Serwery Minecraft

- Arcan! - Powiedziała Cecilia podniesionym głosem. Nie darzyła go taką sympatią, jaką darzyła Tempusa.
- Tempus... Zginął? - Spytała Cecilia, zmartwiła się.
- On był zaproszony na bal... Mógł przyprowadzić ze sobą tyle osób towarzyszących, ile tylko chciał... Nie do wiary, że też zginął... Straciliśmy ostatnio wielu potężnych Czarodziejów... - Mówiła Cecilia. Nagle, podeszła do nich grupka 4 szkieletów, którzy trzymali instrumenty.
- Pani. Przybyli muzycy. - Powiedział Edward.
- Tak, Edwardzie. - Powiedziała Cecilia, następnie odwróciła się do Rosa i Mereta.
- Nalegam, abyście zostali na dzisiejszym balu. Wtedy będziemy mieli więcej czasu na rozmowę, a i może Arcan... Się zjawi. - Powiedziała Cecilia, następnie uśmiechnęła się do chłopaków.
- Tam, tam są organy. - Edward wskazał Szkieletom-Muzykom wielkie organy z kości i złota. Muzycy ruszyli w stronę organów, trzymając swoje trąbki i skrzypce.
- Dobrze, a więc muzyka już jest... - Edward odhaczył na liście. - Szli wraz z Cecilią korytarzem. Nagle, w tle zabrzmiały mroczne dźwięki wydobywające się z organów.
- Pani. Wydaje mi się, że wszystko gotowe... Strażnicy pałacowi są na miejscach, Dementorzy są dosłownie... Wszędzie. Armia Szkieletów również, nasi wspaniali Aurorzy również wkrótce się pojawią. Jednak wielu ważniejszych będzie zasiadać przy twoim stole. - Mówił Edward.
- Potrawy są gotowe, dekoracje również... Niedługo, gdy zjawią się wszyscy ważni goście będziemy mogli rozpocząć bal. Wtedy wypowiesz kilka słów do poddanych i otworzymy bramy zamkowe, aby ogrody wypełniły się świętującymi Czarodziejami i istotami.
- Twoja komnata i komnata Księżniczki są bardzo dobrze chronione. - Mówił.
- Doskonale, Edwardzie. Doskonale! - Powiedziała Cecilia, spoglądając na rozstawione ogromne stoły w sali głównej.
- Aha! Jeszcze kwestia miejsc! Przy twoim stole, czyli najważniejszym i największym będą zasiadać kolejno: - Edward zaczął wymieniać.
- Ty, moja Pani zasiądziesz na głównym miejscu, po twojej prawicy powinien zasiadać twój mąż, niestety... - Edward przerwał, po chwili kontynuował.
- Po twojej lewej stronie zasiądzie Księżniczka Azula. Obok niej miał zasiąść Minister Magii - Davy Benett, ale niestety... - Edward znów przerwał.
- Dalej, miejsce obok miejsca Króla zajmie Królowa Angelika. Następni goście siedzący z Tobą przy stole to: Ralof, Dyrektor i Profesorzy z Hogwartu, Główni Aurorzy i Sędziowie z Ministerstwa, Andy Peterov, czyli kandydat na Ministra Magii, dalej powinni siedzieć Tempus, Arcan, ich osoby towarzyszące, Dyrektor Banku Gringotta, Najwspanialszy Twórca Różdżek w Krainie - Andrezjusz Manif, Król Wampirów, Król Wilkołaków. - Powiedział Edward.
- Doskonale. Aczkolwiek, Edwardzie... Zapomniałeś o Vincencie... On również będzie dla mnie ważnym gościem. Dlatego usiądzie na miejscu Davy'ego. - Powiedziała Cecilia.
Edward się ukłonił i zapisał to na kartce.
- Oczywiście, wybacz Pani... - Powiedział, następnie mówił dalej:
- Przy stole obok będę siedział ja, abym zawsze mógł służyć pomocą i Opiekunka Księżniczki, Diana, aby była stale pod ręką Przy naszym i innych stołach zasiądzie służba pałacowa, Wszystkie Istoty Magiczne i wszystkie istoty, które określane są jako "Potwory", gdyż to również ich święto. Resztę stołów zajmą goście, którzy przybędą. Tak jak mówiłaś, Pani każdy jest mile widziany i w tę noc każdy ma prawo przekroczyć bramy Twojego zamku i świętować razem z Tobą, Pani! - Powiedział Edward.
- Zgadza się, Edwardzie. Cudownie! Bal rozpoczyna się o godzinie 20:00 i potrwa całą noc! Będziemy Świętować Halloween, bawić się i niczym się nie smucić w tą wspaniałą noc... Wspomnimy również wszystkich, którzy ostatnio nas opuścili... - Powiedziała Cecilia.
- Edwardzie, ruszaj wraz z Ralofem witać gości, którzy za chwilę przybędą... Wskaż każdemu jego miejsce. Bal rozpoczniemy, gdy przywitam przybyłych gości, wtedy muzycy zaczną grać, a bramy zostaną otwarte. - Powiedziała Królowa, Edward się ukłonił. Cecilia poszła do swojej komnaty.

Statek Samira był w połowie drogi do zamku Cecilli.
- Ufasz mu? - spytał się elf Samira
- To genialny taktyk, nie jest świrem. Ufam mu - odpowiedział Samir.

- Jeden z was będzie musiał się poświęcić i zdetonować ładunki wybuchowe ręcznie. To będziesz ty... - wskazał na jednego z wojowników
Wybrany elf niechętnie kiwnął głową.

=====

Clavius i Neclar przemierzali miasteczko... Chłopak miał kaptur, dlatego nikt go nie rozpoznał. W końcu dotarli do bramy. Zatrzymali ich strażnicy.

Tymczasem pod bramy zamku przybywało coraz więcej Czarodziejów i Magicznych istot, mieszkańców krainy. Zapadał zmrok, zbliżało się rozpoczęcie balu. Wszyscy przyszli oglądać jak przybywają najważniejsze osobistości. Brama dla najważniejszych gości, najbardziej strzeżona została otwarta. Czerwony dywan został rozwinięty i prowadził aż do wejścia do zamku, przy którym stali Strażnicy i Edward i Ralof.
Nagle, na niebie pojawił się samochód... Piękna biała limuzyna. Wylądowała tuż przed dywanem. Z Limuzyny wyszedł Szofer, który otworzył tylne drzwi. Podał rękę Królowej Angelice, która wysiadła z pojazdu.
Ludzie stojący za murami zaczęli wiwatować i krzyczeć.
- To królowa Angelika! Mugolka! - Szeptali.
Angelika ruszyła przed siebie, szła po dywanie, miała na sobie wspaniałą suknię, szli za nią ochroniarze i służący. W końcu dotarła do wejścia.
- Witamy, Królowo. - Powiedział Edward i ukłonił się.
- Zasiadasz przy stole wraz z Królową Cecilią, proszę zaprowadzić. - Powiedział do Służącego, Angelika poszła za nim i usiadła na swoim miejscu...
Następni, którzy pojawili się na dywanie to Profesorzy i Dyrektor Hogwartu... Szli w stronę wejścia...

- Czas nadszedł, Namiro... - Namira kiwnęła głową, poszła na górę do oddziałów na wyspie

- Włazić na statki. Już! - krzyknął do Kultysty
- No, chłopcy! Słyszeliście Lorda! Ruszać dupy! Jazda, jazda! - poganiał ich. Maszyny wojenne, Seekery, Kultyści wchodzili na statki

500 elfów, 500 Seekerów, 500 Kultystów weszło na statki... Statków razem było 20, w tym jeden statek Lorda Malacatha, który był znacznie większy i potężniejszy od reszty.

=====

Namira dotarła do oddziałów przed twierdzą.
- Ruszamy! Już, już! - krzyknęła i pomaszerowała w kierunku zamku Cecilli

3 tysiące elfów, 1,5 tysiąca Seekerów, 4 tysiące Kultystów ruszyło na zamek Cecilli Carraboth...

=====

Twierdza Malacatha była chroniona przez 500 Seekerów i 500 Kultystów...

=====

Malacath wszedł na swój statek, do swojej kajuty, z której miał widok na przód statku.
- Największa wojna wszechczasów, rozpoczyna się właśnie teraz... - pomyślał Malacath
- Aving... - wypowiedział słowo Lord
Nagle Kraken zaczął płynąć za statkiem Malacatha. 19 pozostałych statków ruszyło za nimi.

=====

Tymczasem 500 mrocznych elfów deportowalo się w poszczególne części miasteczka. 250 zostało i chodziło po ulicach. Reszta stała przed bramą i czekała na rozpoczęcie balu.

Tymczasem Cecilia była w swojej komnacie. Siedziała przed swoim wielkim lustrem, wyglądała cudownie, patrzyła na swoje odbicie w lustrze.

- Aaa! Witamy! Dyrektorze! Profesorzy! Zapraszamy do środka. - Powiedział Edward. Przybysze z Hogwartu ruszyli za służącym, który doprowadził ich do stołu głównego. Na swoim miejscu siedziała już Angelika.
- Witaj, Królowo Anglii. - Powiedział Dyrektor, Profesorzy również przywitali się z Królową.
Angelika uśmiechnęła się i również ich powitała. Zasiedli do stołu. Zaczęli rozmawiać i się rozglądać.

Tymczasem przed bramą główną dla najważniejszych gości pojawił się już Dyrektor Banku Gringotta. Goblin ruszył przed siebie, miał na sobie eleganckie ubranie, szło za nim dwóch strażników z banku. Zaraz za nimi pojawił się Andrezjusz Manif - Najwspanialszy Twórca Różdżek. Również szedł po dywanie w stronę wejścia. Czarodzieje i istoty obserwujące przybywających gości krzyczeli z zachwytu i wiwatowali.
- To Andrezjusz Manif! Kupiłem w jego sklepie Różdżkę! - Mówili między sobą.
- Jego różdżki są najlepsze! - Krzyczeli.
- O! Witamy, Dyrektorze Banku Gringotta. - Powiedział Edward. Goblin powitał Ralofa i Edwarda, następnie ruszył za sługą, aby zająć swoje miejsce.
Podszedł do stołu, służący odsunął krzesło i pomógł mu usiąść.
- Tak, dziękuję, dziękuję. - Powiedział Dyrektor poprawiając garnitur.
- Uszanowanie. - Powiedział w stronę Angeliki i osób z Hogwartu, następnie zaczął oglądać zastawę stojącą na stole.
- Witaj, Andrezjuszu! Jak zdrowie?! - Krzyknął Edward. Twórca Różdżek przywitał się z Edwardem i Ralofem, następnie ruszył za sługą, aby zająć swoje miejsce.
- Ahh! - Andrezjusz podszedł do Angeliki.
- Królowa Anglii! Moje uszanowanie! - Pocałował Królową w dłoń.
- Witam Profesorów, witam dyrektora. - Powiedział Andrezjusz, następnie usiadł na krześle.
Na niebie pojawiło się kilka białych dymów, które po chwili wylądowały na ziemi przed bramą. Aurorzy przybyli.
- To Aurorzy! - Krzyczeli ludzie.
- Huhu, same grube ryby z Ministerstwa... Oprócz jednej - Davy'ego Bentt'a... - Szeptali ludzie.
- Andy Peterov przekroczył bramę, szedł po dywanie machając ręką. Za nim podążali Główni, potężni Aurorzy, Sędziowie, ważniejsi pracownicy Ministerstwa i Szefowie Departamentów. Uśmiechali się w stronę witających ich ludzi.
Podeszli pod wejście.
- Witam wspaniałych Aurorów! - Krzyknął Edward z wielkim szacunkiem. Ralof również ich powitał.
- Zapraszamy, bal niedługo się rozpocznie. - Powiedział Edward. Aurorzy ruszyli za służącym, który doprowadził ich do głównego stołu.
- Witajcie! - Powitał wszystkich Andy. Dyrektor Hogwartu wstał, uścisnęli sobie dłonie, poklepali po plecach. Reszta również się przywitała... Po chwili, zajęli swoje miejsca. Brakowało jeszcze kilku gości do rozpoczęcia balu...

Statek Samira dopłynął do portu. Wpłynął do przystani, zatrzymał się. Samir i 9 wojowników zeszła ze statku.
- Stać! Tu nie można dokować statków! - krzyknął strażnik
- Mroczne elfy nie słuchają rządów Cecilli... - powiedział Samir i wbił sztylet w gardło strażnika, ruszyło na niego 3 kolejnych strażników. Z łatwością wojownicy Samira ich pokonali.
- Dawno tu nie byłem. Zmieniło się - powiedział Samir i ruszył do zamku...

=====

Neclar i Clavius weszli do głównej sali. Znajdowali się tam najważniejsi goście. Ralof ujrzał zakapturzonego mężczyznę.
- Neclar...? - pomyślał szkielet, nagle ujrzał ważnego gościa i przywitał go. Gdy się odwrócił, już go nie było. Szybko zapomniał o widoku Neclara i witał gości.

Clavius z Neclarem przeszli przez główną salę i skryli się w ciemnymi korytarzu.

Ros i Meret stali w tłumie, nie wiedzieli co mają robić.

W tym czasie Arcan i Emilia znajdowali się w kryjówce Saula. Arcan szukał swojej smoczej, czerwonej różdżki, w tym czasie Emilia rozglądała się.
- O, Saul, pamiętam, że znał go mój kuzyn, Meret , ciekawe co u niego..
- Ty jesteś Emilia.. no tak.. kuzynka Mereta.. ostatni raz widziałem go jakieś 2 tygodnie temu, gdy walczyliśmy z Malacathem. Słuch po nim i po Rosie zaginął.. - powiedział Arcan

- Ralof tymczasem musiał udać się do koszar i sprawdzić jeszcze raz zabezpieczenia zamku. Gdy szedł do koszar, zauważył Neclara i Claviusa.
- Neclar...? Panie! Ty żyjesz?! - krzyczał z radości
- Kim ty jesteś? - spytał chłopak
- No jak to... Nie wiesz? To ja, Ralof! - powiedział
- Chodź, przyjacielu - powiedział druid i poszedł razem z mężczyzną dalej.
- Stój! - krzyknął w ich stronę

=====

Tymczasem u Namiry:
- Połowa Kultystów (2 tysiące) razem z tysiącem Seekerów i tysiącem elfów zaatakuje zamek od miasta. Gdy katapulty zniszczą głowne bramy, wejdziemy na dziedziniec. Reszta będzie atakować zamek od boków - kiwnął głową Kultysta, poinformował o tym generałów dowodzących poszczególnymi formacjami.

- Hogwart został wspaniale odbudowany po tamtym ataku... - Mówił Dyrektor Hogwartu do Andy'ego.
- Tak, Ministerstwo zadbało o odbudowę. - Odpowiedział Auror.

Tymczasem przed bramą dla głównych gości pojawił się Król Wilkołaków. Przekroczył ją, ruszył przed siebie po dywanie. Po chwili zatrzymał się przed wejściem do zamku i powitał Ralofa i Edwarda.
- Tędy, Królu. - Powiedział Sługa, następnie podeszli do stołu. Od razu za Królem Wilkołaków na dywanie pojawił się Król Wampirów. Również został powitany i zasiadł przy stole.
Edward spojrzał na Ralofa.
- Chyba większość głównych gości przybyła... Zaraz Królowa powinna rozpocząć bal, wtedy wejdą wszyscy inni goście. - Powiedział Edward.
- Patrząc na listę głównych gości, stwierdzam, że brakuje kilku Czarodziejów. Mianowicie Tempusa, Arcana i osób im towarzyszących. Ale może przybędą już później, podczas trwania Balu. - Powiedział Edward do Ralofa.

Cecilia wstała. W specjalnie uszytej sukni ze złotymi wykończeniami z okazji Halloween, którą kazała uszyć wyglądała cudownie. Swoją Różdżkę pozostawiła w komnacie, następnie wyszła. Ruszyła w kierunku komnaty Księżniczki Azuli. Po chwili doszła, przed wejściem stało wielu strażników.
- Czy moja córka jest już gotowa? - Spytała Cecilia. Strażnik zapukał, następnie otworzył drzwi. Z komnaty wyszła Azula wraz z Dianą.
- Mamusiu! - Krzyknęła Azula.
- Moja wspaniała! Ślicznie wyglądasz! - Powiedziała Cecilia.
- Diano, ruszaj na dół, zajmij swoje miejsce. Moja córka pójdzie rozpocząć bal razem ze mną. - Powiedziała Cecilia, Diana skinęła głową, następnie poszła do sali głównej zająć swoje miejsce.
Cecilia i Azula ruszyły korytarzem, następnie zeszły po schodach.
- Mamusiu? A podobno miałaś rozpocząć bal z największego balkonu, aby każdy Cię usłyszał i zobaczył! - Krzyknęła Azula.
- Musimy jeszcze zabrać ze sobą jedną osobę. - Powiedziała Cecilia, szły trzymając się za ręce w stronę komnaty Vincenta, za nimi dwóch strażników.

- Po co my tu jesteśmy?! - uniósł się Neclar, Clavius go uciszał
- Zamknij się! Musimy znaleźć królową... - rozglądał się po zamku druid, chodzili po korytarzach
- Cokolwiek by powiedziała, nie wierz w to - rzekł Clavius.

Nagle natrafili na królową. Stali z daleka.
- Dobra, chodź. I pamiętaj, to co powie to kłamstwo, mój przyjacielu.

Clavius i Neclar podeszli do królowej Cecilli.

=====

Samir i jego ludzie weszli do zamku...