Serwery Minecraft

Obóz Sultana w Manisie
Sultan po spotkaniu z Wielkim Wezyrem ponownie wpadł w nostalgie. Towarzyszył mu Iskender.
- Panie, przyszedł list od Sultanki Kösem - rzekł Iskender
Ahmed popatrzył na list pomyślał przez chwilę i powiedział
- Zostaw go tu, później przeczytam - rzekł smutnie Ahmed
Iskender popatrzył na Ahmeda i wyszedł z namiotu
Podszedł do niego Murad Pasza
- I jak nadal Sultan rozpacza ? - zapytał
- Tak - rzekł Iskender
- Czasami trzeba upamietnic swoich bliskich modląc się, Sultan ma teraz trudne chwile i zapewne bedzie taki przez pare jeszcze dni, musi po prostu sie przyzwyczaic i przezwycięzyc smuty. - rzekł wolno Murad Pasza - Ja niedługo wyruszam na wojne ty jednak zostan przy Sultanie i pilnuj by nic mu się nie stalo
Iskender pokiwal głową i odszedł.

Seray.
W pałacu Pięciu katów prowadziło Kösem do lochów. 2 z nich odwróciłó się szybko gdy usłyszeli tupanie za ich plecami.
- Ej chyba ktoś tam jest - rzekł jeden z nich
Drugi przyglądnął się ale nie zobaczył nikogo
- Zdawało Ci się nikogo tam nie ma - rzekł drugi
Kösem zaczeła płakać, przeczuwała że gdy Ahmed wróci zastanie pałac pełen martwych ciał a jednym z nich bedzie ona. Cieszyła sie jednak że Ahmed bedzie zajmował się jej synami nikt inny, Wiedziała ze to juz koniec
Strażnicy dotarli do lochu. Weszli do jednego z nich.
Mehmed Giray schowany patrzył, wiedział ze za chwile musi wyskoczyć i zabić strazników by uratować Kösem.
Gdy kaci nasuneli pętle na szyje Kösem, Mehmed nie wytrzymał i wyskoczył
Zdiwił się ale w tym samym momencie przybył i Zülfikar.
Popatrzył na niego.
- Zülfikar! - rzekł Mehmed
Zülfikar popatrzył na Mehmeda i 5 strazników którzy oniemieli.
Szybko wraz z Mehmedem rzucili się na nich i pozabijali ich. Gdy byłó po wszystkim szybko odwiązali Kösem.
-Pani nic Ci nie jest ? - rzekł nadal przestraszony Zülfikar
- Nie, nic mi nie jest - rzekła cięzko oddychajac i kaszląc.
- Musimy sie stad wynosić - rzekł Mehmed - im dłużej tu zostaniemy tym szybciej nas znajdą strażnicy
Zülfikar pokiwał głową. Szybko zabrali Kösem i zaczeli uciekać.


Sułtanka Safiye ciągle niespokojnie chodziła tam i z powrotem w komnacie Sultana
Gdy Bülbül wszedł do komnaty od razu podeszł do niego z niepokojem.
- I jak znalezliscie księcia Mustafę ?
- Tak Pani, znalezlismy
- Wspaniale - rzekła uradowana - Teraz musimy go osadzić na tronie
- ee Pani jest pewien problem - rzekł Bülbül - Kösem zdołała uciec katom z pomocą Mehmeda Giraya i Zülfikara
- Znowu - rzekła zdenerwowana - Tak trudno ich zabic ? Wez zwołał najlepszych ludzi i pozbądź się ich raz na zawsze!
- Tak jest Pani - rzekł Bülbül ukłonił się i wyszedł.


Tymczasem w obozie Iskender czekał przy wejsciu do namiotu Sultana
Nagle wyszedł z niego Ahmed
Iskender zaskoczony szybko się ukłonił
- Panie ? Czy czegos potrzebujesz ? - rzekł zdziwiony Iskender
- Nie, czy Murad Pasza wyruszył już ? - zapytał Sultan
- Tak Panie, wyruszył dziś rano - rzekł Iskender
- Dobrze, my również musimy się zbierać, Wracamy do stolicy - rzekł
Iskender popatrzył na niego i pokiwał głową z zadowoleniem
Wszyscy Janczarzy stajacy w obozie przed namiotem sułtana ukłonili sie mu i wszycy rzekli:
- Niech żyje Sułtan Ahmed!
- Iskender - rzekł Ahmed - przygotuj mojego konia
- Tak jest Panie - rzekł Iskender
Ahmed pokiwał głowa i wszedł do namiotu by przygotować sie do wyjazdu

Epickie, Łap Plusa ;3

@refresh

@refresh

Nie ma lepszego słowa niż...Epickie xDD

@refresh

Sułtan Ahmed wyruszył juz w drogę powrotną do Seray'u jednak w nim sprawy nie wyglądały dobrze.
Sułtanka Kösem wraz z Mehmedem Girayem i Zülfikarem zdołali wydostać się z Seray'u. Jednak w ostatniej chwili Kösem przypomniała sobie o księciu Mustafie.
- Zaraz a co z księciem Mustafą ? - rzekła do Zülfikara
- Sułtanka Halime miała go zabrać ze sobą.. - rzekł Zülfikar - Ale co sie tak naprawde stało to nie wiem.
- Pani teraz nie mozemy juz ryzykować. Jak tam wrócimy to nas pozabijają. Zreszta i tak na pewno po nas poscig wysłali. - rzekł Mehmed Giray
Kösem zastanowiła się chwilie i rzekła"
- Dobrze, uciekajmy
Szybko Zülfikar pokazał Sułtance powóz ( ostatni który znajdował się przed pałacem). Szybko wsiadła do niego. Zülfikar i Mehmed Giray wsiedli na konie. Mehmed jednak zamyślił się i powiedział:
- Jedz Zülfikar odprowadz Sułtanke w bezpieczne miejsce, ja mam coś jeszcze do załatwienia.
- No.. dobrze - rzekł zaskoczony Zülfikar
Powóz ruszył i po chwili Mehmed został sam na drodze. Popatrzył za pałac i szybko wyruszył na dziedziniec.


Powóz Sułtanki Kösem zatrzymał się na rynku.
Wysiadła z wozu i rzekła do Zülfikar:
- Gdzie jest Mehmed Giray ?
- Powiedział ze ma coś jeszcze do załatwienia i został.
Kösem pokiwała głową i popatrzyła na dach jednego z budynków.
- To tutaj ? - zapytała
- Tak - rzekł Zülfikar patrząc na kamiennice
- Dobrze, ale tu mieszka przecież rodzina Meleki - rzekła ze zdziwieniem Kösem
- Tu Pani cię nigdy nie znajdą. - rzekł Zülfikar
- Dobrze, rzekła i weszła do środka gdzie zobaczyła rodzinę Meleki i ja samą. Od razu ją ugościli a Zülfikar szybko wytłumaczył okolicznosci tej wizyty.


Tymczasem na dziedzińcu gdzie czekał tłum janczarów i żołnierzy państwowych. Nagle za wielkich drzwi wyszedł mały ksiaze Mustafa w towarzystwie Sułtanki Safiye. Mehmed Giray zakradziony obserwował z niedowierzaniem. Przy księciu stał jego brat - Şahin Giray.
- Co on tam robi do diaska? - rzekł zdziwiony - czyżby to był ten jego wielki plan ? A co jesli ma na mysli cos gorszego a pomoc Safiye to przykrywka? Musze sie tego dowiedziec jak najszybciej.


Tymczasem Sultan Ahmed byl blisko juz Seray'u zatrzymal sie po drodze aby odpocząć.
Podszedł do niego Iskender i rzekł:
- Panie juz za godzine czy dwie bedziemy na miejscu - rzekł
- Dobrze, nie wiem co się tam ogolnie dzieje bo żadnych wiesci od Kösem nie dostałem. Rzecz jasna oprócz listu który mi wysłała tydzień temu. Mam nadzieje ze nic jej się nie stało.
- Na pewno wszystko jest w porządku - rzekł Iskender
Sułtan pokiwał głową smętnie i udał się do żołnierzy mu towarzyszących.
Iskender skorzystał z okazji i wyciągnał z kieszeni skradziony obrazek przedstawiajacy portret sułtanki Kösem. Parzył na niego przez chwilę w zamyśleniu i schował go z powrotem. Udał się szybkim krokiem w kierunku sułtana.

Epickie! Łap Plusa!

Jutro pojawi sie kolejny epizod prosze nie zamykac.

Şahin Giray stojący obok małego ksiecia Mustafie miał zupełnie inne plany od Sultanki Safiye.
Sam chciał zawładnać państwem i zasiąść na tronie osmańskim. Póki co nie zamierzał się ujawniać. Nie chciał by ktoś spostrzegł że coś kombinuje. Dlatego też stał bez ruchu na placu i przyglądał się ksieciu.
Mehmed Giray zakradziony z boku nie znał intencji brata ale wiedział ze szykuje się coś złego. Sam nie miał szans się przeciwstawić armii która by go od razu zabiła. Postanowił poczekać więc na wsparcie. Liczył ze może Zülfikar mu pomoże.


Nastała Noc w Seraju. Kösem nie zmrużyła oka. Była zrozpaczona tym co się stało w Seraju. Obawiała się że Ahmed mógł zginąc na wojnie bo nie otrzymała od niego odpowiedzi na jej list mimo iż zawsze odpisywał. A moze zyje ? Tak zyje ! Ale... może juz jej nie kocha ? Wszystkie myśli doprowadzały ją do płaczu. Dlatego też gdy wszyscy spali ona łkała.


Sultan był juz blisko stolicy. Seraj można było już zobaczyć na własne oczy. Jednak on nie miał z nim dobrych wspomnień. Chętnie by do niego nioe wracał.. ale przeciez jest władcą a władca musi pilnować porządku w Stolicy. Liczył ze po tym odpoczynku jaki sobie zagwarantował bedzie mógł na spokojnie w końcu zasnąć. Pałać kojarzył mu się zawsze ze złem. No bo przeciez śmierć jego matki doszczętnie nim wstrząsneła.
- Ach, gdybym mógł tam nie wrócić - rzekł Ahmed smętnie
- Ależ Panie - rzekł zdziwiony jeden z paszów który mu towarzyszył. - Nie mozesz tak mówić
Ahmed tylko uśmiechnął się do Paszy i pokiwał do niego głową.
Po chwili usłyszeli krzyki i wiwaty na dziedzińcu Seraju
- Co tam się dzieje ? - rzekł zaniepokojony Sułtan.
- Nie wiem panie, ale to nie wygląda dobrze. - rzekł jeden z paszów
- Podjedźmy blizej panie - rzekł Iskender
- Dobrze, jedziemy - rzekł Ahmed i wszyscy za nim ruszyli.
Nagle zobaczyli ze ktoś się do nich zbliża,.
- Mehmed Giray ? - rzekł ze zdziwieniem Ahmed - Co ty tu robisz ? Co tam się dzieje?
- Panie - rzekł Mehmed - Nie dobrze się dzieje, Sułtanka Safiye posadziła na tronie ksiecia Mustafe! Zabiła wszystkich którzy sie sprzeciwili !.
Ahmed zdębiał, był tak zaskoczony i wściekły że nie wiedział co ma robić. Odetchnął na chwile i powiedział:
- Skoro Sułtanka Safiye tak uczyniła, zabije ją osobiscie!