Serwery Minecraft

Oddział Krilla podążając za Starożytnym natrafili do bardzo dziwnego miejsca. Mrok bowiem zaczął ustępowac a mgła opadac. Starożytny zatrzymał się nagle patrząc przed siebie. Krill podszedł do niego jako jedyny, reszta pozostała z tyłu. Jego oczom ukazało sie coś niezwykłego. Coś czego sam nie potrafił opisać..
- To miejsce.. to rdzeń lasu.. miejsce równowagi pomiedzy światłem a ciemnością.. - rzekł Krill patrząc w zdumnieniu
Całą okolica była pochłonięta roślinami które wytwarzały swoje własne światło. Od żółci po pomarańcz aż do fioletu.. Pomiedzy nimi znajdowały się czarne wręcz zwęglone martwe konary drzew.
Starozytny pokiwał głową i wskazał ręką na wielką skałę przed nimi. To od początku ona była źródłem tajemniczych blasków widocznym na całym Abregado. Nieumarli podeszli troche bliżej do Krilla i również dostrzegli w jak niesamowitym miejscu sie znaleźli.
Nagle Krill usłyszał głos Starożytnego w swojej głowie.
- Ta skała nie należy do tego świata.. - rzekł stwór - Została tu sprowadzona celowo i zaburzyła ekosystem lasu.. Zostałem zmuszony aby poświecić swoją siłę aby opanować jej moc.. Dlatego też moja aktywność była znikoma..
- Ta skała.. przybyła z innego świata? - zapytał Krill
- Przybyła z niebios.. - odparł Starożytny
- Meteoryt?
- Być moze... Aczkolwiek to co w sobie zabiera to nie tylko skały i lód.. Jest w nim coś co zaburzyło harmonie tego miejsca.. Co kilka dni ze skał próbuje uwolnić sie światło.. wtedy tez ja muszę je powstrzymać..
Krill przez chwile myslal, nie wiedział bowiem jak na to zareagować. We wnętrzu tej skały z niebos znajdowało sie cos co powodowało wszystkie te problemy. Nie wiedział jednak jak tę sprawę rozwiązać.

Malacathowi w pewnym stopniu zaimponowało zachowanie Isabelli. Popatrzył na nią chwile swoimi czerwonymi ślepiami.
- N-nie... - powiedział nagle Harkon wstając na nogi
Lord od zawsze traktował Isabelle ulgowo. Wbrew pozorom traktował ją jak swoją córkę, ponadto uważał że na ten moment była bardziej wartościowa niż Harkon.
- Uważasz więc że powinniście ponieść karę razem... - powiedział niskim głosem Lord
Nagle elf podniósł lekko rękę i zacisnął pięść. Rodzeństwo wnet uniosło się lekko w górę i zaczęło się dusić. Isabella kurczowo trzymała ręce na swojej szyi próbując wziąć oddech.
- Poniekąd imponuje mi wasza relacja... Jeden za drugiego skoczy w ogień - zaczął mówić widząc jak oboje wierzgają nogami w powietrzu.
- Dysponujesz inteligencją i zadziornym charakterem... A twój brat siłą i dużym pokładałem czarnej magii - mówił dalej odwracając się w kierunku tronu.
- Razem tworzycie niezawodny duet... - mówił patrząc na złoty tron
- Ale co jeśli... Któregoś dnia kogoś zabraknie - mówił odwrócony tyłem, wciąż słysząc duszące się rodzeństwo. - Przestaniecie być efektywni, a dojście do tronu na tym polega - odwrócił się nagle do nich. - Miejsce na nim jest tylko jedne, a was jest dwoje... - dodał
Malacath przez chwilę patrzył się w milczeniu na wiszącego Harkona i Isabelle. Po dłuższej chwili puścił ich, a ci upadli na kolana przed Lordem.
- To moment w którym dałem wam ostatni raz moją łaskę. Wasze słońce w moich oczach zmierza ku zachodowi. Lepiej to zmieńcie - dodał stanowczo patrząc z góry na klęczące rodzeństwo.

Tymczasem Amon w towarzystwie Haydena Sarro czekając na zmierzch wyszli na powierzchnie aby zobaczyć sytuacje jaka panuje w miescie. Straze chodzili ulicami a ludzie wydawali sie byc spokojni przez postawioną kilka dni temu przez Malacatha fontanne. Oboje obserwowali to z dachu budynku ratusza który był najwyższym budynkiem w Racon City. Nikt nie byl w stanie ich dostrzec. Amon schował ręce za plecy obserwując przechodzacych ludzi w dole. Jego szaty powiewały na wietrze. Hayden podszedł do niego troche blizej.
- Jutro nastanie nasz dzień.. - rzekł Amon - Upadek monarchii jest bliski..
Stary Hayden kiwnął głową.
- Nawet nie wiesz jak bardzo o tym marzę.. w końcu pomszczę moją córeczkę.. - rzekł zaciskając pięści.
- Wszyscy magowie poniosą konsekwencje.. Każdy kto stanie mi na drodze zostanie oczyszczony.. - odparł mrocznym tonem Amon.

Isabella zdziwiła się na słowa Malacatha... "Któregoś dnia kogoś zabraknie"? Rozmyślała nad nimi, trzymając się wciąż za szyję.
- Zmienimy to... - Powiedziała po chwili, patrząc na Wuja.

Malacath złożył ręce i wciąż patrząc na rodzeństwo po dłuższej chwili zaczął mówić.
- Twoja nieobecność mocno sparaliżowała sprawy Baldura, który musiał cię zastąpić. Wróć do Ministerstwa i zajmij się swoimi sprawami - powiedział patrząc na nią.
- A ty Harkonie... - spojrzał na elfa. - Odpocznij sobie.
Malacath wiedząc że już niedługo rozpocznie się atak Amona, chciał by Harkon został w zamku. Musiał go zatrzymać, by Amon mógł go zabić. Bądź na odwrót... Bez względu kto wygra, Lord i tak będzie zamierzał odejść na dobre.
Młody Bal przemilczał słowa wujka. Nie kiwnął nawet głową. Wstał i nie patrząc na swoją siostrę odszedł w kierunku swojej komnaty lekko kulejąc.

=====

Talon tymczasem wydał rozkazy, które dostał podczas składania raportu z misji, dotyczące osadzenia dużej ilości wojska w Ministerstwie i szczątkowej w zamku Balów. Powodem był powrót Minister, jednak tylko Lord wiedział o co dokładnie chodzi. Oczywiście chodziło o to by Amon miał łatwiej dostać się do zamku...

Isabella również wyszła z komnaty, była dosyć mocno zdziwiona tym wszystkim... Wszystko wydawało się być dziwne.
Zanim jednak uda się do Ministerstwa, postanowiła zamienić jeszcze kilka słów z Harkonem, poszła więc za nim. Wcześniej jednak wysłała sowy z listami do pewnych osób, które zaraz miały pojawić się na szybkim zebraniu w Ministerstwie.

- Nie mozesz przecież wiecznie walczyć z mocą która próbuje sie uwolnić - rzekł Krill - Ten obiekt należy dokładnie zbadać..
Starożytny telepatycznie odpowiedział Krillowi
- Jesli uważasz że jesteś w stanie temu zaradzić to proszę bardzo..
Krill pokiwał głowa
- Pamietasz Ignathira? Wszedł do tego lasu..
- Tak.. Jego celem bylo zdobycie mocy na którą nie zasłużył.. nie otrzymał do niej dostepu ale za to otrzymał informacje które chciał uzyskać.... Królowa syren z racji iż jej intencje były czyste, otrzymała moje zezwolenie na zabranie próbki magicznej wody.. Do lasu przybyła też Księżniczka Isabella...Jeden z nieumarłych próbował ją zaatakować..postanowiłem więc wysłać jedno ze stworzeń aby jej pomóc..
- To byly jedyne przypadki które unikneły twojego gniewu..
Starożytny spojrzał na Krilla
- Śmiertelnicy nie maja prawa wchodzic do tego miejsca.. większość z nich degraduje ten ekosystem dlatego ponoszą ostateczna karę.. jak się okazje skuteczną bo śmiałków z czasem było coraz mniej..
- Rozumiem.. - odparł Krill - A teraz za pozwoleniem chcialbym zbadać ten kawał kamienia
Starozytny nie odpowiedział. Przemienił się w czarną mgłę i zniknął Krillowi z oczu. Dowódca Nieumarlych uslyszał jednak jego glos w swojej głowie.
- Rob co słuszne..a potem odejdź z tego miejsca...
Krill podszedł do wielkiego kawalku skały który był owinięty niezwykle twardymi pnączami a w około niego kwitło wiele świecących kwiatów. Praktycznie od razu dostrzegł też pęknięcia w skale. Domyslal się ze te stopniowo wraz z biegiem czasu i cyklu błysków się powiększały. Po chwili do Krilla podszedł Nihil z reszta oddziału.
- Starozytny odszedł? - zapytał
- Tak.. pozwolił mi zbadać ten głaz.. to on jest powodem całego zamieszania..
Nihil zdziwił się
- Ale jak.. jak kamień moze powodować błyski widoczne na calej wyspie..
- Nie skała sama w sobie.. a coś co jest w jej środku.. - odparł Krill
Nihil nie odpowiedział. Popatrzył na ogromną "skałę z niebios" z lekkim niepokojem.


Bellatrix tymczasem po godzinie drogi dotarła do bram Morgudu gdzie panował spokój. Żyjąca tu ludność przez lata zdołała się porozumieć z Nieumarłymi i zyli z nimi w harmonii i zgodzie uznając władze Krilla jako najwyższą na całej wyspie. Każdy tutaj znał tez generałów jego armii. Zarówno Nihil i Bellatrix byli tu niezwykle popularni i szanowani toteż widok przybyłej generał ucieszył mieszkańców.
Dziewczyna lubiła spędzać czas z ludźmi ponieważ w Morgud znała prawie każdego.. w końcu to tu dorastała i tu sie urodziła. Ludzie witali ja na ulicy z wielkim szacunkiem. Była traktowana niemal jak królowa mimo iz sama nie czuła się aby takową była. Nie marnując czasu odstawiła swojego szkieletowego konia i udała sie w kierunku domu swoich rodziców. Nie widziała ich bowiem od dłuższego czasu, nie miała bowiem zbyt dużo czasu ze względu na swoje wysokie stanowisko aby odwiedzac ich częściej. Jednak gdy tylko nadarzyła sie ku temu okazja, starała sie przekonać Krilla do tego aby dał jej takowe pozwolenie.

Harkon w tym samym czasie zdejmował właśnie swoją zbroje. Miał z tym duży problem, bo zwykle robił to Spenser, ale tym razem musiał sobie poradzić sam. Elf zdjął już mosiężne buty, rękawice, elementy dołu zbroi i element na tułowiu. Był tylko w czymś na podobe przepaski biodrowej, by zasłonić swoje genitalia oraz na głowie miał respirator.
Isabella wchodząc do jego komnaty ujrzała rzadki widok Harkona bez zbroi. Rzadko kto mógł tego doświadczyć, właściwie najczęściej widział tak go Spenser i czasem Malacath. Młody Bal miał mocne blizny na plecach, na całym ciele. Był bardzo dobrze zbudowany, bo przez cały okres czystki nieustannie trenował. Jego karnacja skóry była znacznie bardziej ciemna od karnacji pospolitego elfa, a było to spowodowane przez magię Apokryfu i suplementy które zażywał by być silniejszym. Harkon przypominał górę mięśni, mimo tego że połowa jego ciała była sztuczna. Głównie jego organy były zastąpione przez sztuczne odpowiedniki. Jego siostra ujrzała jego metalową protezę w miejscu nogi oraz metalową rękę, która zaczynała się od łokcia. Dziewczyna wchodząc wgłąb komnaty usłyszała wydobywający się z respiratora mroczny oddech, oraz poczuła lekki zapach spalonej skóry.
- Nie powinnaś wtedy iść za mną... Talon mógł cię zatrzymać siłą... - odezwał się mrocznym głosem

Krill wraz z Nihilem zaczęli oglądać potężną skałę bardzo dokładnie. Była niezwykle ciemna i twarda a do tego bardzo duża..
Krill przyłożył rękę do głazu i ku jemu zaskoczeniu poczuł cos dziwnego.. coś bardzo znajomego.. Nihil widząc reakcje Krilla natychmiast do niego podbiegł.
- Co jest? znalazłeś coś?
- Wieczny ogień... we wnętrzu tego głazu jest wieczny ogień.. - powiedział Harh Krill nie ściągając reki ze skały.
- Jak to mozliwe...
Krill milczał przez chwile. Wyraźnie czuł jak wieczny ogień krąży w ogromnej skale niczym w krwiobiegu,
- Te blyski światła... to była uwalniana energia wiecznego ognia... - powiedział w końcu Krill
Nihil zaniemówił. Nie do końca rozumiał co to wszystko ma znaczyć. Krill jednak zaczął mieć podejrzenia ze we wnętrzu tej skały moze znajdować sie coś albo ktoś kto jest mu dobrze znany...

Bellatrix zapukała do drzwi. Praktycznie od razu w drzwiach ujrzała swoją matkę która na widok córki bardzo sie ucieszyła i przytuliła ją. Natychmiast wprowadziła ja do środka gdzie czekał jej ojciec który właśnie jadł obiad w kuchni.
- Silvia.. - powiedział na jej widok - Coz za niespodzianka.. Dobrze Cie widzieć..
- Wybaczcie ze tyle czekaliście... - powiedziała dziewczyna siadając przy stole. - Miałam wiele obowiązków ale zdołałam w końcu przekonać dowódce na chwile wolnego..
- Całe szczęście.. Krill to wspaniały dowódca.. Takich liderów nam trzeba.. - rzekł ojciec - Tak jak Raughn tak i Krill godnie rządzi Abregado
Bellatrix zasmiała się.
- Proszę częstuj się.. Pewnie jesteś głodna - powiedziała matka podając jej talerz pełen gotowanych ziemniaków i smażonych ryb.

- Zrobiłam to, co uważałam za słuszne. - odpowiedziała, stojąc jeszcze przy drzwiach od komnaty.
Po chwili wolnym krokiem zaczęła podchodzić do brata. Była pod wrażeniem jego sylwetki i mięśni, Harkon posiadał ogromną siłę, był napakowany i miał muskulaturę przez co każdego zawsze powalał.
- Wiem, że to było ryzykowne i pochopne. - dodała.
- Nie zatrzymałby mnie siłą, nie jestem taka słaba. - odparła, cały czas patrząc na ogromne bary Harkona. Wyglądał jak ogromna bestia.