Serwery Minecraft

Isabella nie mogła oddychać, Harkon zbyt mocno ściskał jej gardło.. uścisk elfa był zabójczy, dodatkowo czuła ogromny ból w lewej ręce na którą nastąpił elf... z prawego oka wypłynęła jej łza i spłynęła wolno po policzku, kątem oczu księżniczka dostrzegła Darkseida oczekującego na zbliżającą się siekierę.. nie mogła złapać tchu a obraz zaczął jej się zamazywać w oczach...
Isabella jednak w ułamku sekundy ogromnie się zdenerwowała... nie przyjmowała do wiadomości ze Harkon kiedykolwiek ją jeszcze poniży... nie przyjmowała aktualnej sytuacji do wiadomości... skumulowała w sobie niewyobrażalną moc która wezbrała w całym jej ciele, a także niepojętą ilość energii, a następnie cała kumulacja mocy ukazała się w jej prawej ręce, którą błyskawicznym gestem przystawiła do ciała Harkona... Wieczny Ogień połączony z Bombarda Maximą i garstką innych zaklęć wprost huknął w Harkona tworząc ogromny wybuch i niszcząc część pobliskiego terenu, moc eksplodowała na brzuchu elfa w który Isabella wycelowała ręką... moc była tak silna, że Harkona aż wywaliło wysoko w powietrze... Isabella momentalnie poczuła ulgę i nabrała ogrom powietrza w płuca, zaczęła kaszleć i kolejne łzy wypłynęły z jej oczu, odwróciła się, usiadła i skierowała głowę ku ziemi kaszląc i szybko oddychając... już dawno nie czuła tak ogromnej ilości energii i mocy w swoim ciele...
Księżniczka zdołała opanować oddech, ponownie teleportowała się kawałek dalej... ustała na nogach i widziała jak Harkon opada na ziemię...
W tym momencie jednak za plecami Isabelli wytworzyło się coś iście nienaturalnego... nastąpił błysk zjawiskowego świetlistego światła, arcyjaskrawego... wszystkich będących na tej wyspie oślepił... jasność dnia w krainie była nocą w porównaniu ze świetlistością owego promienia, oślepił on bowiem wszystkich i całą okolicę... nigdy nie widzieli takiego światła... pobliska trawa i roślinność została całkowicie zmieniona w pył...
Świetlisty promień przewalił Isabellę na ziemię, a następnie zaczął ją pochłaniać i wciągać... sunęła po ziemi i nie mogła zapanować nad swoim ciałem.
- Co?! - syknęła Isabella, szukała wzrokiem Ignathira... nie widziała jednak stojących na wyspie gdyż była całkowicie oślepiona przybyłym światłem... nie wiedziała co to i co takiego uczynił ten bydlak Harkon, jednak teraz nienawidziła go jeszcze bardziej... poczuła ogromne zawirowania w głowie a jej serce kołatało, czuła że świetlisty promień ją dosłownie pochłania... nie wiedziała co się dzieje... po chwili Księżniczka zniknęła i nie można było wyczuć jej obecności tutaj ani nawet w innej części tej krainy.
Isabella nagle znalazła się w całkowicie innym miejscu... absolutnie jasnym... arcyjaskrawość i blask tego miejsca całkowicie ją oślepiał... nie widziała dosłownie nic oprócz jasnego światła jakiego jeszcze w życiu nie widziała, słońce wszak było niczym w porównaniu z tą jasnością i mocą... mrużyła oczy i zasłaniała je rękami...
- Gdzie jestem?! Co to?! - krzyczała, a jej głos niósł się echem... nienaturalnym echem... mrocznym, zmiennokształtnym.
- Halo?! - krzyczała, dookoła nic tylko jaskrawość.
- Ruszaj przed siebie...
Księżniczka nagle usłyszała donośny, świdrujący, grzmiący, mistyczny ton... nigdy w życiu nie słyszała takiego tonu głosu... był niczym największe dzwony i przeszywał ją całą... ruszyła wolno i niepewnie przed siebie, a jej serce nadal bardzo szybko kołatało.

Raughn i Ignathir zasłonili się rękami przed nagłym błyskiem światła. Po chwili jednak blask zniknął a wraz z nim Isabella.
- Huh? - zdziwił się Raughn - Gdzie jest Isabella?
Ignathir rozejrzał sie dookoła. Nie do końca wiedział co się stało. Nie wyczuwał obecności Isabelli w pobliżu.. co więcej nie wyczuwał jej obecności w magicznym wymiarze.
- To dziwne... - rzekł Ignathir i aktywował swój wizier szukając Isabelli. Nie spodziewał sie bowiem takiego obrotu sytuacji.
Raughn rzucił krótkie spojrzenie na Harkona którego odrzuciło wcześniej mocno do tyłu. Ten powoli wstawał z ziemi.

Isabella ruszyła przed siebie chwiejąc się... nie było tu bowiem żadnego podłoża, dookoła panowała jedynie świetlistość i blask... nie było żadnej drogi, jedynie wszechobecna jaskrawość... bardzo dziwnie się czuła, tak jakby nie potrafiła chodzić... kroczyła bardzo nienaturalnie i pokracznie, dosyć długo szła prosto przed siebie.
- Gdzie ja jestem? - mówiła cały czas bardzo zdziwiona i niepewna, nic jednak nie odpowiadało.
Blask tego miejsca całkowicie ją oślepiał... szła tak jeszcze dłuższą chwilę.
Oślepiona księżniczka nagle dostrzegła coś przed sobą... to coś zbliżało się do niej z każdym jej kolejnym coraz bardziej niepewnym krokiem... po chwili dostrzegła po chwili kawałek szaty i dziwne kończyny... mocno mrużąc oczy dostrzegła także jakby... tron... jednak całkowicie świetlisty, jeszcze bardziej aniżeli panująca dookoła jaskrawość... Istota była tak ogromna, że Isabella widziała jedynie dół jej ciała i bijące potężne światło z dołu świetlistego tronu... księżniczka była maciupeńka względem tej postaci... istota po chwili gestem jednego palca nie podnosząc nawet dłoni z podłokietnika swego tronu uniosła Isabellę w górę a ta leciała, leciała do góry tracąc całkowicie kontrolę nad swym ciałem, aż w końcu znalazła się tuż przed twarzą istoty... tuż przed twarzą Lushara...

- No i co znalazłeś ją? - zapytał Raughn po chwili milczenia.
Ignathir wyłączył swój wizier.
- Wychodzi na to, że została przetelportowana przez istoty trzecie... Nie ma jej w Magicznym Wymiarze... Nie wyczuwam jej obecności, a mój wizier nie moze jej znaleźć.. - rzekł spokojnym tonem Ignathir. - Wychodzi więc na to, że trafiła do innego wymiaru...
Raughn podrapał się po podbródku.
- A więc co zamierzasz zrobić? - zapytał
- Nic.. - odparł Ignathir wzruszając ramionami.

Darkseid popatrzył na Ignathira i Raughna. Był dość daleko od nich, mimo to na tyle blisko żeby mogli pogadać.
- Naprawdę wierzysz że to ona ma przejąć krainę...? - spytał mrocznym głosem, chowając siekierę do pochwy na plecach
- Wlewasz w nią sztuczną nadzieję tego że może ze mną wygrać... Nie rozumiem po co... Nawet nie mamy celu by ze sobą walczyć... - mówił

- Sugerujesz że jesteś lepszą opcją? - zaśmiał sie Ignathir rzucając spojrzenie na Harkona. Ponownie wzruszył ramionami. - To że jestes silniejszy nie ma żadnego znaczenia i nie wpływa to na moją decyzję... Nie oczekuje po tobie, że teraz to zrozumiesz... Nadejdzie jednak dzień w którym otworzą Ci sie oczy i sam to dostrzeżesz...

- Skoro wiesz tak dużo to wiesz że moim celem nigdy nie była kraina... - odrzekł
- Wiecznie nie będziesz ich ukrywać... Wtedy ich znajdę i zabije... - dodał Darkseid

- Gdzie ja się znajduję...? Kim... czym... jesteś?! - mówiła Isabella, wszechobecna jaskrawość światła ją oślepiała.
Lushar w milczeniu wpatrywał się w istotę wiszącą w powietrzu tuż przed nim. Zastanawiał się.
- Mało co widzę... tu jest tak jasno... nie mogę nawet zebrać myśli gdyż ten blask tak mocno mnie oślepia... - dodała księżniczka bardzo mrużąc oczy i mocno zasłaniając ręką oczy.
- Miałem taką zachciankę aby cię ujrzeć... Isabella Carraboth Bal... z Magicznego Wymiaru... - przemówił po krótkiej chwili Władca Dżinnów. Isabella w tym momencie poczuła coś czego nigdy nie czuła... ton jego głosu był boski, arcypotężny, wspaniały, łomocący, ogłuszający, przeszywający, dudniący, przeraźliwy... całe jej ciało aż zadrżało i zafalowało.
W tym momencie usłyszała także mocny dudniący śmiech gdzieś z boku... odwróciła lekko głowę w bok... dojrzała w tym momencie kolejną istotę... równie wielką co ta która przed chwilą przemówiła, ale jednak trochę mniejszą... zadziwiła Isabellę mocno, gdyż owa istota nie oślepiała jej... istota bowiem wyglądała jak mroczny czarno-fioletowy dym... owa istota była niczym nieskończoność kosmosu i gwiazdy na nieboskłonie... wyglądała także jak nicość i całkowita ciemność... co chwilę jednak dostrzegała w istocie niezwykłe błyski i migotanie jakby gwiazdy rozświetlały się i zanikały w ciele tej istoty... zerkając na nią nie oślepiał ją blask... tutaj bardziej czuła, że nieskończona ciemność składająca się na dymne ciało tej istoty całkowicie ją pochłania i zawłaszcza... istota robiła kolosalne i potężne wrażenie, zdawała się być nieskończona... Isabella aż zaniemówiła i zamilkła.
Hinn natomiast ponownie zaśmiał się, księżniczka dostrzegła lekki błysk kryształowo-fioletowych oczu i dopatrzyła się zarysu głowy i ciała istoty... nie wiedziała co o niej myśleć, wszak jego wygląd był bardzo, bardzo mylący...

- Jasne, śmialo... Nie ma problemu! Jak potrafisz się dostać do mojego wymiaru to zapraszam serdecznie... - rzekł Ignathir rozkładając ręce - Jednakże dostanie sie tam to jedno, a przeżycie to drugie... Jesli Ci się uda i jedno i drugie to Ci pogratuluje osobiście i poklepie po ramieniu...

Darkseid uśmiechnął się tylko na jego słowa poczym zniknął i teleportował się gdzieś.