Serwery Minecraft

Arcan nie czuł się pewnie, nie był do końca przekonany czy Malacath mówi prawdę.

Lord milczał przez chwilę.
- Arcanie... Namiro... - spojrzał w ich stronę
- To wojna. Wojna dwóch idei. Walczymy o słuszną strawę, która nam się należy. Wszak Balowie i Elfy zostali spaczeni przez Neclara, a Cecillia próbowała oczyścić krainę pozbywając się tych, którzy są jej pierworodnymi mieszkańcami. Bo to przez Carrabothów elfy latami ukrywały się w Daggerfall, jedząc ich żałosną propagandę.
- W tej historii nie jesteśmy złymi bandziorami bez uczuć, empatii, człowieczeństwa... To nie my jesteśmy tymi złymi.
- Przecież mieliśmy czekać na powrót Ravcore i rozpocząć atak na Ministerstwo - powiedziała Namira.
- Posłuchaj... Ministerstwo zbiera siły na atak. Neclar pewnie już zna krzyk który rozbroi fontanny, a Barbarossa podpisuje sojusz z Cecillią - rzekł nieco głośniej.
- To koniec Namiro. Zbliża się nasza klęska.
- Ty sam nie wiesz co mówisz... - odpowiedziała elfka
- Doskonale wiem. I wiem jaka jest sytuacja. Ufam waszej dwójce, dlatego to mówię.

=====

Neclar tymczasem miał coraz większą wiedzę i siłę. Znał już podstawowe krzyki.

- Jestem Regis Rohellec. Gdy panowały jeszcze spokojne czasy rządów Cecilii, byłem Królem Wampirów. Również, wcześniej służyłem Lordowi Carraboth'owi. Teraz natomiast Magicznym Istotom grozi śmierć, wraz z nadejściem wojny... Nie chcieliśmy siedzieć bezczynnie i zjednoczyliśmy się, by wesprzeć Cecilię w obronie Krainy. - Powiedział.
=============
- Czekałem tak długo... - Mówił pod nosem Charles, wbiegając na pokład...
Czwórka Piratów czyściła pokład, porządkowała beczki, skrzynie, podśpiewując szanty. Nie spodziewali się żadnego ataku... Oczekiwali tylko przybycia reszty załogi.
- Łapy do góry! - Wrzasnął Charles, następnie postrzelił jednego z Piratów w nogę. Trójka natychmiast odwróciła się w jego kierunku.
- Ty psie! - Pirat dobył Szabli i ruszył na Charles'a, drugi zaś wycelował w Kapitana Różdżką, trzeci wyjął pistolet.
Charles odskoczył do tyłu.
- Drętwota! - Cisnął w Pirata trzymającego Różdżkę, ten jednak zablokował sprawnie.
- Arrr! - Wrzasnął Pirat i wystrzelił z pistoletu. Kulka pruła w stronę Charles'a, ten jednak uchylił się, kulka otarła się o skrawek jego koszuli na ramieniu, lekko ją rozdzierając.
- Zajmuję ten Statek! Należy mi się! - Wrzasnął Charles i cisnął Drętwotą Duo w Pirata trzymającego Pistolet. Ten padł oszołomiony.
Pirat z Szablą dobiegł do Charles'a.. Zaczął bardzo szybko go atakować... Kapitan robił uniki, jednak Pirat zdołał obalić go na ziemię.
- SZYBKO! Biegnij powiadomić Kapitana albo Kwatermistrza! - Wrzasnął Pirat z Szablą do Pirata trzymającego Różdżkę. Ten natychmiast zaczął biec.
- Nie... Nie, nie! - Wrzasnął Charles, kopnął Pirata z szablą, ten padł na plecy.
Wycelował Różdżką w uciekającego z pokładu Pirata.
- Avada Kedavra! - Cisnął zaklęciem śmierci, Pirat padł martwy. Szybko odwrócił się w stronę obalonego na plecy Pirata, wycelował w niego.
- Spokój, bo skończysz jak kolega! - Zagroził.
Po chwili, Charles przywiązał do masztu trójkę Piratów - Oszołomionego, postrzelonego w nogę i trzeciego.
- Jest! Udało się, Hahahaha! Zemsta jest moja! - Charles zaczął skakać z radości...
===============

- Słyszałem już o tym Krakenie... O ataku na twój zamek, o Sprawach w Ministerstwie... - Mówił Barbarossa.
- Nie martw się, do Pont Vanis docierają ważne wieści. W tutejszych karczmach znajdziesz wszystkich zewsząd. Z każdego zakątka świata. - Powiedział.
Cecilia przez chwilę milczała.
- Masz tutaj całkowite... stuprocentowe poparcie. Wszyscy o Tobie śpiewają... Niektórzy się lękają, ale wszyscy szanują. Potrzebujemy wsparcia Pont Vanis. - Powiedziała.
- Chcesz wiedzieć, skąd posiadam Annę? - Zaczął Barbarossa.
- Posiadam ją już od bardzo, bardzo dawna... Niegdyś, gdy byłem Piratem na Morzach w Krainach ludzi, Zemsta Królowej Anny należała do Największego z tamtejszych Piratów... Czarnobrodego. Ongiś, pewnego dnia napotkaliśmy na swojej drodze Czarnobrodego i jego okręt. Zatopił właśnie kilka statków, które postanowiły go zaatakować. Zjawiliśmy się w idealnym momencie... Zaatakowaliśmy ich, a następnie wybiliśmy wszystkich i przejęliśmy Annę, zabiliśmy Kapitana... Od zawsze o tym marzyłem. Ja - Zadowolony i dumny z siebie, że osiągnąłem cel, popłynąłem bez wyznaczonego kursu... - Mówił Barbarossa.
- I tak trafiłem na Kraniec Świata, gdzie spotkało mnie to, o czym już Ci opowiadałem, a następnie znalazłem się już w Krainie... - Skończył.
Cecilia wstała z kanapy.
- Wiem... Wiem, że jeśli stracisz swój Okręt, możesz zginąć. Wiem, że dużo ryzykujesz... Ale ja straciłam już zbyt dużo. Pomożesz mi, Kapitanie? - Spytała Cecilia.

- Miło poznać- odparł Pariah oschle, wszedł do środka ministerstwa

Arcan nie wiedział co się stało z siłą Malacatha, wydawał się słaby, nie wiedział co ma myśleć o tym wszystkim
- Czyli co mamy robić, czekać aż nas zaatakują? - spytał Arcan

- Trzeba zabić królową krainy. Cecillie Carraboth - powiedział Lord do Arcana.
- Teraz? - spytała elfka
- Nie moja droga, nie teraz. Na najważniejszym spotkaniu w całej krainie.
- Jak chcesz to zrobić...? - spytała znów
- Nie ja to zrobię. Mamy swojego szczura od brudnej roboty, prawda?
- Nie - zaprzeczyła. - Za bardzo mu ufasz. Jest dwulicowy, robi dla ciebie tylko i wyłącznie bo mu płacisz.
- Ależ doskonale o tym wiem, moja miła. Po drugie wolę żeby złapali jego, niż ciebie czy Arcana - dodał.

- To nie będzie możliwe, na tym spotkaniu będą sami najpotężniejsi czarodzieje, nie będzie możliwym zabicie Cecilii - odparł Arcan
- Nawet jeśli, to wtedy Neclar na pewno nie da Ci spokoju i uderzy z podwójną siłą - dodał

- On ma rację. To samobójstwo - stwierdziła Namira.
Malacath pomyślał chwilę, patrzył się na mapę Magic World.
- Mam plan obrony. Ale jeśli Cecillia faktycznie sprowadzi Barbarosse, to nie zdołamy się obronić bezstratnie - rzekł Elf i zaraz po tym odwrócił głowę w stronę dwójki.

- Zamierzasz zrobić coś więcej niż tylko posłać wojska na śmierć? Może jakaś inna linia obrony? - spytał Arcan
- Gdy mieliśmy pokonać Carrabotha 5 lat temu robiliśmy wszystko co w naszej mocy by przeforsować linię obrony naszego wroga. Linia obrony naszego wroga to również jego psychika, Malacathie oni na pewno będą chcieli inaczej zakończyć tą wojnę jak nie tylko atakiem na Ciebie, myślę że potrzeba innej taktyki, Tempus jest mądrym czarodziejem i dobrym strategiem na pewno posiada już plan ataku na twój zamek od chwili gdy się narodziłeś. Ich następny ruch może być nieprzewidywalny.. - powiedział spokojnie Arcan

- Dlatego zabicie Cecilli było by najlepszym rozwiązaniem - rzekł Lord.
- Cała kraina by się załamała na wieść o jej śmierci. Złamał bym ducha w Neclarze, a wtedy moglibyśmy zaatakować - dodał.
- Chyba o kimś zapomniałeś - wtrąciła się Namira.
- Fred jest szaleńcem, nie będzie obchodziła go śmierć Cecilli, a to właśnie on włada teraz Ministerstwem - dodała jeszcze.

- Otóż to, Fred jest szaleńcem, ale gdy straci Cecilię nie ziści się jego plan podbicia całej krainy, wydaje mi się że będzie mu potrzebna do planu, który właśnie wykonuje - odparł Arcan
- No nic, to co robimy, musimy działać szybko - dodał Arcan

Pariah rozglądał się po pokojach w ministerstwie, spotkanie miało odbyć się następnego dnia, był ranek więc czarodziej udał się na dół by porozmawiać ze swoim starym znajomym z czasów Hogwartu, miał nadzieję że go tam spotka.