Serwery Minecraft

- Uprzejmie witam wszystkich i dziękuję za przyjęcie mojego zaproszenia... - powiedziała donośnym tonem Szefowa spoglądając na zebranych przy stole z usmiechem na ustach.
Następnie wskazała ręką Zniwiarzowi aby udał sie na prawą stronę. Zabójca posłusznie stanął z boku opierając sie o ścianę i skrzyżował ręce. Katem oka dostrzegł ze jego znajomy- Magister stoi po drugiej stronie. Oprócz niego było tu równiez kilku innych łowców naród.. On sam ich jednak nie znał i szczerze nie interesowało go to aby ich poznawać.. Odwrócił z powrotem swój wzrok na organizatorkę spotkania.
- Liczymy na to że masz ku temu sensowny powód... - rzekł jeden z arystokratów.. - Nie ukrywam że mam ograniczony czas... moja firma chyli się ku upadkowi...
- Nie tylko twoja.. - odparł drugi i parsknął pod nosem - Te cholerne podatki... Ciezko utrzymac swoją własną działalność gospodarczą... Firma Cesarzowej deklasowuje całą konkurencję na rynku..
Szefowa słysząc to zasmiała sie pod nosem i dosiadła sie do stołu.
- Niby co w tym takiego śmiesznego? - burknął gniewnie arystokrata uderzając pięścią w stół - Nie bedzie ci do śmiechu jak Cesarzowa odkryje tez i twoje podziemne szemrane biznesy...
Kobieta mrugnęła rzucajac spojrzenie na mężczyzne który najbardziej się buntował.
- Och...Cesarzowa z pewnoscią odkryje moje działania.. - odparła spokojnym tonem - Jednak wtedy bedzie już za późno...
- Co masz na myśli?
- Rozumiem wasze rozgoryczenie... Kazdy z was z pewnością chciałby zyc w dostatku na który zasługuje swoją ciezką pracą.... zachować stabilnośc i utrzymanie do końca życia... Wielka szkoda że aktualna sytuacja w Cesarstwie na to nie pozwala niektórym przedsiębiorcom... Ich starania i walka o przetrwanie kończą sie sromotną porażką... Biznesy upadają... Wielka to szkoda.. - powiedziała Szefowa
Arystokraci popatrzyli po sobie. Nie do końca wiedzieli do czego dąży kobieta.
Zniwiarz popatrzył na Magistra.. Ten wyciagnął z kieszeni paczkę fajek i odpalił sobie papierosa.
- Do rzeczy... - burknął starszy mezczyzna patrząc na szefową.
- Nie bez powodu zebrałam was w tym miejscu... Zarówno was, jak i łowców nagród... Istnieje bowiem pewien sposób który jest w stanie rozwiązac wszelkie wasze problemy...
- Niby jaki? Wyślesz łowców nagród aby sprzątneli Cesarzową i jej przydupasów? Haha! Nie bądź smieszna..
- Nie... Nie wiem dlaczego wpadł Ci do głowy tak idiotyczny pomysł... - odparła szefowa z usmiechem na ustach. - Szansa powodzenia czegoś takiego jest mniejsza od zera...
Meżczyzna zamilkł, jednak dalej burczał coś pod nosem.
- Wracając...- powiedziała po chwili ciszy - Istnieje pewien sposób, jednak w tym celu aby go zrealizować będę potrzebować waszego pełnego zaangażowania oraz zaufania... Bez tego nie jestem w stanie nic zrobić...
Kilku arystokratów zaczęło szemrać miedzy soba. Widać było ze nie do końca wierzą kobiecie. Jednak nagle odezwał sie pewien stary juz hrabia z bogatego rodu, który nosił na sobie czarny melonik i ubrany był w ciemny garnitur... W ręce trzymał drewniana laskę..
- Wyczuwam, że jest Pani swiadoma co Pani mówi... jezeli istnieje taki sposób dzięki którym majątek mojej rodziny nie zostanie zatracony... to jestem gotów aby zawrzeć takową współprace... Mam dość przeganiania komorników z mojej posesji... Złodzieje i bandyci...
- Moja firma posiada duze kontrakty z Carraboth Holding... - powiedział nagle inny elegancki mężczyzna o siwej brodzie. - Cesarzowa dużo na tym zyskuje... Jednak mój syn przekazał mi że jeden z wezyrów ośmieszył go publicznie... prawdopodobnie to był ten Drakkan Arzuri....chciał sie w nim wdać w walkę.. bezpodstawnie chciał go zaatakować... Okaleczyć mojego syna! Takie zachowanie nie przystało przeciez wezyrom... Nie zamierzam tolerować czegos takiego... Dołączę tylko jesli ten gnojek zostanie ukarany.. sromotnie...
Kilku arystokratów ponownie zaczeło szeptać miedzy sobą.
Szefowa mrugneła dwa razy i kiwnęła wolno głową.
- Rozumiem... Mogę zapewnić ze kazdy kto zawinił to poniesie konsekwencje swoich czynów... - powiedziała i nagle wyciagnęła z kieszeni małą kamienną figurkę przypominająca totem i połozyła ja na stole.
- Co to jest? - zapytał jeden z mężczyn zaskoczonym tonem.
- Nasza karta przetargowa... Magiczny artefakt.... - odparła Szefowa - a mówiąc ściślej... Kontener zawierający fragment duszy... Jedyny w swoim rodzaju... Nie ma takiego drugiego na całym świecie...
Arystokraci i łowcy nagród byli kompletnie zdzwieni.
- W jaki niby sposób ma nam ta zabawką w czymkolwiek pomóc? - zapytał jeden ze zebranych.
Szefowa usmiechnęła się szerzej.
- Dowiecie sie tego, gdy każdy z was z osobna przyjmie moją ofertę... Jeżeli zgodzicie się, że od teraz wasze majątki beda do mojej dyspozycji, to możecie byc pewni... Nadejdzie dzień sądu dla wszystkich naszych wrogów... Poczują czym jest prawdziwy strach... I to już niebawem... Odzyskacie to co utraciliście...a nawet... zyskacie znacznie więcej niż kiedykolwiek posiadaliście...
Mówiac to Szefowa spoglądała na totem który otaczała swiecąca zielona aura... Niezwykle potężna aura...