Serwery Minecraft

„ Ogłosili alarm coś musiało się stać - Odpowiedział Casper
Widząc całego zakrwawionego mężczyzne który atakuje innych wojskowych Casper powiedział do przyjaciół
„Musimy uciec z tego pokoju”

Niedźwiedź wydostał tułów z uprzęży i stanął na dwóch łapach robiąc cień nad Dżeremim. Ryknął i rzucił się na niego. Ugryzł go w szyję...
- AAAAAAAAAAAA! - krzyknął z bólu.



Tris spytała się Caspra:
- Mogę zostań z wami? Przy was czuję się bezpieczniejsza.

„Oczywiście” - Odpowiedział Casper
Widząc coraz więcej zakrwawionych ludzi Casper powiedział „Musimy dotrzeć do zbrojowni”
Grupka wybiegła z pokoju w stronę zbrojowni.

Tris wzięła amunicję, pistolet Deagle, amunicję, 3 granaty i nóż.



Personel podbiegł do szkła, ujrzeli leżącego na ziemi Dżeremiego:
- Dżeremi! Żyjesz?! - krzyczeli.
Niedźwiedź powolnym ruchem odchodził do swojej klatki.
Nagle mężczyzna podniósł się. Podszedł do swoich przyjaciół zza szkłem. Spoglądał na nich, oni na niego. Nagle oczy naukowca zrobiły się czarne. Z palców zaczęły wyrastać pazury. Z ludzkiej głowy pojawił się pysk niedźwiedzia. Jego sylwetka powiększyła się dwukrotnie. Spoglądał już na swoich przyjaciół z góry...

- Dże... Dżeremi? - spytał jeden z nich.
Mężczyzna uderzył pięścią w szybę, zrobił rysę...
Uderzył drugi raz, zrobił już poważne pęknięcie...
Naukowcy zaczęli uciekać...

Casper był specjalistą w broni maszynowej dlatego wziął 2 karabiny maszynowe jeden na plecy drugi w ręce i do plecaka włożył pełno amunicji
Carlos to wojskowy snajper dlatego wziął karabin snajperski parę granatów a do plecaka załadował pełno amunicji
Mick tak samo jak Casper specjalizował się w broni maszynowej dlatego wziął to samo
Leon wolał coś cięższego dlatego wziął ShotGuna, mały pistolet i amunicje.

Tristan obserwował całe miasto z wieżowca, widział wielki wybuch w środku miasta, a białe światło z obrzeży miasta nadal się utrzymywało.
Tristan włączył telewizor.
- ...podają, że liczba ofiar sięga 1000 osób, jeszcze nie wiadomo co było przyczyną wybuchu laboratorium.. - usłyszał w wiadomościach.

- Może to terroryści...? - spytała Tris


Naukowcy biegli w popłochu.
Dżeremi jako mutant przebił się przez grubą warstwę szkła.
Wszyscy dotarli do końca korytarza, gdzie znajdował się panel otwierający grodź.
- Otwieraj! OTWIERAJ! - Carl pospieszał mężczyznę.
- Nie mogę, nie znam... - usłyszeli ciche dyszenie. - kodu... - wszyscy odwrócili się.
- Gdzie uciekacie? - spytał Dżeremi, zacisnął pięści.
- Boże... - powiedział Carl.

Leo razem z Rose spakowali, zabrał strzelbę oraz kilka pudełek amunicji do niej, nóż i kilka par ubrań na zmianę. Spojrzał na zapasy i westchnął.
- Rose brakuje nam zapasów, gdzie proponujesz jechać?
- W supermarketcie będzie wiele osób, mogą tam się zdarzyć różne dziwne sytuacje, najpierw proponuję do apteki po potrzebne lekarstwa, a potem do sklepów które mało kto odwiedza.
- Zgoda.

Apteka była pusta, ale znaleźli parę lekarstw oraz bandaży; w sklepach zakupili ostatnie produkty, które starczą im na parę tygodni

Mutant zaczął biec w ich stronę...
- Dżeremi, nie! NIE! - krzyczał Carl
- TO JA! CARL!
- Twój przy... ja.. ciel... Dżeremi chwycił mężczyznę za gardło i dusił go.
- Nie jestem Dżeremi... - chwycił go drugą ręką za biodro i pociągnął w dół rozpoławiając Carla na pół. Rzucił go przed grupkę siedzących pod grodzią naukowców.
- Milo się z wami pracowało. - uśmiechnął się, ryknął i rzucił się na ludzi...

"Nie to raczej nie terroryści" - Odpowiedział Casper
(Mężczyzna przypomniał sobie o jego rozmowie z Profesorem Colem i jego pracach)
"musimy uciekać NATYCHMIAST opowiem wam wszystko jak opuścimy teren bazy wojskowej! Powinniśmy zabrać śmigłowiec"