Serwery Minecraft

,,Horrory z bananem w roli głównej przestają być nudne. Zrób coś oryginalnego"
Ach tak? Tyle że to ja jako pierwszy użyłem go jako złą postac w horrorze. To ja wogole zacząłem pisać horrory i jeszcze teraz ktoś mi mówi żebym napisał coś innego niż wszyscy, kiedy przez rok siedzę cicho na kopiowanie moich pomysłów.

Ooo,jestem ja. ;D
PS. jak coś to ja mam 13 lat prawie. xd

Rozdział III

-Proszę, obudź się...
***
Mistrzplackiiii biegł tak szybko jak tylko mógł. Słyszał za sobą kroki pająkowatej istoty. Nagle wbiegł do salonu. Ściany miały żółtawy kolor. Na środku pokoju stał szklany stół, a zaraz za nim kanapa. Kroki istoty było słychać bardzo wyraźnie.
Placki szybko schował się za kanapą, powstrzymując płacz. Nagle coś pociągnęło go za rękaw. Spojrzał w bok, był to oczywiście jego stary zakurzony miś. Placki wziął go w ręce, gdy ten ponownie przemówił:
-Pamiętaj że ich największą bronią jest wygląd...
Placki nagle zauważył ciało istoty na ścianie po swojej lewej, więc szybko przemieścił się na inny bok kanapy, wstrzymując oddech. Miś ściszył swój głos:
-Musisz przeciwstawić się swojemu strachu...
Placki wyjrzał zza kanapy. Istota zaczęła schodzić na ziemię:
-Tym razem latarka Ci nie pomoże...
Przemieścił się w miejsce, w którym był poprzednio, myśląc że potwór przechodził po drugiej stronie. Nagle kanapa została przebita przez żółtą ostrą pokrytą śluzem nogę. Placki zaczął uciekać. Nagle wbiegł w kąt, co było bardzo głupie.
Istota kroczyła w jego kierunku. Z rozpaczy i paniki zaczął świecić na potwora latarką, jednak nic to nie dało. Szybko uskoczył w bok, gdy potwór próbował skoczyć na jego twarz.
Zaczął biec w stronę wyjścia, wołając o pomoc. Ta oczywiście nie miała skąd przyjść. Caly czas trzymał w rękach misia. Korytarzem minął swój pokój oraz sypialnie rodziców, wbiegając do kuchni. Szybko schował się pod niskim stołem, gdzie niestety był lekko widoczny. Jednak w kuchni nie było lepszego miejsca do ukrycia. Nagle miś ponownie przemówił:
-Musisz się go pozbyć! Przebij jego odwłok! Musisz jak najszybciej dostać się do noża!
Placki szybko wyszedł z kryjówki w kierunku półki z naczyniami i nożami jednak gdy ją otworzył, było tam pusto. Nagle się odwrócił. Istota zwisała z sufitu, wraz z porcelaną i nożami. Przyczepione były lepką mazią.
Istota spuściła się po nici na ziemię, a Placki natychmiast zaczął biec w jakąś wolną przestrzeń. Pająk biegł tuż za nim.
Mistrzplackiiii uciekał wokół stołu, aż w końcu wdrapał się na jego szczyt. Pająk bez problemu powtórzył tą czynność.
Nagle Placki zauważył talerz leżący na ziemi, a w jego głowie powstała pewna myśl. Co gdyby rzucił talerz w sieć na której zwisał nóż, przebijając ją? Chwycił naczynie i uskoczył w ustronne miejsce. Gdy potwór był dostatecznie daleko, rzucił talerz w sieć. Ta jeszcze lekko się trzymała, po czym opadła wraz z nożem.
Placki szybko podniósł nóż i szybko ponownie skoczył na stół. Potworny stawonożny Kalis pędził już w jego stronę. Gdy próbował wskoczyć na blat, Placki szybko wyskoczył nad jego głową, lądując mu na plecach i przebijając odwłok.
Nagle potwór wybuchł, a Placka mocno odrzuciło, po czym uderzył głową w blat. Po potworze zostały tylko flaki, a nasz bohater skulił się i zaczął płakać...

No stary ! To jest zarąbiste

Rozdział IV

-Wolałbym żebym to był ja... Naprawdę...
***
Mistrzplackiiii był w szoku po tym co się przed chwilą stało. Cała kuchnia nadal była w lepkiej substancji. Nagle Placek uznał że bezpieczniej będzie w jego pokoju, lecz podczas drogi przez korytarz zadał sobie istotne pytanie... Która godzina? Spędził w jego ,,domu" już tyle czasu, a za oknami nadal jest noc. Czy to jakieś maszyny i ktoś je kontroluje znecajac się nad nim?
Jedyny działający zegar, gdyż wszystkie ostatnio się popsuly, znajdował się na górze w pokoju jego siostry. Placki był gotowy zaryzykować kolejne spotkanie z potworem. Musiał wiedzieć która jest godzina.
Powoli przemknal przez korytarz w kierunku schodów. Oczywiście wziął ze sobą swojego misia. Po krótkim czasie był na miejscu, więc powoli zaczął wspinać się po schodach. W ich domu nad schodami zawsze wisiało wiele obrazów przedstawiających krajobrazy lub portrety. Tym razem widnialy na nich litery, ukladajace się kolejno: A, K, Z, C, A, I, P oraz S. Placki niestety nie wiedział co mają oznaczać te litery, lecz zaskoczyła go nagła zmiana obrazów.
Po krótkim czasie wdrapal się na drugie piętro. Pokój siostry był już niedaleko. Oczywiście jego siostry zapewne tam nie było.
Pomaszerowal cicho korytarzem, na końcu którego były białe drzwi. Otworzył je i wszedł do środka. W pokoju znajdowalo się wiele półek z zabawkami, których również wiele leżało na podłodze. Nagle Placki dostrzegł zegar, stojący na biurku siostry. Wyświetlał on godzinę 11:45.
-Jakim cudem! - zawołał.
Nagle drzwi za nim się zatrzasnely. Podbiegl do nich szybko i zaczął rwac za klamkę, jednak te ani drgnely.
Ponownie odwrócił wzrok na zegar. Wyświetlał godzinę 15:32.
Wytrzeszczyl oczy oraz z oczu pociekly mu łzy. Jednak nie była to reakcja na zegar. Obok biurka pojawił się pal, bardzo ostry pal, a na palu nabita była metrowa lalka. Plackowi kogoś ona przypominała. Był to skin gracza 1Zuza1.
Mimo iż była lalka, to w miejscu przebicia jakimś cudem ciepła krew. Sama lalka miała język na wierzchu.
Nagle Placek odskoczyl w bok. Lalka mocno odepchnela się rękoma od palu, rozrywajac sobie brzuch, z którego wyleciały jelita. Lalka chwycila za rozerwany brzuch, przypozyla do siebie jego części i oplotla wokół siebie jelito. Zamiast rzęs miała ostre kolce, a na sukience było widać numery 2, 0, 1 oraz 5.
Lalka zaczęła kroczyć w kierunku Placka, który zaczął uciekać. Jednak drzwi nadal były zamknięte. Mocno kopnął lalkę, przez co odleciała i uderzyła w ścianę. Po chwili wstała i nadal szła w jego kierunku.
Nagle usłyszał dochodzący skądś głos. Spojrzał na misia:
-Musisz otworzyć drzwi...
Placki ponownie odrzucił lalkę, która przy tej czynności chciała go ugryźć w nogę. Wziął pal, który był jeszcze we krwi, po czym z całych sił staranowal nim drzwi. Pal przebił Drzwi, jednak otwor był za mały aby się przez niego przecisnąć. Placki zaczął pogłębiać otwór. Wkrótce był tak duży, że mógł przez niego przejść. Gdy już miał to zrobić, coś szarpnelo go za nogę i pociagnelo. Była to lalka...
Placki kopnął ją, chwycił pal i staranowal ja, wbijajac wraz z palem w ścianę. Szybko przecisnal się przez drzwi, a gdy się odwrócił te niewiadomo w jaki sposób były zabite deskami.
Upadł na podłogę i ponownie się rozplakal...

@Refresh

Epickie xd

Rozdział V
-Gdybyś mnie tylko słyszał...
***
Placek wstał z podłogi. Nie podda się tak łatwo. Właśnie sobie o czymś przypomniał. Niedawno na strychu jego Tata zauważył spory otwór, jednym słowem dziurę w dachu. Jeśli się tam dostanie, ucieknie z domu...
Na strych prowadziły schody niedaleko. Placek pobiegł korytarzem w ich stronę. Wkrótce dobiegł na miejsce. Na suficie była zaczepiona drewniana klamka. Pociągnął za nią, a z kawałka sufitu powstały schody prowadzące na strych. Jednak Placek zauważył tą przerażającą ciemność. Przez chwilę się zawahał, lecz wkrótce postanowił to zrobić.
Wszedł na strych, po czym zapalił latarkę. Wszędzie wisiały pajęczyny, a na ziemi leżały zabawki oraz rozmaite pudła. W wielu miejscach były dziury i otwory, lecz tejże dziury o której była mowa Placek nie dostrzegł. Po prostu jej nie było...
Nagle schody wróciły na swoją pozycję. Placki szybko do nich podbiegl i próbował otworzyć, lecz były zatrzasniete na dobre.
Usłyszał warkniecie, po czym szybko się odwrócił. Dobiegaloono zza wielkiego stosu pudełek. Nagle jedno z kartonów spadło na ziemię.
Placek próbował się gdzieś ukryć, lecz na próżno.
Wnet wszystkie pudła runely na podłogę, odsłaniając koszmar stojący za nimi. Olbrzymi stwór, jakiego Placki nigdy nie widział...
Błękitna poraniona i usmolona skóra, kości wystające w okolicach klatki piersiowej, glowa przypominająca konia, z której stylu zwisaly brudne kolorowe kosmyki włosów, zakończone zębami. Zamiast rąk miała prawie same szpony, a zamiast nóg kopyta jak i diabła. Z pleców wychodziły kości oplecione w żyły, przypominające skrzydła i prawdopodobnie nimi będące. W oczach miała pustą czerwień...
Placek natychmiast zaczął uciekać, lecz istota zdążyła złapać go za kołnierz i rzucić o ścianę. Zasmiala się przy tym szyderczo. Nagle podniosła go i zaczęła nim trzasc.
Gdy go puściła, cudem uniknął kolejnego złapania. Schował się za pudełkiem, lecz ta jednym kopnieciem je usunęła.
Ponownie wzięła Placka za kołnierz i tym razem najmocniej jak potrafiła rzuciła.
Placki uderzył głową w ścianę. Czuł piekacy ból...
Nagle zobaczył otwór w dachu, z którego powoli zaczęło napływać dziwne światło...

Creepy Dash!
Fajne opowiadanie ;p

Rozdział VI

-Ratunku!!! Tutaj, szybko!
***
Placki podziwiał napływające białe światło. Wkrótce było wyraźne widoczne. Nagle potwór zaczął się kurczyc pod wpływem światła, aż w końcu zniknął.
Placki wstał i podszedl do światła. Coś mówiło mu żeby tam wszedł. Otwór był na tyle duży ze mógł to zrobić. Nagle usłyszał głos za sobą
-Nie musisz tego konczyc w taki sposób...-To miś odezwał się z tyłu - Są inne drogi...
-Wiesz że chce to zakończyć...
-Na pewno w taki sposób? Jeśli chcesz, możesz walczyć dalej...
-Nie będę, poddaje się
-Wiesz... Ja też kilka lat temu wybrałem tą drogę co Ty, oba rozwiązania pójdą ci na dobre... Ale czasem warto powalczyć i znaleźć trudniejszy sposób...
-Dziękuję za twoje porady i czuwanie nademna misiu...
-Nie ma sprawy... Po to tu zostałem... Aby troszczyć się o ludzi...
Plackowi poleciała łezka z oka. Mógł dostrzec ja także w oku misia. W końcu powiedział:
-Żegnaj misiu...
-Żegnaj...
Placki wszedł do światła. Nic go już nie bolało, niczym się nie martwił, wszystko było idealnie... Idealnie, jak nigdy...
***

Dziennik, 23 kwietnia 2015

Kilka dni temu nastąpiła podwójna tragedia. Dwunastolerni chłopiec został zrzucony z trzeciego piętra przez swojego starszego brata i jego kolegów.
Lekarzom nie udało się wybudzic chłopca ze śpiączki. Kilka dni później umiera. Brat chłopca wraz z kolegami zostaje zabrany do zakładu poprawczego, gdzie popełnia samobójstwo. Na kawałku papieru napisał, że to był wypadek i ze prosi o wybaczenie.
Ponadto lekarze twierdza ze dzień po zdarzeniu widzieli ducha pewnego chłopca. Jednemu z nich udało się zrobić mu zdjęcie. Pewni ludzie zgłosili się do szpitala, sądząc ze jest to ich synek, który umarł parę lat temu na sali operacyjnej. Matka cały czas nosiła po nim pamiątkę... Pluszowego podartego misia...