... te wszystkie rzeczy nie liczą się dla mnie gdy jestem... gdy jestem przy tobie... gdy stoję nieopodal ciebie, wtedy chęć bycia całkowicie ci wiernym przeważa nad wszelkimi innymi kwestiami... - rzekł spokojnie, to był pierwszy raz kiedy miał jakiekolwiek wewnętrzne zaburzenia... walczył z tym.. chciał być absolutnie wiernym Entomie... całkowicie...

Entoma wysłuchawszy słów Galthrana opuściła lekko swój wzrok.
- Lubisz mnie aż tak bardzo huh? - mruknęła - Nigdy wcześniej nie spotkałam kogoś podobnego... Nawet pomimo tego że jestem kompletnie odmienną istotą która nie pasuje do tego świata... ty wciąż powtarzasz te same słowa...
W tym momencie podniosła swoją głowę i połozyła swój rękaw na jego ramieniu.
- Na poczatku nie myślałam o tym zbyt wiele... Gdy się spotkaliśmy po raz pierwszy uznałam, że jesteś szalony a twoje próby flirtu żałosne... Jednak teraz...
Pokojówka odwróciła swoje spojrzenie w inną stronę. Pokręciła lekko głową.
- Teraz... Moje myśli pogrążają się w takim samym chaosie co twoje... Nigdy czegos takiego nie czułam... Nie wiem jak to możliwe...

Galthran słysząc słowa Entomy mocno się zdziwił... kompletnie nie spodziewał się po niej takich słów w dodatku sama z siebie położyła swój rękaw na jego ramieniu.. utkwił swój wzrok na maleńkiej pokojówce.. spoglądał z ogromnym zaciekawieniem
- Entomo? - powiedział po chwili wolnym i zaciekawionym tonem - Co masz na myśli... o jakim chaosie mówisz... - odpowiedział
- Moje słowa od początku są takimi jakie czułem... od samego początku głośno wypowiadam to co myślę.. nigdy nie zmienię zdania o tobie, jesteś dla mnie niezwykłą i całkowicie wyjątkową istotą.. - dodał wolno